Η ανάγκη να συγκεντρωθούν έσοδα 11,5 δις ευρώ έχει μονοπωλήσει το ενδιαφέρον του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης, αφού αποτελεί μια υποχρέωση προς την τρόικα, η οποία δεν μπορεί να παρακαμφθεί.
Το ζήτημα όμως είναι-και αυτό φαίνεται να το κατανοούν πλέον και οι εταίροι και δανειστές μας-ότι η έξοδος από την κρίση δεν πρόκειται να επιτευχθεί μόνο με δημοσιονομικά μέτρα που επιτείνουν την ύφεση, αλλά με αναπτυξιακά μέτρα που θα φέρουν και πάλι την άνθιση της οικονομίας και θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας ώστε να περιορισθεί το μεγαλύτερο κοινωνικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα, το πρόβλημα της ανεργίας.
Γιατί πώς θα κινηθεί η αγορά αν δεν υπάρχει χρήμα στα χέρια των καταναλωτών; Και πώς να έχουν χρήμα οι καταναλωτές αν δεν εργάζονται ή αν τους τα παίρνει πίσω η εφορία;
Η πολιτική των περικοπών πρέπει να σταματήσει, ενώ πρέπει να ενισχυθεί μια πολιτική προσέλκυσης επενδύσεων.
Επιβάλλεται η υιοθέτηση μιας άλλης λογικής και η λήψη άμεσων μέτρων προς την κατεύθυνση της απλοποίησης διαδικασιών για να υπάρξουν, επιτέλους, ιδιωτικές επενδύσεις στην Ελλάδα, που είναι και οι μόνες που μπορούν να μειώσουν την ανεργία.
Η κυβέρνηση οφείλει λοιπόν άμεσα να προχωρήσει σε μέτρα που θα άρουν τα 250 αντικίνητρα για επενδύσεις, τα οποία έχουν περιγράψει ο ΣΕΒ και το ΙΟΒΕ, στο οποίο μέχρι πρόσφατα προΐστατο ο κ. Στουρνάρας. Πρέπει, επίσης, να άρει εμπόδια που σχετίζονται με τη νομοθεσία για τις χρήσεις γης και τις περιβαλλοντικές άδειες, ενώ προς την κατεύθυνση αυτή οφείλει να συμβάλλει αποφασιστικά και το Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο είναι καιρός, επιτέλους, να καταλάβει ότι στις αποφάσεις του πρέπει να λαμβάνει υπ? όψιν την κρίση που βιώνει η χώρα. Ίσως θα ήταν αποτελεσματικότερη η δημιουργία ενός νέου τμήματος στο ΣτΕ, ταχύρρυθμης συζήτησης κι έκδοσης αποφάσεων, με αρμοδιότητα τις στρατηγικού ενδιαφέροντος επενδύσεις, στο πλαίσιο, πάντα, της προάσπισης και ενίσχυσης του δημοσίου συμφέροντος.
Επίσης ? και με στόχο την πάταξη της γραφειοκρατίας και της διαφθοράς- πρέπει να εξεταστεί το ενδεχόμενο έγκρισης των μελετών για επενδύσεις από τις κρατικές υπηρεσίες, να μετατεθεί στους ιδιώτες στην εξής λογική. Εφ? όσον η αρμόδια κρατική υπηρεσία δεν εγκρίνει σε εύλογο χρόνο την επένδυση, η εγκυρότητα των πιστοποιητικών που κατατίθενται να θεωρείται δεδομένη και σε περίπτωση παράβασης να τιμωρείται η επιχείρηση και ο μελετητής.
Καθοριστικό ρόλο θα διαδραμάτιζε και η ψήφιση ενός νέου, πιο δίκαιου και σταθερού, για τουλάχιστον μια πενταετία, φορολογικού συστήματος, ώστε κάθε επενδυτής να γνωρίζει το φορολογικό τοπίο που θα αντιμετωπίσει τα πρώτα βήματα λειτουργίας της επιχείρησής του.
Η λειτουργία, τέλος, ενός γραφείου Προώθησης Επενδύσεων με παραρτήματα στο εξωτερικό τα οποία θα προωθούν επενδύσεις και θα δίνουν έγκυρες πληροφορίες στους ενδιαφερομένους, θα έδιναν το στίγμα ότι στην Ελλάδα πολλά αλλάζουν στην πολιτική προσέλκυσης επενδύσεων.
Και αυτό είναι το μήνυμα που πρέπει να στείλουμε προς κάθε κατεύθυνση. Ότι από την Ελλάδα του παραλόγου περάσαμε στην Ελλάδα της κοινής λογικής. Αλλά σε κάθε περίπτωση το πρώτο και βασικό μήνυμα πρέπει να το δώσει η ίδια η κυβέρνηση λαμβάνοντας μέτρα απλά και λογικά που θα ανοίξουν τις πύλες της ανάπτυξης στον τόπο μας.
(To άρθρο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα apopseis.gr)
