Η απάντηση είναι κάπως αστεία, παράδοξη, αλλά και ειρωνική: παρά το ότι Γροιλανδία σημαίνει «πράσινη γη» (Greenland), δεν έχει όσο πράσινο χρειάζεται για να μπορούν να δημιουργηθούν γήπεδα ποδοσφαίρου, καθώς πάνω από το 80% της έκτασή της καλύπτεται από πάγο, ενώ το κλίμα της είναι πολικό και δεν επιτρέπει το ποδόσφαιρο από τα τέλη Μαΐου μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου.
Η Γροιλανδία αποτελεί περιοχή της Δανίας με αυτοδιάθεση. Το 1979 απέκτησε την αυτονομία της και από τις 21 Ιουνίου 2009 η κυβέρνησή της κέρδισε μεγαλύτερη αυτονομία από τη Δανία, με περισσότερες αρμοδιότητες και δικαίωμα εκμετάλλευσης των πλούσιων φυσικών πόρων του εδάφους της.
Ένας από τους τρόπους με τους οποίους η χώρα προσπάθησε να κερδίσει «ελευθερίες», είναι και ο αθλητισμός! Η Γροιλανδική Ομοσπονδία τάε κβον ντο, μπάτμιντον, χάντμπολ, βόλεϊ, δίαθλου και πινγκ-πονγκ έχει αποκτήσει πλήρη ένταξη στη Διεθνή Ομοσπονδία.
Ωστόσο, το ίδιο δεν έχει συμβεί και με το ποδόσφαιρο. Παρόλο που οι περίπου 57.000 κάτοικοι της παγωμένης χώρας αγαπούν ιδιαιτέρως το ποδόσφαιρο και η χώρα έχει 5.000 ποδοσφαιριστές, δεν είναι εύκολο να δημιουργηθούν εκεί ποδοσφαιρικά γήπεδα με χορτάρι, καθώς το μεγαλύτερο μέρος του εδάφους της καλύπτεται από πάγο, άμμο, στάχτη και χαλίκια.
Viaclickatlife
