Συνέντευξη στη Μαρία Καραντώνη
Αποτελεί έναν από τους πιο άξιους «πρεσβευτές» του ηλειακού ποδοσφαίρου στο ελληνικό ποδοσφαιρικό στερέωμα. Ο λόγος για τον Δημήτρης Χαλούλο, τον εκ Νέας Μανολάδος ορμώμενο ποδοσφαιριστή, που εδώ και αρκετά χρόνια αγωνίζεται στις μεγάλες εθνικές κατηγορίες, με αποκορύφωμα την παρουσία του προ τριετίας στην Souper League με τη φανέλα του Λεβαδειακού.
Και επειδή τίποτα στη ζωή δεν «χαρίζεται» τυχαία, η επιμονή και η σκληρή δουλειά που κατέβαλε από 8 ετών, αλλά και η πίστη του στις οικογενειακές αρχές, τις οποίες δεν απώλεσε ποτέ, «χάρισαν» στο 25χρονο Νεομανολαδαίο μια θέση στο ελληνικό ποδοσφαιρικό γίγνεσθαι.
Ο Δ. Χαλούλος μιλάει σήμερα στην «Πρωινή» μεταξύ άλλων για την ομάδα της «καρδιάς» του, τη Δόξα Ν. Μανολάδας, για τα τεκταινόμενα στο ελληνικό ποδόσφαιρο, ενώ εκφράζει και τη λύπη του για την έλλειψη εμπιστοσύνης που δείχνουν οι ομάδες στους νεαρούς ποδοσφαιριστές.
Αναλυτικά τα όσα μας είπε:
– Θεωρείσαι ένας από τους καλύτερους Ηλείους ποδοσφαιριστές, με σταθερή παρουσία τα τελευταία χρόνια στις μεγάλες Εθνικές Κατηγορίες. Πως κατάφερες να φτάσεις μέχρι εδώ;
«Νομίζω ότι μέσα από την σκληρή δουλειά και από τη δύναμη που αντλώ από την οικογένειά μου, κατάφερα να παίζω για αρκετά χρόνια σε υψηλό επίπεδο. Βέβαια με αρκετή βοήθεια και από τους προπονητές και όλους όσοι με βοήθησαν και συνεχίζουν να με βοηθούν, ώστε να μπορώ να ανταπεξέρχομαι στις απαιτήσεις που έχουν αυτές οι κατηγορίες. Είναι νομίζω μια καθημερινή “μάχη”. Πρέπει πάντα να γίνεσαι καλύτερος, ώστε να επιβιώνεις και να μην είσαι ποτέ ευχαριστημένος μ? αυτά που έχεις κάνει. Άλλωστε είναι στο χαρακτήρα μου να θέλω να πετυχαίνω όλο και περισσότερα».
– Παρακολουθείς το ηλειακό ποδόσφαιρο; Κι αν ναι πως κρίνεις το επίπεδό του;
«Παρακολουθώ πολύ το ηλειακό ποδόσφαιρο. Κυρίως λόγω της ομάδας του χωριού μου, στην οποία παίζουν πολύ φίλοι μου. Νομίζω ότι το επίπεδο του ηλειακού ποδοσφαίρου έχει ανέβει πάρα πολύ και είναι πολύ καλύτερο εν συγκρίσει με κάποια χρόνια πριν. Βέβαια το θέμα είναι να παίζουν στις ομάδες περισσότερο τα νέα παιδιά, ώστε να μπορέσουν να στελεχώσουν τα επόμενα χρόνια τις ομάδες. Όποια κάνουν τη διαφορά κι έχουν όρεξη να τους δίνεται έτσι η ευκαιρία να προχωρούν. Αυτός εξάλλου είναι ο στόχος του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου».
– Μιας και έθιξες το θέμα της συμμετοχής των νεαρών παιδιών στις ομάδες, σε στεναχωρεί που οι προπονητές και οι παράγοντες (γιατί κι αυτοί έχουν ευθύνη σ? αυτό) δεν εμπιστεύονται τα νεαρά παιδιά;
«Ναι με ενοχλεί πάρα πολύ που γίνεται αυτό. Επιτέλους πρέπει να εμπιστευτούμε τους Έλληνες και ντόπιους παίκτες και κυρίως τους νέους. Δεν το καταλαβαίνω αυτό. Ειδικά το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο πρέπει να υπάρχει γι’ αυτό το λόγο, ώστε να παίζουν δηλαδή τα νέα παιδιά και να προωθούνται όσοι έχουν ταλέντο. Ο Έλληνας έχει πολλά θετικά, που δεν τα έχουν οι ξένοι. Και ειδικά οι νέοι που θέλουν να δείξουν ότι είναι καλοί, πρέπει να τυγχάνουν της ανάλογης στήριξης κι όχι με την πρώτη “στραβή” να τους βγάζουν στο περιθώριο. Άλλωστε ο λόγος που το ποδόσφαιρό μας αντί να κάνει βήματα μπροστά πάει προς τα πίσω, δεν είναι άλλος από την έλλειψη ακαδημιών και από το γεγονός ότι δεν εμπιστεύονται τα νέα παιδιά στην Ελλάδα. Όταν θα γίνει αυτό, θα αλλάξουμε επίπεδο.
– Από τα ηλειακά σωματεία ποια θεωρείς ότι τα επόμενα χρόνια θα είναι σε θέση να στηριχτούν σε δικούς τους παίκτες;
«Νομίζω ότι αρκετές ομάδες μπορούν να το κάνουν αυτό. Και η Δόξα και η Βάρδα και η Γαστούνη και τα Λεχαινά και η Αμαλιάδα κι όλες γενικά οι ομάδες. Στις ομάδες αυτές υπάρχουν πολλά ταλέντα, ενώ είναι και περιοχές που στο μέλλον μπορούν να συντηρηθούν από τα ντόπια παιδιά».
– Έκανες τα πρώτα σου ποδοσφαιρικά βήματα στην ομάδα του χωριού σου, τη Δόξα Ν. Μανολάδας. Αν και μένεις πλέον εκτός νομού λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων, παρακολουθείς την πορεία της;
«Έρχομαι στο χωριό μόνο για διακοπές την καλοκαιρινή περίοδο, πριν να ξεκινήσω προετοιμασία, αλλά και κάθε Πάσχα και Χριστούγεννα εξαιτίας των υποχρεώσεών μου. Ωστόσο, πάντα προσπαθώ να μαθαίνω και να παρακολουθώ την ομάδα όσο μπορώ. Νομίζω ότι αυτό που πέτυχε η Δόξα είναι πολύ μεγάλη υπόθεση όχι μόνο για τη Νέα Μανολάδα αλλά και για ολόκληρο το ηλειακό ποδόσφαιρο. Θεωρώ πως αν το διοικητικό συμβούλιο της ομάδας στηριχτεί από όλους, θα δούμε πολλά υπέροχα πράγματα από τη Δόξα. Εύχομαι η Δόξα να πετύχει τους στόχους της και να καταφέρει ακόμα περισσότερα».
– Θα ήθελες κάποια στιγμή να ξαναπαίξεις στη Δόξα;
«Νομίζω ότι τη δεδομένη χρονικά στιγμή δεν μπορώ να σκέφτομαι την επιστροφή μου στη Δόξα. Το μόνο που ξέρω είναι ότι ποτέ δεν μπορείς να γνωρίζεις τι μπορεί να σου συμβεί στο ποδόσφαιρο. Η αλήθεια πάντως είναι ότι αυτή τη στιγμή πολύ δύσκολα θα συνέχιζαν την καριέρα μου σε ομάδα που δεν είναι επαγγελματική, χωρίς να θέλω σε καμία περίπτωση να μειώσω καμία ομάδα. Στο μέλλον ίσως, στο άμεσο μέλλον όμως δε θα το επιδίωκα».
– Πιστεύεις ότι η Δόξα δίκαια αναδείχτηκε πρωταθλήτρια Ηλείας; Νιώθεις υπερήφανος που θα την δεις να αγωνίζεται στη Δ? Εθνική;
«Νομίζω πως δίκαια αναδείχτηκε πρωταθλήτρια η Δόξα. Είχε πολύ καλό ρόστερ, πολύ καλό προπονητή και πολύ καλή διοίκηση, ενώ ο κόσμος στήριξε κι αυτός την ομάδα όσο μπορούσε. Άλλωστε η Δόξα έπαιξε το καλύτερο ποδόσφαιρο εκεί που έπρεπε, δηλαδή στα μπαράζ, και δίκαια ανέβηκε. Σε ότι αφορά τα πλέι οφ με τη Βάρδα, που ήταν πολύ πιο δύσκολοι οι αγώνες, λίγο η τύχη και λίγο και η ικανότητα κάποιων παικτών της ομάδας, που έκαναν τη διαφορά, μέτρησε».
– Τι πιστεύεις ότι μπορεί να πετύχει η ομάδα του χωριού σου στην «παρθενική» της εμφάνιση στην Δ? Εθνική;
«Το σημαντικό για την Δόξα είναι να μπορέσει να είναι έτοιμη για την Δ? Εθνική, γιατί σίγουρα είναι τελείως διαφορετικό το επίπεδο. Σε διοικητικά θέματα είναι πολύ καλά τα πράγματα απ’ ότι βλέπω, γεγονός που αποτελεί εχέγγυο. Αυτό όμως από μόνο του δε φτάνει. Γι? αυτό θα πρέπει οι άνθρωποι της ομάδας μαζί με τον προπονητή κ. Ζήκο, που είναι γνώστης της κατηγορίας, να κάνουν τις σωστές κινήσεις, προκειμένου να υλοποιήσουν τους στόχους τους. Πιστεύω ότι θα έχει μια πολύ άνετη παραμονή, αν συνεχίσει έτσι δυναμικά και ίσως κάτι καλύτερο από αυτό. Γιατί όχι;»
– Η μεταγραφική περίοδος ξεκίνησε κι επισήμως κι όλοι πλέον οι ποδοσφαιριστές «ψάχνονται». Εσύ θα συνεχίσεις την καριέρα σου στο Φωκικό ή μπορεί να σε δούμε σε άλλη ομάδα;
«Δεν ξέρω ακόμα που θα παίζω την ερχόμενη αγωνιστική περίοδο. Η αλήθεια είναι ότι έχω αρκετές προτάσεις και από ελληνικές ομάδες αλλά και από το εξωτερικό. Τις εξετάζω προσεχτικά και θα προσπαθήσω να κάνω την καλύτερη επιλογή. Βέβαια, όπως έχω πει, πριν πάρω οποιαδήποτε απόφαση, θα μιλήσω πρώτα με το Φωκικό, γιατί είχαμε μια άψογη συνεργασία σε όλα τα επίπεδα με τους ανθρώπους της Άμφισσας».
– Σε ποια ομάδα ονειρεύεσαι να αγωνιστείς κάποια στιγμή;
«Έχω όνειρο να παίξω στη Μπάρτσα αλλά αυτά είναι όνειρα. Βέβαια ποτέ δεν ξέρεις. Η ζωή είναι τόσο απρόβλεπτη αλλά αυτό είναι πολύ δύσκολο. Άλλο επίπεδο εκεί…»
– Εξαιτίας της οικονομικής κρίσης όλα τα σωματεία είτε σε τοπικό επίπεδο είτε σε εθνικό παρουσιάζουν τεράστια προβλήματα ακόμα και στη συγκρότηση νέων ΔΣ, ενώ πλέον τα μπάτζετ είναι πολύ χαμηλά. Σας επαγγελματία παίκτη πόσο σε ανησυχεί αυτό;
«Κατά την άποψή μου ήταν αναμενόμενο να συμβεί αυτό, δεδομένης της άσχημης οικονομικής κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει η χώρα μας. Αυτό έχει πολλές αρνητικές επιπτώσεις για όλους όσοι είμαστε επαγγελματίες ποδοσφαιριστές και ζούμε από το ποδόσφαιρο. Ωστόσο, θα προκύψουν και κάποια θετικά, όπως το ότι οι ομάδες θα “αναγκαστούν” να στηριχτούν σε δικά τους παιδιά και σε Έλληνες πρωτίστως. Κι αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την ανάδειξη νέων ταλέντων και την καλυτέρευση του ποδοσφαίρου μας. Πάντως εύχομαι το ποδόσφαιρο να ξεφύγει από αυτή τη μίζερη κατάσταση, όπως και η χώρα μας».
– Κλείνοντας ποιους θα ήθελες να ευχαριστήσεις για τα όσα έχεις πετύχει μέχρι τώρα ποδοσφαιρικά;
«Νιώθω την υποχρέωση και την ανάγκη να ευχαριστήσω όσους ανθρώπους με βοήθησαν στην μέχρι τώρα πορεία μου και συνεχίζουν να με βοηθάνε. Κατ? αρχάς θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κ. Μίλαν Μαρεσιτς, καθώς ήταν αυτός που μου έμαθα όλα τα ?μυστικά? του ποδοσφαίρου από μικρό παιδί στον Πατραϊκό. Επίσης, τον κ. Κουτρουμπά, τον κ. Θηβαίο και τον προπονητή μου στη Ρόδο κ. Δημήτρη Σπανό αλλά καθώς και αρκετούς ακόμα. Πάνω απ? όλα όμως νιώθω την υποχρέωση να ευχαριστήσω την οικογένειά μου, που με στήριζε, με στηρίζει και θα με στηρίζει για πάντα. Τέλος θα ήθελα να ευχηθώ σ’ όλους καλό καλοκαίρι με υγεία και να ξεπεράσουμε όλοι τα προβλήματά μας σε οποιοδήποτε επίπεδο».
