Γράφει ο Παναγιώτης Σκούρας, Οικονομολόγος,
τ. Γενικός Διευθυντής Περιφέρειας Δυτ.Ελλάδας
Στο προηγούμενο άρθρο μας, με τίτλο «Ο επώδυνος, ατελέσφορος και επικίνδυνος μνημονιακός δρόμος και η προοπτική εξόδου από την κρίση», είχαμε τονίσει την ανάγκη για άμεση διαμόρφωση μιας εθνικής στρατηγικής, προκειμένου η Ελλάδα να οδηγηθεί στην οριστική έξοδο από την κρίση, καθώς και την ευθύνη του πολιτικού συστήματος γι’ αυτό.
Σήμερα, αρκετούς μήνες μετά, τα πράγματα, όχι μόνο δεν φαίνεται να βελτιώνονται, αλλά όλα δείχνουν ότι ο κίνδυνος ενός «ατυχήματος» και μία συστημικής κρίσης, είναι εξαιρετικά πιθανός.
Η εμπιστοσύνη στο σύστημα καταρρέει, με συνέπεια το σύστημα να χάνει την ισορροπία του :
• Τα έσοδα του κράτους μειώνονται και οι πληρωμές αναστέλλονται ή αναβάλλονται, αφού οι πολίτες δεν πληρώνουν ΦΠΑ, φόρους και εισφορές.
• Ο κύκλος εργασιών στην αγορά μειώνεται.
• Οι ανάγκες του Δημοσίου αυξάνονται χωρίς να αυξάνεται η παραγωγικότητα.
• Τα ταμειακά διαθέσιμα μειώνονται ή εξαντλούνται.
• Οι καταθέσεις μειώνονται, με συνέπεια τον περιορισμό της ρευστότητας του τραπεζικού συστήματος.
• Οι δανειοδοτήσεις των τραπεζών προς τις επιχειρήσεις έχουν σταματήσει.
• Οι δανειολήπτες καθυστερούν ή παύουν να πληρώνουν τις δόσεις των δανείων τους, με συνέπεια τα «κόκκινα» δάνεια να αυξάνονται και η ρευστότητα να περιορίζεται ακόμα περισσότερο.
• Ο κίνδυνος της αβεβαιότητας επανέρχεται και επηρεάζει άμεσα τις επενδυτικές και επιχειρηματικές αποφάσεις.
• Οι αγορές αντιδρούν βίαια, με ξεπούλημα των Ελληνικών μετοχών (απώλειες 13δις ευρώ μέσα σε ελάχιστες συνεδριάσεις) και τα επιτόκια των ομολόγων εκτοξεύονται.
• Τέλος, αυτοί που παράγουν ολοένα λιγοστεύουν, ενώ αυτοί που μόνο καταναλώνουν πληθαίνουν.
Ενώ όλα τα παραπάνω αποτελούν έναν υπαρκτό και εξελισσόμενο κίνδυνο για την χώρα, το πολιτικό σύστημα δείχνει απορροφημένο από τα παιχνίδια εξουσίας, χωρίς να φαίνεται ότι αντιλαμβάνεται το μέγεθος και την αμεσότητα του κινδύνου.
