Οι τελευταίες δραματικές εξελίξεις στο Ελληνικό Ποδόσφαιρο δεν φανερώνουν για πρώτη φορά το σάπιο καθεστώς που επικρατεί στο χώρο εδώ και πάρα πολλά χρόνια.
Απλά συνδυαζόμενο με τον ανηλεή πόλεμο μεταξύ Μαρινάκη και Μελισσανίδη και την αποτυχία της Εθνικής ομάδας δημιουργεί αυτή την έκρυθμη κατάσταση με επίκεντρο την Ε.Π.Ο.
Εκείνο όμως που ενδιαφέρει τους μεγαλο – παράγοντες των ομάδων δεν είναι βέβαια η Εθνική ομάδα, αλλά ο έλεγχος της διαιτησίας που ανήκει αποκλειστικά στην Ε.Π.Ο.
Όλα αυτά συμβαίνουν γιατί στην ποδοσφαιρική Ελλάδα, ουδείς έχει την πρόθεση και την πολιτική βούληση να πράξει λίγα και αυτονόητα πράγματα όπως:
- Διεύρυνση του εκλογικού σώματος στην Ε.Π.Ο. για να σταματήσει το φαινόμενο να εκλέγουν τον πρόεδρο μόνον 55 άνθρωποι με ότι παρενέργειες και εξαρτήσεις δημιουργεί αυτό.
Έχω τονίσει πάλι στο παρελθόν ότι μόνον για τον Αρχιεπίσκοπο και τον Πρόεδρο της Ε.Π.Ο. είναι τόσο μικρό και άρα ελεγχόμενο το εκλογικό σώμα!!!
- Απεξάρτηση της διαιτησίας από την Ε.Π.Ο. με αλλαγή στη δομή και στην οργάνωση της σε επαγγελματικά πρότυπα με δημιουργία νέου οργάνου, αποκλειστικά για την διαιτησία και μόνον.
Δεν ισχυρίζομαι ότι έτσι θα λυθούν όλα τα προβλήματα αλλά πιστεύω ότι θα περιορισθούν , όπως επίσης και οι πολλαπλές αναπόφευκτες εξαρτήσεις των διαιτητών.
Δεν είναι δυνατόν να συνεχισθεί αυτό που συμβαίνει σήμερα, δηλ. ουσιαστικά η αξιολόγηση των διαιτητών να συνδυάζεται με τις όποιες συμμαχίες και φιλίες προέδρων Ενώσεων και ηγετικών στελεχών της Ε.Π.Ο.
- Ανάγκη δημιουργίας σώματος αθλητικού δικαίου και πειθαρχικών οργάνων για τον επαγγελματικό αθλητισμό, από ενεργούς δικαστικούς διορισμένους από το δικαστικό σώμα.
Σήμερα, την αθλητική δικαιοσύνη απονέμουν συνταξιούχοι δικαστές διορισμένοι …από την Ε.Π.Ο. με ότι αυτό συνεπάγεται …
Κλείνοντας θα πρέπει να αναφέρω κάποιες επισημάνσεις, όπως την ελάχιστη σημασία των προσώπων στην Ε.Π.Ο. γιατί έχει αποδειχθεί ότι το “μοντέλο” είναι το ίδιο, άρα τι Γκαγκάτσης, τι Πιλάβιος, τι Σαρρής, αφού ο τρόπος εκλογής διοίκησης και η νοοτροπία είναι όμοιες και επαναλαμβανόμενες.
– Γι’ αυτό ο υποφαινόμενος στην συνεδρίαση της Ε.Π.Σ.Η. για την απόφαση στήριξης σε Σαρρή ή Γκαγκάτση για τις τελευταίες εκλογές στην Ε.Π.Ο. δεν είχε στηρίξει καμία υποψηφιότητα. Αν ενθυμούμαι καλά το ίδιο είχε πράξει μόνον ο κ. Καραλάγας. Οι υπόλοιποι σύμβουλοι είχαν επιλέξει με προσωπικά κριτήρια και μόνον!
Το επιμύθιο είναι γνωστό και από πολλούς χιλιο-ειπωμένο και αφορά την πολιτεία, δηλ. το επίσημο κράτος, δηλ. η κυβέρνηση να πάρει εκείνες τις αποφάσεις για την θεσμική θωράκιση του ποδοσφαίρου, επαγγελματικού και ερασιτεχνικού.
Αντί αυτού όμως μέχρι σήμερα, κάνει αισθητή την παρουσία της όταν υπάρχουν σοβαρά κρούσματα βίας και κάποιος νεκρός, “μοιράζοντας ασπιρίνες” δηλαδή αναβολή αγώνων και τέτοια κωμικά.
Την Μάργκαρετ Θάτσερ δεν την ενθυμούνται;
Υ.Γ. Η Εθνική ομάδα δεν είναι καμία υπερδύναμη του ποδοσφαίρου,
ώστε να είναι κόλαφος ή μη παρουσία της σε κάποιο Ευρωπαϊκό ή
Παγκόσμιο Κύπελλο. Χαλαρώστε λοιπόν Ελληνάρες …
Επίσης με τα νησιά Φερόε, ο Ρανιέρι δεν είχε βάλει τον Καρνέζη
σέντερ φόρ και τον Γκέκα δεξί μπάκ, ούτε τον Μανωλά δεκάρι!
Ο νοών νοείτω.
ΚΩΣΤΑΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ
