Σε συνέντευξη τύπου που παραχώρησε την Πέμπτη, παρουσίασε την προαναγγελία για τον δικό του άθλο, μαζί με τον άθλο χιλιάδων παιδιών που δίνουν καθημερινά μάχη με τον καρκίνο μέσα από την Ογκολογική Μονάδα της «Ελπίδας», της εκδήλωσης που γίνεται αυτό το Σάββατο (4/10) στις 7.00 το απόγευμα, στην αίθουσα συνεδριάσεων της πρώην Νομαρχίας Ηλείας, ο Πύργιος ορειβάτης Μάριος Κάρδαρης.
Που στις 8 Αυγούστου 2014 κατάφερε υπό αντίξοες χιονοθύελλας και παγετού, με πολικές θερμοκρασίες να φτάσει στην υψηλότερη κορυφή των Γαλλικών Άλπεων στο Mont Blanc σε υψόμετρο 4810 μέτρων.
Στόχος του ήταν η κατάκτηση της κορυφής για να σηκώσει ψηλά την ελληνική σημαία και τη σημαία του Συλλόγου Φίλων Παιδιών με Καρκίνο «Ελπίδα» της κ. Μαριάννας Βαρδινογιάννη. Ο Μάριος θέλει να περάσει ένα μήνυμα αγάπης, αλληλεγγύης και συμφιλίωσης γιατί όπως λέει «Για τη ζωή και μόνο ενός παιδιού αξίζει να προσπαθείς…»
Έτσι λοιπόν το Σάββατο στην εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί με θέμα «Η Ελπίδα στην κορυφή των Άλπεων», θα γίνει παρουσίαση της ορειβατικής αποστολης, η οποία είχε ως σκοπό την ανάδειξη του έργου του Συλλόγου Ελπίδα.
Στη συνέντευξη τύπου, τόνισε ότι στόχος της ορειβατικής αποστολής στις Άλπεις αλλά και της αυριανής εκδήλωσης, είναι να αναδείξουν το σπουδαίο έργο που επιτελεί ο Σύλλογος Ελπίδα για τα παιδιά με καρκίνο και καλεί φίλους, γνωστούς και άγνωστους να έρθουν και να παρακολουθήσουν όλοι μαζί το πώς έφτασαν στην κορυφή των Άλπεων και κυρίως να δουν το έργο που επιτελεί ο Σύλλογος Ελπίδα, η Ογκολογική Μονάδα αλλά και ο ξενώνας που φιλοξενεί τους γονείς των άρρωστων παιδιών που όταν δεν υπήρχε, κατασκήνωναν… στα παγκάκια!
«Θέλουμε να περάσουμε μηνύματα αγάπης, αλληλεγγύης πρωτίστως και σεβασμού στην ανθρώπινη ζωή που τη σημερινή εποχή έχουν χαθεί.
Η Ελπίδα, στα 20 περίπου χρόνια λειτουργίας της έχει κάνει τεράστια βήματα για την παιδική νόσο του καρκίνου, καθώς όταν ξεκίνησε η παιδική θνησιμότητα από καρκίνο ήταν στο 54% και έχει καταφέρει με το έργο της, 7 στα 10 παιδιά να μπορούν να ξεπερνούν τον καρκίνο. Θα μιλήσουμε για όλα αυτά που έχει καταφέρει η κ, Μαριάνα Βαρδινογιάννη μαζί με όλο το προσωπικό της Ελπίδας, της μονάδας και του ξενώνα και να δείξουμε στον κόσμο ότι όλοι μπορεί να ανεβαίνουμε από τα προβλήματα το δικό μας βουνό, ωστόσο μπορούμε όλοι να ανέβουμε στην κορυφή με πίστη, με αφοσίωση και με κόπο. Η κορυφή δεν είναι κάτι ακατόρθωτο, αλλά δεν είναι και κάτι εύκολο και αυτό ακριβώς θέλω να παρουσιάσω σε όσους έρθουν το Σάββατο στην εκδήλωση.»
«Να γίνουμε όλοι δότες μυελού των οστών»
Όπως εξήγησε ο Μάριος, το θέμα δεν είναι η οικονομική ενίσχυση του Συλλόγου, η τουλάχιστον μόνο αυτή, αλλά το να καταλάβει ο κόσμος ότι μπορεί να γίνει ο καθένας από μας δότης μυελού των οστών.
«Το οικονομικό είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα, αλλά είναι πολύ δύσκολο να πεις στον άλλο τη στιγμή που ο κόσμος πεινάει, να δώσεις έστω και 5 ευρώ, αλλά το πιο απλό που μπορούμε να κάνουμε και δεν το ξέρει ο κόσμος, είναι να γίνουμε δότες μυελού των οστών. Αυτό κάποιοι το ακούν κα τρομάζουν, αλλά δεν είναι έτσι, δεν έρχονται να σου πάρουν υλικό από τα οστά σου όπως κάποιοι πιστεύουν, αλλά σου παίρνουν λίγο σάλιο, ή λίγο αίμα, για να δουν αν κάποια στιγμή είσαι συμβατός δότης και μπορείς να βοηθήσεις και να σώσεις ένα παιδί. Όταν ταιριάξει αυτό το DNA σου με κάποιου παιδιού, μόνο τότε σε καλούν να δώσεις δείγμα. Θα πονέσεις 30 λεπτά αλλά θα αντέξεις τον πόνο γιατί θα χαρίσεις σε ένα παιδί ζωή για 60 χρόνια! Δεν είναι κάτι δύσκολο, αν αναλογιστείς ότι ένα παιδί για χρονια περνά ένα απίστευτο μαρτύριο κι εσύ με ένα μικρό πόνο 30 λεπτών μπορείς να δώσεις ένα τέλος σε αυτό του το μαρτύριο.
Είναι κάτι ηρωϊκό το να γίνεις δότης, όπως και αιμοδότης εθελοντής, γιατί προσφέρεις ζωή. Εγώ εννοείται ότι είμαι δότης, με ευαισθητοποίησε η κ. Μαριάννα Βαρδινογιάννη και Σάκης Ρουβάς που είναι ένας μεγάλος καλλιτέχνης και κάνει αγώνα για την Ελπίδα, είναι αγγελιοφόρος της. Εύχομαι κάποια στιγμή πραγματικά να βρεθεί κάποιος να έχει ταύτιση με το δικό μου DNA και να με καλέσουν να δώσω δείγμα μυελού των οστών. Θα αγωνιστώ γι αυτό όσο περισσότερο μπορώ. Η πρώτη μου εικόνα όταν μπήκα στην Ογκολογική στην Ελπίδα, ήταν ένα παιδάκι ορό σε καροτσάκι, που δεν ήταν πάνω από 10 χρονών και το υποβαστούσε ο πατέρας του και ήταν χωρίς μαλλάκια. Συγκλονίστηκα! Οπότε κατάλαβα ότι δεν είναι τίποτα αυτό που εγώ ετοιμαζόμουν να κάνω, να ανέβω στην κορυφή ενός βουνού για να βοηθήσω αυτά τα παιδιά, γιατί είναι η ελπίδα, το μέλλον αυτού του κόσμου. Και καλώ όλους εσάς να έρθετε κοντά μας, κοντά στην Ελπίδα».