Αρμονικά δεμένα με το εξαίσιο ανάγλυφο της περιοχής, το Πάπιγκο και τοΜικρό Πάπιγκο, χαρακτηριστικά Ζαγοροχώρια των Ιωαννίνων, βρίσκονται εντός των ορίων του εθνικού δρυμού Βίκου – Αώου (σε υψόμετρο 950-960) και προσφέρουν υπέροχη θέα στην επιβλητική Αστράκα (“Πύργοι Αστράκας”), κορυφή του ορεινού όγκου της Τύμφης.
Συγκροτημένος οικισμός ήδη από το 14ο αιώνα, το Πάπιγκο συνενώθηκε με τα υπόλοιπα Ζαγοροχώρια το 17ο αιώνα και γνώρισε περίοδο ακμής κατά το β’ μισό του 19ου αιώνα. Ιδιαίτερα σημαντική υπήρξε η προσφορά των ξενιτεμένων Παπιγκιωτών στη γενέτειρά τους, στους τομείς της παιδείας, των γραμμάτων και των έργων κοινής ωφέλειας.
Τα εξαίρετης αρχιτεκτονικής πετρόχτιστα σπίτια και αρχοντικά, οι περίτεχνες αυλόπορτες και οι λουλουδιασμένες αυλές, οι εκκλησίες (ξεχωρίζουν ο Άγιος Βλάσιος στο Πάπιγκο και οι Ταξιάρχες στο Μικρό Πάπιγκο), τα γραφικά καλντερίμια και οι βρύσες, σε συνδυασμό με το τραχύ ορεινό τοπίο, συνθέτουν μια μαγευτική εικόνα.
Το Πάπιγκο και το Μικρό Πάπιγκο (συνδέονται μεταξύ τους και με μονοπάτι) αποτελούν αφετηρία πολλών περιπατητικών διαδρομών σε τοπία εκπληκτικής ομορφιάς. Ο εθνικός δρυμός Βίκου – Αώου, που περιλαμβάνει το φαράγγι του ποταμού Βίκου, τη χαράδρα του Αώου και τον ορεινό όγκο της Τύμφης, χαρακτηρίζεται από τις εναλλαγές του τοπίου (απότομες χαράδρες και ήρεμες πλαγιές, γκρίζο των βράχων και πράσινο του δάσους), έχει δε χαρακτήρα φυσικού βοτανικού και ζωολογικού κήπου.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι Οβίρες Ρογκοβού, φυσικές λιμνούλες (“κολυμπήθρες”) που σχηματίζονται σε γραφική ρεματιά, στη διαδρομή από το Πάπιγκο προς το Μικρό Πάπιγκο.
Χάρη στην τουριστική ανάπτυξη και αξιοποίησή τους, το Πάπιγκο και το Μικρό Πάπιγκο είναι σήμερα δύο ζωντανές κοινότητες, ιδανικές γιαφθινοπωρινές και χειμωνιάτικες εξορμήσεις.
in.gr
