Οι Πανελλαδικές εξετάσεις ανέκαθεν δημιουργούσαν άγχος στους τελειόφοιτους μαθητές, καθώς ακόμα και μια αποτυχία σε συγκεκριμένο μάθημα μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο.
Από πλευράς ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας επισημαίνεται ότι είναι κατανοητή η ανησυχία των μαθητών και των μαθητριών για το επίπεδο των θεμάτων, όμως δεν πρέπει να αγνοείται το γεγονός ότι οι υποψήφιοι δεν εξετάζονται για την απόκτηση κάποιου βαθμού, αλλά διαγωνίζονται για την κατάληψη μιας θέσης προκαθορισμένου αριθμού.
Άλλωστε, τονίζεται, πρέπει να εμπεδωθεί στη συνείδηση των μαθητών και των μαθητριών ότι οι εξετάσεις είναι ένας ειρηνικός αγώνας και όχι μία μάχη, όπως λανθασμένα λέγεται.
Επίσης για τους μη επιτυχόντες σημειώνει ότι οι εξετάσεις δεν είναι ούτε το άλφα αλλά ούτε και το ωμέγα στο ταξίδι της ζωής.
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΩΝ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΝ
Το υπουργείο επισημαίνει ακόμη ότι οι εξετάσεις προσφέρουν στους υποψηφίους την ευκαιρία να κατοχυρώσουν το αποτέλεσμα της μακρόχρονης και επίπονης προσπάθειας τους.
Σε αυτήν την σημαντική παράμετρο, όπως σημειώνει, συνηγορεί ότι τα θέματα διαβαθμισμένης δυσκολίας εξασφαλίζουν την επιτυχία αυτών που προσπάθησαν περισσότερο, χωρίς να περιορίζουν τις θέσεις των εισακτέων.
Συνεπώς η απόλυτη βαθμολογία από μόνη της δεν αντανακλά επιτυχία ή μη.
Τονίζει ακόμη ότι σε κάθε περίπτωση δεν υπάρχει απολύτως κανείς λόγος για ύπαρξη άγχους.
Τα μυστικά της επιτυχίας για το μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας
Το υψηλότερο εμπόδιο που καλούνται να ξεπεράσουν οι υποψήφιοι και των τριών κατευθύνσεων είναι το μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας, όπου ζητείται η ανάπτυξη των απόψεων των μαθητών σε θέμα ενταγμένο σε επικοινωνιακό πλαίσιο και, πάντως, συναφές με το περιεχόμενο του δοθέντος κειμένου.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΟΣΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ
Η βαθμολογική αξιολόγηση
Ένα «καλό» κείμενο βαθμολογείται από:
Διάρθρωση των σκέψεων-αρχιτεκτονική του κειμένου (λογική αλληλουχία, συνοχή, πειστική κατάταξη των επιχειρημάτων σε κλιμακωτή μορφή, αποτελεσματική διάκριση των παραγράφων, προοδευτική αποκάλυψη της προσωπικής θέσης, πρωτοτυπία, χωρίς «καλούπια»).
Χρήση της γλώσσας (σαφήνεια, ακρίβεια, λεκτικό-εκφραστικό πλούτο, τήρηση των γραμματικοσυντακτικών κανόνων, σωστή χρήση των σημείων στίξης, μορφή).
Καταλληλότητα ύφους-αποτελεσματικότητα του κειμένου.
(Επιλογή της κατάλληλης «γλώσσας» ανάλογα με την περίσταση και το είδος του κειμένου. Η αποτελεσματικότητα εξαρτάται από την ικανότητα του γράφοντος να πετύχει τον σκοπό που επιδιώκει με το κείμενο, π.χ. να πείσει ή και να προκαλέσει τις επιθυμητές ενέργειες ή αντιδράσεις).
