Οι καταστροφικές πυρκαγιές του 2007 άφησαν ανεξίτηλα σημάδια σε ανθρώπους, σε οικογένειες, στο φυσικό περιβάλλον. Η ανικανότητα του κράτους να προστατέψει τους πολίτες του αποκαλύφθηκε με τον πιο τραγικό τρόπο.
Ο επί τόπου συντονιστής πρωθυπουργός, ο στρατηγός άνεμος, τα τριχίλιαρα, το ταμείο Μολυβιάτη και το πρότυπο ανάπτυξης της Ηλείας που έμεινε μόνο στα λόγια ενός χρεοκοπημένου πολιτικού συστήματος αποτελούν βασικές ενδείξεις της ανικανότητας του κεντρικού κράτους να ανταποκριθεί στα στοιχειώδη.
Η υποχρηματοδότηση των έργων δασοπροστασίας είναι ευθύνη του κεντρικού κράτους.
Ο σχεδιασμός και η αποτελεσματικότητα της πυρόσβεσης είναι ευθύνη του κεντρικού κράτους.
Ευθύνες υπάρχουν και προφανώς θα πρέπει να αποδοθούν. Σε καμία περίπτωση όμως η Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν μπορεί να χρεωθεί τη συνολική ανεπάρκεια του κεντρικού κράτους. Σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει η Τοπική Αυτοδιοίκηση να μετατραπεί σε κολυμβήθρα του Σιλωάμ μέσω της οποίας θα ξεπλυθεί η αναγνωρισμένη ανεπάρκεια των υπευθύνων που είχαν και το γενικό πρόσταγμα.
Η απόδοση της δικαιοσύνης είναι βασικό γνώρισμα μιας ευνομούμενης πολιτείας. Είναι απαίτηση όλων των πολιτών. Αλλά σε κάθε περίπτωση δεν θα πρέπει να αναζητούνται εξιλαστήρια θύματα.
Ο Πρόεδρος
Χαράλαμπος Μικέλης
