Με επιτυχια στεφθηκε η συμμετοχη του Πυργιωτη Παναγιωτη Εξαρχοπουλου στον 31ο κλασσικο μαραθώνιο της Αθήνας.
Απο ποδηλατης δρομεας ενα μεγαλο στοιχημα
Με απολυτη επιτυχια στεφθηκε το εγχειρημα του Πυργιωτη αθλητη ποδηλασιας Παναγιωτη Εξαρχοπουλου. Αν και δεν ειχε ξανατρεξει ποτε σε δρομικο αθλημα καταφερε να τερματισει τον 31ο κλασσικο μαραθωνιο Αθηνων 42,2χλμ σε χρονο κοντα στις 4ωρες.
Ο αγωνας πραγματοποιηθηκε με την συμμετοχη περισσοτερων απο 16.000 δρομεων σε μια διαδρομη που θυμιζε γιορτη. Την Κυριακη 10 Νοεμβριου η Αθηνα ειχε φορεσει τα καλα της για να υποδεχτει τους περιπου 30.000 δρομεις που θα λαμβαναν συμμετοχη στα τρια αγωνισματα 5.000μ 10.000μ και καλσσικο μαραθωνιο 42.000μ.
Ο καιρος ηταν κατι παραπανω απο καλος και η θερμοκρασια των 28 βαθμων ηταν για την εποχη πολυ υψηλη και δυσκολεψε πολυ τους δρομεις. Επισης υπηρχε αυξημενη υγρασια στην ατμοσφαιρα 80% και αυτος ο συνδυασμος δυσκολεψαν τα φαβορι του αγωνα παρα πολυ.
Ετσι τα περισσοτερα απο τα φαβορι του αγωνα εγκατελειψαν και νικητης ηταν το αουτσαιντερ Χιλαρι απο την Κενυα που καταφερε και αποσπαστηκε απο τους διωκτες του στα τελευταια δυο χιλιομετρα.
Ο χρονος που χρειαστηκε για να ολοκληρωσει τον μαραθωνιο 2,13,59, περιπου δυο λεπτα πιο αργος απο το ρεκορ της πολυ απαιτητικης διαδρομης
Σε επικινωνια που ειχαμε με τον πυργιωτη αθλητη μας δηλωσε: ” Ηταν μια απιστευτη εμπειρια για μενα. Απο την αρχη πιστευα οτι θα μπορεσω να τον τερματισω αξοπρεπως τον μαραθωνιο.
Δεν εκανα μεγαλη προετοιμασια μονο 50 μερες περιπου οι οποιες διακοπηκαν απο μερικους μικροτραυματισμους. Το τρεξιμο μπορει να ειναι και αυτο αεροβιο αθλημα οπως το ποδηλατο (και η εμπειρια μου απο το ποδηλατο με εκανε να τερματισω τον μαραθωνιο) αλλα η κρουση του πελματος στην ασφαλτο για τοσο μεγαλο χρονικο διαστημα το καθιστα τρομερα επιπονο αθλημα.
Το κλιμα καθ ολη την διαδρομη ειναι πραγματικα μοναδικο και παροτρυνω οποιο φιλο η φιλη το σκεφτεται να το κανει χωρισ δευτερη σκεψη. Καθ ολη την διαρκεια της διαδρομης η οποια εχει χαρακτηριστει απο κορυφαιους μαραθωνοδρομους ως μια απο της πιο δυσκολες του κοσμου λογω της κυματοειδους της μορφης, δεν αισθανθηκα ποτε μονος γιατι ο κοσμος ηταν τοσος πολυς στις ακρες του δρομου που εκανε το κλιμα γιορτινο. Παρολα αυτα η ζεστη εκαναν εφιαλτικα τα 42.200μ και πραγματικα ειδα παρα πολυ κοσμο να εγκαταλειπει την προσπαθεια του.
Το πιο δυσκολο σημειο ηταν ο σταυρος της Αγιας Παρασκευης οπου ηδη ειχαμε διανυσει περι τα 32χλμ και η παρατεταμενη κατηφορα εκανε τα γονατα και τις αρθρωσεις να υποφερουν. Μπαινοντας ομως στο κεντρο της Αθηνας και με τον κοσμο να μας εμψυχωνει το πιστεψα πραγματικα οτι μπορω και πρεπει να το τερματισω και αυτο γιατι ειχα υποσχεθει στους φιλους μου που με περιμεναν στον τερματισμο στο Καλιμαρμαρο.
Ειναι απιστευτη η αισθηση να τερματιζεις μπροστα σε τοσο κοσμο να σε περιμενουν οι φιλοι σου και να υπαρχει τετοιο κλιμα. Πραγματικα εχοντας τρεξει παρα πολλους αγωνες με το ποδηλατο η αισθηση του τερματισμου στο Καλιμαρμαρο για μενα ηταν το κατι αλλο.
Πραγματικα μια αξεχαστη εμπειρια που θα μου μεινει για παντα χαραγμενη στο μυαλο. Συνιστω ανεπιφυλακτα σε οποιον εχει στο πισω μερος του μυαλου του τον ??Κλασσικο??να το τολμησει.
