Ένα εικοσιτετράωρο μετά το κλείσιμο της κάλπης και μετά την, για αυτονόητους λόγους, αποτυχημένη διερευνητική προσπάθεια του Αντώνη Σαμαρά, ο δικομματισμός φαίνεται να έβαλε μπροστά το βαρύ πυροβολικό του. Στα πλαίσια αυτής της τακτικής θα κληθεί ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΔΗΜΑΡ να σχηματίσουν κυβέρνηση υπό τον μοναδικό όρο της παραμονής της χώρας στο ευρώ. Στην κυβέρνηση αυτή ΝΔ και ΠΑΣΟΚ θα δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης.
Α΄ ΣΕΝΑΡΙΟ
Το σενάριο αυτό, το οποίο αργά το βράδυ της Δευτέρας δεν ήταν ένα πόνημα σεναριογράφου αλλά μία συνειδητή επιχείρηση εγκλωβισμού της Αριστεράς, έχει δύο στόχους:
Α. Να αναγκάσει τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, που το πρωί της Τρίτης θα λάβει εντολή από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να διερευνήσει τη δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης, να αποδεχθεί το εγχείρημα αλλιώς και τα δύο κόμματα του δικομματισμού θα τον εξέθεταν στους ψηφοφόρους, καταγγέλλοντάς τον σε περίπτωση άρνησής του πως σύρει τη χώρα σε επαναληπτικές εκλογές. Σε μία τέτοια περίπτωση ΝΔ και κυρίως το ΠΑΣΟΚ στοχεύουν στην επαναφορά των ψηφοφόρων στους κόλπους τους, αφού θα είχε εν τω μεταξύ καταδειχθεί η επιπολαιότητα και η αδυναμία της Αριστεράς να αναλάβει κυβερνητικές ευθύνες.
Β. Σε περίπτωση αποδοχής εκ μέρους των κ.κ. Τσίπρα και Κουβέλη του εγχειρήματος αυτού, η Αριστερά θα εγκλωβιστεί -θέλει δεν θέλει- στον κυκεώνα της διαχείρισης της οικονομικής πραγματικότητας και των σχέσεων με τους δανειστές. Σε αυτή την περίπτωση η φθορά της «αριστερής εναλλακτικής λύσης» μπορεί να θεωρηθεί δεδομένη, οπότε τους καρπούς της φθοράς αυτής θα θερίσουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, κυρίως το ΠΑΣΟΚ, στις επόμενες εκλογές.
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, το μεσημέρι της Δευτέρας και μετά το πέρας της συνάντησής του με τον Αντώνη Σαμαρά, ξεκαθάρισε πως το ΠΑΣΟΚ επιθυμεί να στηρίξει μία κυβέρνηση εθνικής ενότητας θέτοντας πέντε όρους. Ο πρώτος όρος αφορούσε τη συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ σε μία τέτοια κυβέρνηση και ο δεύτερος την τοποθέτηση ως πρωθυπουργού προσώπου ευρύτατης αποδοχής ο οποίος να εκφράζει την βούληση της λαϊκής ψήφου της 6ης Μαΐου. Τουτέστιν, μεθερμηνευόμενον, ένα πρόσωπο αριστερής-προοδευτικής προέλευσης το οποίο να ενσαρκώνει αντιμνημονιακό χαρακτήρα αλλά με ευρωπαϊκή διάσταση. Δηλαδή και στο ευρώ αλλά και συνολική αναδιαπραγμάτευση της δανειακής συμφωνίας.
Με λίγα λόγια ο κ. Βενιζέλος, περιέγραψε το σενάριο που προαναφέρθηκε χωρίς βεβαίως να προδώσει τις μύχιες σκέψεις τις δικές του ενδεχομένως και του κ. Αντώνη Σαμαρά.
Υπό αυτές τις συνθήκες ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, θα πρέπει να αισθάνεται εξαιρετικά ευάλωτος, δεδομένου ότι δεν διαθέτει οδούς διαφυγής. Για τον δε Φώτη Κουβέλη, τα πράγματα είναι ακόμη πιο απλά, διότι ή ούτως ή άλλως έχει αποδεχτεί και έχει θέσει ως όρο συμμετοχής του σε συγκυβέρνηση την παραμονή της χώρας στο ευρώ, οπότε, δεν θα μπορούσε να αρνηθεί συμμετοχή σε μία κυβέρνηση της Αριστεράς με ευρωπαϊκό προσανατολισμό.
Το Β΄ ΣΕΝΑΡΙΟ
Σχηματισμός Κυβέρνησης Ειδικού σκοπού από ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΔΗΜ.ΑΡ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ και ΠΑΣΟΚ με σκοπό την αλλαγή του εκλογικού νόμου με ψήφιση της ΑΠΛΗΣ ΑΝΑΛΟΓΙΚΗΣ και μετά εκλογές.
Το Γ΄ ΣΕΝΑΡΙΟ με συντηρητική προοπτική
Στα πολιτικά γραφεία της πρωτεύουσας κυκλοφόρησε και ένα δεύτερο σενάριο, συντηρητικής προέλευσης, αλλά με ονοματεπώνυμο, στο οποίο οι πρωταγωνιστές θα ήταν η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και ο? Πάνος Καμμένος. Το σενάριο αυτό το οποίο προσκρούει στην έντονη αντίδραση του προέδρου των «Ανεξάρτητων Ελλήνων» να συνεργαστεί με το μνημονιακό μπλοκ, τουλάχιστον όσο είναι φρέσκες οι επιθετικές δηλώσεις του Π. Καμμένου, θέλει ως πόλο συγκέντρωσης πολιτικών δυνάμεων το πρόσωπο του κ. Βασίλη Μαρκεζίνη.
Πρόκειται για μία προσωπικότητα της αρεσκείας του γνωστού εκδοτικού συγκροτήματος «Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη» (ΔΟΛ) το οποίο εδώ και πολύ καιρό «φιλοξενεί» τον κ. Μαρκεζίνη στις σελίδες του. Είναι εντυπωσιακό δε, ότι μόλις λίγα εικοσιτετράωρα πριν από τις εκλογές ο κ. Μαρκεζίνης δημοσίευσε μακροσκελές άρθρο του στις «φιλόξενες» σελίδες της ηλεκτρονικής έκδοσης του «ΒΗΜΑΤΟΣ».
Στο άρθρο αυτό ο κ. Βασίλης Μαρκεζίνης έθετε τους όρους για μία χρηστή και αντιμνημονιακή επί της ουσίας διακυβέρνηση με στόχο την ανόρθωση της χώρας και την ουσιαστική αναδιαπραγμάτευση των όρων της δανειακής συμφωνίας. Κατά τους παρατηρητές αλλά και τους γνώστες του πολιτικού παρασκηνίου το όνομα του Βασίλη Μαρκεζίνη δεν έπεσε τυχαία αλλά μάλλον χρησιμοποιήθηκε ως δόλωμα, με στόχο τον ίδιο τον Πάνο Καμμένο και τους «Ανεξάρτητους Έλληνες», δεδομένης της ιδεολογικής τοποθέτησης του κ. Μαρκεζίνη και των γνωστών θέσεων του επί εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων κλπ κλπ
