Η Ευρωπαϊκή Ένωση προχωρά σε μεγάλο «κούρεμα» πιθανόν 50% των Ελληνικών Ομολόγων.
Με το μνημόνιο και το πρόσφατα ψηφισθέν πολυνομοσχέδιο, ο μισθός των δημοσίων υπαλλήλων μειώνεται δραματικά, σε κάποιες περιπτώσεις υπερβαίνει το 40%.
Πολλοί εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα έχουν χάσει την δουλειά τους.
Πολλές επιχειρήσεις έχουν δει τον τζίρο τους να μειώνεται σε ποσοστό πολλές φορές πάνω από 50%, σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά.
Και το μέλλον φαντάζει οικονομικά δυσοίωνο με την ύφεση και την ανεργία σε άνοδο.
Πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι, ιδιωτικοί υπάλληλοι και επιχειρήσεις έχουν δανειστεί από τις τράπεζες.
Τι θα γίνει με τα δάνειά τους αυτά τώρα που η χώρα τους είναι πτωχευμένη και οι ίδιοι αδυνατούν να καταβάλλουν τις δόσεις του δανείου τους;
Η απάντηση είναι ότι ο δανειζόμενος συνεχίζει να χρωστά το δάνειο και τους τόκους του δανείου του, έστω και αν πτωχεύσει το κράτος.
Μπορείς όμως σε πολλές περιπτώσεις να διαπραγματευτείς το ποσό της δόσης, το επιτόκιο δανεισμού και το χρόνο αποπληρωμής του.
Και εδώ αρχίζει το παράλογο.
Αν έχεις ακίνητα ή αυτοκίνητο που είναι «καθαρά» χωρίς βάρη, τότε η διαπραγμάτευση με την Τράπεζα είναι δύσκολη, αφού μπορεί να πάρει αυτά που έχεις. Αν τα ακίνητά σου είναι αλλού υποθηκευμένα ή έχεις κάνει γονική παροχή την ψιλή κυριότητα ή δεν έχεις ακίνητα (σε περίπτωση μικρού δανείου), τότε η τράπεζα θέλει την διαπραγμάτευση. Να πάρει τα χρήματά της έστω και λίγα λίγα.
Το άσχημο και το πιο πιθανό, με το κούρεμα 50% είναι η κρατικοποίηση των Ελληνικών Τραπεζών να μην γίνει με Ελληνικά κεφάλαια, αλλά με κεφάλαια ξένων επενδυτικών μεγάλων κεφαλαίων.
Αυτό που κάνουν οι ξένοι που μπαίνουν στις τράπεζες είναι να παραχωρούν υπό μορφή πώλησης σε ιδιωτικές, κυρίως δικηγορικές εταιρείες από Αγγλία, Γαλλία, Αμερική κλπ, τα «τοξικά δάνεια» σε χαμηλές τιμές. Για παράδειγμα στο 30% της αξίας είσπραξής τους.
Έτσι η εταιρεία που αγόρασε αυτά τα τοξικά δάνεια καλεί τον δανειολήπτη να πληρώσει το δάνειο μέσω νομικών και δικαστικών οδών.
Στόχος της είναι να εισπράξει μεγαλύτερο ποσό από αυτό που πλήρωσε για να τα λάβει.
Εκεί ο δανειολήπτης έχει ελάχιστα περιθώρια διαπραγμάτευσης.
Μια άλλη κατηγορία αφορά τους δημοσίους υπαλλήλους που έχουν λάβει δάνειο από το Τ.Π και Δ και αφαιρείται η δόση από το μισθό τους.
Όσο το ταμείο είναι σε ελληνικά χέρια υπάρχουν περιθώρια διαπραγμάτευσης, αν το υπόλοιπο που μένει από το μισθό είναι μικρό και δεν μπορεί να καλύψει τα στοιχειώδη έξοδα διαβίωσής του.
Αν το Ταμείο Π και Δ. περάσει, μέσω της πιθανής κρατικοποίησής του σε «ξένα χέρια» τότε ισχύει όσα αναφέραμε πιο πάνω για την περίπτωση αυτή.
Τέλος, ειδική περίπτωση είναι αυτή που αφορά τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά που μπορούν με προσφυγή στα δικαστήρια να μειώσουν το ποσό των δανείων τους.
