Τα κόμματα του ευρωμονόδρομου διαγωνίζονται, τις τελευταίες μέρες, για το ποιο έχει την πιο ρεαλιστική πολιτική που θα βγάλει, λένε, την οικονομία της χώρας από τη δύσκολη κατάσταση και ταυτόχρονα θα ανακουφίσει το λαό. Κοινός παρονομαστής της πολιτικής τους είναι η παραμονή στην ΕΕ και η ανάπτυξη. Ανάπτυξη καπιταλιστική εννοούν, των μεγαλοεπιχειρηματιών. Αυτή η πολιτική δεν έχει κόκκο μέτρων ανακούφισης του λαού. Γι’ αυτό που νοιάζονται είναι να δοθούν στους καπιταλιστές κερδοφόροι τομείς, όπως η ενέργεια, το νερό, τα οδικά δίκτυα, οι υποδομές όπως λιμάνια, αεροδρόμια κ.λπ. για κερδοφόρες επενδύσεις. Αλλά το κέρδος για να μεγαλώνει θέλει παραπέρα τσάκισμα των εργατικών λαϊκών δικαιωμάτων, τσάκισμα του λαού σε όλες τις πλευρές της ζωής του. Η πολιτική των κομμάτων του ευρωμονόδρομου πασχίζει για την έξοδο του κεφαλαίου από την κρίση σε όφελός του. Η πολιτική διεξόδου εντός της ΕΕ σημαίνει αντεργατικά μέτρα που απορρέουν από τη στρατηγική «ΕΕ-2020» για την ανταγωνιστικότητα. Και οι θέσεις εργασίας που θα δημιουργήσουν θα είναι ελάχιστες μπροστά στο 1,5 εκατομμύριο ανέργους. Ανταγωνιστικότητα σημαίνει μισθούς Κίνας.
Τα κόμματα του ευρωμονόδρομου καταφεύγουν στο εφεύρημα «ανάπτυξη με λιτότητα». Η όποια ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας μέχρι την επόμενη κρίση πάει μαζί με την ένταση της λιτότητας. Είναι μείγμα πολιτικής, για να ξελασπώσει το κεφάλαιο. Η εργατική τάξη έχει ανάγκη από μόνιμη και σταθερή δουλειά, μισθό που να καλύπτει όλες τις σύγχρονες ανάγκες της οικογένειας, φροντίδα για την υγεία της εργατικής οικογένειας, μόρφωση και δουλειά για τα παιδιά της, φροντίδα για τους ηλικιωμένους, παιδικούς σταθμούς, κ.λπ. Κι αυτό είναι θέμα που αφορά άμεσα και την επικείμενη εκλογική αναμέτρηση στις 17 του Ιούνη. Στις μέρες που απομένουν πρέπει να ενταθεί η συζήτηση με τα πραγματικά δεδομένα και τις λαϊκές ανάγκες την επόμενη μέρα. Τότε που, απέναντι στην επιθετικότητα των καπιταλιστών, θα πρέπει να σταθεί αντίπαλο δέος ένα ακόμα πιο ισχυρό εργατικό λαϊκό κίνημα, στο οποίο διαχρονικά αιμοδότης είναι το ΚΚΕ, καθώς μόνο οι κομμουνιστές έχουν αποδείξει ιστορικά ότι δεν τσιγκουνεύονται σε θυσίες, ότι μπαίνουν μπροστά με ανιδιοτέλεια για τα δίκια του λαού.
Είναι κρίσιμο, στη Βουλή που θα προκύψει, να υπάρχει – απέναντι στην καταθλιπτική ομοφωνία των υπερασπιστών της ΕΕ – ένα ισχυρότερο ΚΚΕ, αποκούμπι στους αγώνες του λαού, που θα παλεύει και μέσα στη Βουλή τόσο για να ματαιωθούν νέα μέτρα όσο και για να καταργηθούν αντεργατικές διατάξεις και νόμοι. Ενα ισχυρό ΚΚΕ που θα μεταφέρει και στη Βουλή τα αιτήματα των εργατών. Αιτήματα άμεσης διεκδίκησης, που θα παλεύονται ταυτόχρονα μέσα στους χώρους δουλειάς στις εργατογειτονιές. Για να δυναμώνει το κίνημα αντεπίθεσης, η λαϊκή συμμαχία κόντρα στους καπιταλιστές και στα κέρδη τους. Καθώς στους καιρούς που έρχονται ο λαός θα χρειαστεί να παλέψει για το ίδιο το ψωμί του, εκεί στην πρώτη γραμμή θα χρειαστεί να βρεθούν μαχητές που θυσιάζονται για το λαό, ξέρουν από ταξική πάλη. Αυτοί είναι οι κομμουνιστές. Μ’ αυτό το δεδομένο πάμε ξανά σπίτι σπίτι, στο κάθε χώρο δουλειάς, στη μάχη για ισχυρό ΚΚΕ και στις κάλπες, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα τη διακυβέρνηση που έχει ανάγκη ο λαός, διακυβέρνηση της εργατικής λαϊκής εξουσίας.
* Χρήστος Γιάνναρος Γραμματέας της Ν.Ε. Ηλείας του Κ.Κ.Ε.-Υποψήφιος βουλευτής Ηλείας.
