Γράφει η Βάσω Αγγελίδη. .
Όταν αποφάσισα να συναντήσω την Αλεξάνδρα για να μιλήσω μαζί της, δεν περίμενα ότι ένα 12χρονο κορίτσι θα με καθήλωνε με τις απαντήσεις του. Λιγομίλητη, μετρημένη, ειλικρινής ήταν τα κύρια στοιχεία της στην ολιγόλεπτη συζήτηση που είχαμε.
Παιδί της πολύτεκνης οικογένειας του Παναγιώτη και της Κων/νας Μπίνη. Τα αδέρφια της Μαρία, Γιώργος, Αθηνά, Θοδώρα και Παναγιώτης είναι η συντροφιά της και η παρέα της στην καθημερινότητά της. Κομμάτι της ζωής της είναι και οι φίλοι της με τους οποίους περνά αρκετό χρόνο διασκεδάζοντας με πράγματα της ηλικίας τους.
Είναι μαθήτρια στο 4ο Γυμνάσιο Πύργου, στην τάξη της Α΄Γυμνασίου. Παράλληλα μαθαίνει Αγγλικά και παραδοσιακούς χορούς στον χορευτικό όμιλο “Ηλείων παράδοσις” από μικρή ηλικία.
Η μεγάλη της αγάπη όμως είναι το άθλημα του TAEKWONDO. Ξεκινώντας από την ηλικία των 4 χρόνων, είναι ενεργή αθλήτρια του αθλητικού ομίλου Πύργου “ΠΕΛΟΨ” εδώ και 8 χρόνια.
Με την βοήθεια των συναθλητών της, του προπονητή της Γκοτσίνα Αντώνη και των παραγόντων του ομίλου, κατάφερε επάξια πολλές διακρίσεις.
Χρυσό Διασυλλογικό στη Χαλκίδα, Χρυσό στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα, Χρυσό κύπελλο Ελλάδος, Ασημένιο Παγκόσμιο κύπελλο, Ασημένιο Διασυλλογικό, Ασημένιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα το 2015 είναι τα μετάλλια που μας έκαναν περήφανους ως Έλληνες και περήφανους που μια τέτοια αθλήτρια είναι από τα μέρη μας.
Ένα μικρό παιδί όμως πάντα κάνεις όνειρα για το μέλλον! Θα ήθελε και άλλες νίκες και άλλα μετάλλια στο άθλημα που αγαπά όσο τίποτε άλλο. Θα ήθελε να σπουδάσει και να γίνει Ιατροδικαστής ή Εγκληματολόγος. Θα ήθελε να έχει κοντά της δικούς της ανθρώπους που αγαπάει και να της προσφέρουν τόσα όσα πρέπει για να επιτύχει τους στόχους της.
Εμείς αυτό που της ευχόμαστε είναι καλή σταδιοδρομία και να πραγματοποιήσει όλα της τα όνειρα.