Ο πεζός ο οποίος τραυματίζεται θανάσιμα από τροχαίο είναι συνυπαίτιος του ατυχήματος, εφόσον έχει κάνει χρήση οινοπνεύματος πάνω από τα επιτρεπόμενα όρια.
Αυτό έκρινε ο Άρειος Πάγος με την υπ’ αριθμ. 1014/2011 απόφασή του και αναίρεσε εφετειακή απόφαση υπέρ του οδηγού του αυτοκινήτου που τραυμάτισε θανάσιμα πεζό.
Ειδικότερα, το Δεκέμβριο του 2005 οδηγός αυτοκινήτου με κατεύθυνση προς τον Πύργο Ηλείας, στο 68ο χιλιόμετρο της εθνικής οδού Πατρών – Πύργου (λίγο πριν από τη διασταύρωση με τη Γαστούνη), σταμάτησε στο δεξιό άκρο του δρόμου, άναψε τα αλάρμ, κατέβηκε από το αυτοκίνητο και πέρασε στο αντίθετο ρεύμα, προκειμένου να ζητήσει πληροφορίες για τον προορισμό του (Πύργο) από τους οδηγούς δυο άλλων αυτοκινήτων που ήταν σταθμευμένα στην αντίθετη πλευρά της εθνικής οδού.
Αφού πήρε τις πληροφορίες που ήθελε, τρέχοντας και χωρίς να ελέγξει εάν υπήρχε κινούμενο αυτοκίνητο, προσπάθησε να διασχίσει την εθνική οδό για να επιστρέψει στο αυτοκίνητό του.
Όμως εκείνη τη στιγμή ερχόταν ένα ιδιωτικής χρήσης αυτοκίνητο με κατεύθυνση από Πάτρα προς Πύργο. Ο οδηγός του αυτοκινήτου δεν φρενάρισε έγκαιρα, αλλά προσπάθησε ανεπιτυχώς με ελιγμό να αποφύγει τη σύγκρουση με τον πεζό.
Το αυτοκίνητο λόγω του ψιλόβροχου σύρθηκε κατά μήκος της αριστερής πλευράς του σταθμευμένου αυτοκινήτου του πεζού που προσπάθησε να διασχίσει την εθνική οδό, ενώ παράλληλα εκτίναξε τον άτυχο άνδρα σε απόσταση 25 μέτρων, με αποτέλεσμα να βρει τραγικό θάνατο.
Σύμφωνα με την τοξικολογική ανάλυση που έγινε στον άτυχο πεζό, η περιεκτικότητα του αίματος σε αλκοόλ ήταν 1,51 γραμμάρια ανά λίτρο αίματος, δηλαδή πάνω από το επιτρεπόμενο όριο.
Οι δικαστές έκριναν ότι ο πεζός είναι συνυπαίτιος του τροχαίου ατυχήματος κατά 40%, λόγω της χρήσης αλκοόλ και ο οδηγός του αυτοκινήτου κατά 60%.
Πηγή: kathimerini.gr
