Την Κυριακή 17 Μαΐου 2015 και ώρα 11:00π.μ. ο Δήμαρχος Ανδραβίδας – Κυλλήνης και ο Πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Λεχαινών προσκαλούν όλους μπροστά στην προτομή του ήρωα Μακεδονομάχου Λεχαινίτη Χ.Πραντούνα Ανθιπύλαρχου για να τιμήσουμε την μνήμη του. Θα τελεστεί επιμνημόσυνη δέηση, θα ακολουθήσει ομιλία σχετικά με την δράση του ήρωα και κατάθεση στεφάνων.
Χρήστος Πραντουνας 109χρόνια από το θάνατο του …..στις 28Απριλίου συμπληρώθηκαν 109 χρόνια από τον ηρωικό θάνατο του ΜακεδονομάχουΧρήστου Πραντούνα που είχε γεννηθεί στα Λεχαινά….
Ο Χρήστος Πραντουνας ήταν το όγδοο παιδί του ΦραγκίσκουΠραντούνα , ειρηνοδίκη στα Λεχαινά με καταγωγή από την Νάξο. Γεννήθηκε σταΛεχαινά το 1874 και βαφτίστηκε Χρήστος , παίρνοντας το όνομα του θρυλικού ΚΑΠΕΤΑΝ ΧΡΉΣΤΟΥ ΚΑΨΆΛΗ από το Μεσολόγγι , ο οποίος ήταν παππούς της Μεσολογγίτισσαςμητέρας του (όπως είναι γνωστό ο καπεταν Καψάλης το 1826 στην έξοδο του Μεσολογγίου , έβαλε φωτιά στο σπίτι τουπου ήταν και μπαρουταποθήκη και τινάχτηκε στον αέρα μαζί με τους γέρους καιτους αρρώστους για να μην πέσουν στα χέρια των Τούρκων .
Μετά τα Λεχαινά ακολουθει τον πατέρα του σε διαδοχικέςμεταθέσεις σε πολλές πόλεις της Ελλάδας , τελειώνει ΜΕ ΑΡΙΣΤΑ το Γυμνάσιο και το 1892 γράφεται στην Ιατρικήσχόλη του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το όνειρο του όμως ήταν να ακολουθητέε το στρατιωτικόεπάγγελμα , κάτι που είχαν κάνει δυο απότα αδέλφια του. Γι αυτό το 1897 εγκαταλείπει τις σπουδές του , κατατάσσεται στοστρατό και πολέμιοι στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο , κερδίζοντας μάλιστα και το παράσημοστρατιωτικής ανδρείας για τις ικανότητεςτου.
Το 1898 εισάγεται πρώτος στη σχολή Ευελπίδων και το 1901 αποφοιτάμε το βαθμό του ανθυπίλαρχου ιππικού. Τοποθετείται στη Λάρισα μέχρι το 1905 καιστη συνέχεια επανέρχεται στην Αθήνα. Στη διάρκεια μιας δεξίωσης στο σπίτι της κόμισσαςΡιανκουρ , γνωρίζεται με τον υπίλαρχο Ζυμβρακακη , ο οποίος του προτείνει να οργανώσειΣώμα Μακεδονομάχων που θα αγωνιστεί για την εξόντωση των Βουλγάρικων συμμοριώνκαι την απελευθέρωση της Μακεδονίας ..Ηαπάντηση του Πραντούνα ήταν : «Είναιτιμή μου να αγωνιστώ για την Πατρίδα μου» Για να μη γίνει αντιληπτός ο ρόλοςτου μεταμφιέζεται σε γιατρό και αρχίζει να έχει επαφές με τους Έλληνες της περιοχής των Γιαννιτσών για να οργανώσουν τον αγώνα.. Τον Νοέμβριο και το Δεκέμβριο του 1905 ετοιμάζει τοέδαφος για τις στρατιωτικές επιχειρήσεις που θα ακολουθούσουν …και την 1η Ιανουαρίου του 1906 ογιατρός ,μεταμορφώνεται σε καπεταν Καψαλη(διαλεξε αυτό το ψευδώνυμο για νατιμήσει τον ένδοξο προπάππο του).Οι επιτυχίες του είναι μεγάλες στις μάχεςεναντίον των Βουλγάρων κομιτατζήδων και η περιοχή αναπνέει αέρα ελευθεριας.οπουκι αν βρίσκεται εμψυχώνει τους φοβισμένους Μακεδόνες και άφοβα πια φωνάζουν ότι είναι Έλληνες καιΧριστιανοί Ορθόδοξοι. Το όνομα καπεταν Καψάλης γίνεται τραγούδι και κραυγη, οι θρίαμβοι του λάμπουν μέχρι τον ουρανο..Γινεται ο κύριος στόχος των Κομιτατζήδων που ψάχνουν τρόπο να τον εξοντωσουν..Στο τέλος του Απριλίου θέλει να επιστρέψει για λίγο στην Αθηνά για να δει τημητέρα του και την αδελφή του.. στις 28 Απριλίου του 1906 μπαίνουν σε βάρκες μαζί με τους άνδρες του στη λίμνη των Γιαννιτσών , με σκοπό ναπάει στην πολη και από εκεί στην Αθήνα. Όμως οι Βούλγαροι είχαν πληροφορηθείγια τις κινήσεις του και του έστησαν ενέδρα μέσα στη λίμνη με πολύ μεγάληδύναμη… η μάχη που ακλούθησε ήταν άνιση καθώς οι Έλληνες πολεμούσαν με ανοιχτόπεδίο ενώ οι Βούλγαροι κρυμμένοι στη λίμνη… Ο ανθυπίλαρχος Χρήστος Πραντουναςέπεσε ηρωικά εκείνο το πρωινό της 28ης Απριλίου του 1906 μόλις στα 32 του χρόνια , τιμώντας τους ένδοξους προγόνους του που θυσιάστηκαν κι αυτοί για την Ελλάδα. Τηνεπόμενη ημέρα σε ένα εξωκκλήσι κοντά στηλίμνη , έγινε η κηδεία του ήρωα από τους άνδρες του με όλες τις τιμές… τα οστάτου τοποθετηθήκαν στο Α Νεκροταφείο Αθηνών το 1935 .Οι αναφορές απόιστορικούς και μελετητές της Μακεδονικής Ιστορίας και δημοσιογράφους ήταν πολλές όπως και οι τιμητικέςεκδηλώσεις.. ενώ η γενέτειρα του τα Λεχαινά έχουν στήσει σε κεντρικό σημείο τηςΠολης την προτομή του και έχουν ονομάσει σε οδο Χρήστου Πραντούνα τον κεντρικοδρόμο της πόλης.. ..για να θυμούνται όλοι τον γνήσιο πατριώτη πουαρνήθηκε μια ήσυχη αστική ζωή γεμάτη ανέσεις και πλούτη και προτίμησε νααγωνιστεί να να σκοτωθεί για την ελευθερία της πατρίδας του…