Όσο περνάει ο καιρός, τόσο μειώνονται οι πιθανότητες εξόδου της Ελλάδας από τη κρίση χρεοκοπία, χωρίς ανεξέλεγκτες δραματικές καταστάσεις. Οι μεταρρυθμίσεις δεν υλοποιήθηκαν γιατί οι ίδιοι οι υπουργοί δεν τις πίστευαν, αλλά και γιατί η κοινωνία αντιδρούσε καθώς δεν είδε το πολιτικό σύστημα να αποδίδει και ευθύνες! Το πολιτικό σύστημα της χώρας βάζει υψηλότερα σε προτεραιότητα τις επόμενες εκλογές παρά την έξοδο από την κρίση με τις λιγότερες δυνατές συνέπειες.
Οι τίτλοι του τέλους της χρεοκοπίας…
Ενώπιον της δικαιοσύνης με βαριές κατηγορίες κακουργηματικών πράξεων βρίσκονται 2.000 στελέχη του φοροεισπρακτικού μηχανισμού και των πολεοδομιών της χώρας.
Όσοι έχουν διατελέσει υπουργοί την τελευταία πενταετία δεν έχουν το δικαίωμα να βάλουν υποψηφιότητα στις βουλευτικές εκλογές.
Αλλάζει άρδην το καθεστώς του συνδικαλισμού στον δημόσιο τομέα. Οι συνδικαλιστές όλων των βαθμίδων δεν παύουν να εργάζονται όταν καταλαμβάνουν μια συνδικαλιστική θέση. Οι συνδικαλιστικές άδειες καταργούνται ολοσχερώς.
Ο συνδικαλισμός είναι δικαίωμα και μπορεί να εξασκείται ελεύθερα εκτός του ωραρίου εργασίας. Για να παρθεί απόφαση απεργίας στο δημόσιο τομέα χρειάζεται άμεση μυστική ψηφοφορία όλων των εργαζομένων.
Η διεθνής κρίση χρέους, όπως και η λάθος αρχιτεκτονική του ευρώ, ήταν οι αφορμές της ελληνικής χρεοκοπίας, όχι η αιτία. Όσοι την προβάλουν σαν αιτία για να καλύψουν τον παρασιτισμό και τη διαφθορά που καλλιέργησαν θα καταλάβουν την διαφορά, όταν οι άλλοι θα ξεπεράσουν την κρίση και η Ελλάδα, θα ψάχνει στίγμα κάπου μεταξύ Βαλκανίων και Αφρικής.
Πηγή:www.capital.gr