” Τοποθέτηση του δημοτικού συμβούλου Πύργου Χρήστου Αθανάσουλα “Ανοιχτή Συμπολιτεία” στο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΠΥΡΓΟΥ της 30ης Ιουλιου ΓΙΑ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ (που δεν άρεσαν σε μερίδα των τοπικών ΜΜΕ και θάφτηκαν)
1. Θεωρούμε τον δεματοποιητή και την δεματοποίηση έγκλημα και όχι λύση! (βλέπε Ποτόκι)
Αρθρογραφούσα ΜΟΝΟΣ πριν αγοραστεί ο δεματοποιητής του Πύργου και το φώναζα…
2. Το αδιέξοδο με τα σκουπίδια το δημιούργησαν οι ίδιες λογικές και νοοτροπίες που πτώχευσαν τη χώρα. Που βολεύονταν-πλούτιζαν με τις εργολαβίες, που δεν ένωναν σε μια συνολική διαχείριση στα πλαίσια του Νομού…
Την δημιουργία ΧΥΤΑ στην Ηλεία δεν την εμπόδισαν τα “τρακτέρ” που είπε επικεφαλής δημοτικής παράταξης αλλά ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΜΕΡΣΕΝΤΕΣ… Οι βλαχοπαράγοντες και οι πολιτευτάδες που χάιδευαν πλάτες, γιγάντωναν τους τοπικισμούς και το έπαιζαν “προστάτες συγκεκριμένων περιοχών”
3. Να μην φοβάται ο Δήμαρχος τις διαμαρτυρίες των πολιτών και των επιστημονικών φορέων για τα σκουπίδια αλλά ΝΑ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΗΝ ΟΡΓΙΣΜΕΝΗ ΣΙΩΠΗ ΤΟΥΣ – ΤΗ ΒΟΥΒΗ ΟΡΓΗ ΤΟΥΣ.
Εγώ δεν φοβάμαι όσους διαμαρτύρονται αλλά ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΟΥΣ ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΚΑΝΑΠΕ…
4. Η λύση στο θέμα της διαχείρισης των σκουπιδιών του Πύργου μπορεί να υπάρξει μόνο στα πλαίσια της συνολικής λύσης για όλη την Ηλεία. Όμως ο Δήμαρχος Πύργου δείχνει να φοβάται τους άλλους Δημάρχους της Ηλείας για το αν θα προχωρήσει η συνολική λύση που προτείνει και το Υπουργείο Περιβάλλοντος! Γιατί;;; Ποιούς φοβάται;;; Οι δήμαρχοι της Ηλείας θα έπρεπε κατά 80% ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΦΥΛΑΚΗ ΜΕ ΒΆΣΗ ΤΗ ΔΙΑΧΕΊΡΙΣΗ ΑΠΟΡΡΙΜΜΆΤΩΝ ΠΟΥ ΚΆΝΟΥΝ:
Άλλος τα πετάει στο δάσος, άλλος σε χαράδρες, άλλος δίπλα στην Εθνική, άλλος δεματοποιεί παράνομα και άλλος όπου να ναι!!! ΑΥΤΟΙ ΛΟΙΠΟΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ ΟΤΙ ΘΑ ΕΜΠΟΔΙΣΟΥΝ ΤΗ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΛΥΣΗ;;;;;
5. Το πρόβλημα του Πύργου πήρε αυτές τις διαστάσεις γιατί οι δημοτικές παρατάξεις προεκλογικά ΕΠΑΙΖΑΝ ΜΕ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ. Πηγαίναμε στα χωριά με τη Δώρα Καλάκου και μας χλεύαζαν “βαλτοί” από άλλες παρατάξεις λέγοντάς της ΕΣΕΙΣ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ ΜΕ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ;;;; ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΕΧΟΥΝ ΤΗ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΤΣΕΠΑΚΙ… Και δεν είχαν ΚΑΜΙΑ ΛΥΣΗ!…”