Δυο βλάχοι, ο Μήτσους και ο Κήτσους, ένα απογευματάκι καθότανε σε μια όμορφη τοποθεσία του ορεινού χωριού τους και καμάρωναν τη θέα.. Σε λίγο περνάει από κει ένας τουρίστας. Τους πλησιάζει…
– Ντου γιου σπικ ιγκλις? τους λέει Οι βλάχοι κοιτάζονται, σηκώνουν τους ώμους και του λένε
– Τς!
– Σπρεχεν ντοιτς? Κοιτάζονται πάλι με απορία..
– Τς!
– Παρλε βου φρανσε?
– Τς!
– Παρλαρε ιταλιανο?
– Τς! – Παρλα εσπανιολ?
– Τς! Ο τουρίστας απογοητευμένος φεύγει.. Λέει ο Μήτσους
– Ρε συ Κήτσου μπας και πρεπ να μάθουμ καμιά ξεν γλώσσα?
– Τι να την κανς την ξεν γλώσσα ρε Μήτσου?
– Εμ πως ρε Κήτσου μ αν ξερς μια ξεν γλώσσα μπορείς να συνεννοηθείς.
– Μπα? Γιατί αυτουνος που ήξερε πέντε μπόρεσε να συνεννοηθεί??
via