Πραγματικός ήταν ο προβληματισμός του Βουλευτή Τάκη Αντωνακόπουλου, εδώ και κάποιους μήνες, εάν έπρεπε να είναι πάλι υποψήφιος Βουλευτής.
Ο ίδιος με την στάση του στην Βουλή έδειξε να διαφωνεί σε ορισμένα σημεία της εφαρμοζόμενης πολιτικής κυρίως σε αποφάσεις που αφορούσαν τα εργασιακά και την αγορά εργασίας. Επίσης καταψήφισε μέρος του προϋπολογισμού του 2012, γιατί δεν υπήρχε πρόβλεψη για Σχέδιο Ανασυγκρότησης της Ηλείας.
Επί πλέον ο Βουλευτής, σε συνεργασία με άλλους συναδέλφους του έχει καταθέσει προτάσεις νόμου για το ΄΄κούρεμα΄΄ των ιδιωτικών δανείων, για την άμεση φορολόγηση καταθέσεων στο εξωτερικό, για την πώληση αγροτικών προϊόντων απευθείας από τους παραγωγούς στην Αγορά.
Η απόφαση του να είναι πάλι υποψήφιος έχει να κάνει όπως λέει ο ίδιος με το ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΤΙΚΟ ΔΙΛΛΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΧΩΡΑ. Η Ελλάδα στην Ευρώπη ή στην ομάδα των μοναχικών- φτωχών χωρών;
Η οικονομία στο Ευρώ ή στην Δραχμή;
Η κοινωνία στην κρίση ή στην καταστροφή; Αυτές είναι οι κυρίαρχες αντιθέσεις.
Πίσω από αυτή υπάρχουν η δευτερεύουσες αντιθέσεις, οι οποίες ενοποιούνται απέναντι στις κυρίαρχες.
Πρέπει να δώσουμε τον αγώνα ΄΄εντός των τειχών΄΄ της Ευρώπης, ώστε η πατρίδα να κατακτήσει την θέση που δικαιούται.
Παράλληλα πρέπει να προστατεύσουμε την κοινωνία από ΄΄σειρήνες΄΄ θεωρητικών λύσεων ανεφάρμοστων στις σημερινές πολιτικοοικονομικές παγκόσμιες συνθήκες.
Η χώρα πρέπει να κυβερνηθεί.
Διακυβέρνηση με αθροιστική πλειοψηφία αντιπολιτευόμενων και μεταξύ των σφοδρά αντιτιθέμενων καταγγελτικών κομμάτων, δεν έχει υπάρξει ΠΟΤΕ και ΠΟΥΘΕΝΑ.