Του Νίκου Διαμαντόπουλου
Επικεφαλής ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑς στον Δήμο Ήλιδας
Επικοινωνιολόγου
Σε μια χώρα που στηρίχθηκε για χρόνια στον κομματισμό και την κομματοκρατία, οι νέοι άνθρωποι σήμερα, μοιάζει να μην έχουν μέλλον εδώ. Και την ίδια ώρα, η πολιτική αντιπαράθεση διεξάγεται σε λάθος βάση. Ως συνήθως.
Το κεντρικό πρόβλημα που έχει επικρατήσει στην Ελλάδα, συνίσταται στο ότι δεν υπάρχει ένας συγκεκριμένος στρατηγικός σχεδιασμός, ούτε προ κρίσης αλλά ούτε και μετά. Ακόμα και σήμερα κουβεντιάζουμε στη βάση «μνημόνιο-αντιμνημόνιο» και με όρους άσχετους με τις πραγματικές ανάγκες των Ελλήνων πολιτών. Η συζήτηση αυτή είναι προφανές πως αποδεικνύει μια πολιτική γύμνια. Απαιτείται εδώ και τώρα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης για την δημιουργία μιας παραγωγικής και αυτάρκους χώρας. Αλλά πρωτίστως χρειάζεται ν? ασχοληθούμε σήμερα και παράλληλα, με τις εδώ και τώρα ανάγκες των ανθρώπων που δεν τα βγάζουν πέρα εντοπίζοντας σε άμεσες λύσεις.
Στην αντιπαραγωγική Ελλάδα, κάθε μέρα χάνουν τις δουλειές τους χιλιάδες άνθρωποι, επιχειρήσεις κλείνουν η μία μετά την άλλη, οι περισσότεροι νέοι δεν έχουν δουλειά και πολλοί απ? αυτούς που έχουν, δεν είναι εργαζόμενοι αλλά σκλάβοι που δουλεύουν από το πρωί μέχρι το βράδυ, για ένα κομμάτι ψωμί. Ο δημόσιος διάλογος ωστόσο επικεντρώνεται στο δημοσιοϋπαλληλικό κράτος. Αφού ξεκαθαρίσω τη θέση μου πως δεν μπορεί να πειραχθεί κανένας που μπήκε με αξιοκρατικές διαδικασίες, από ?κει και πέρα, πρώτα μ? ενδιαφέρει να δουλέψουν και να νιώθουν αξιοπρέπεια οι νέοι άνθρωποι που δεν φταίνε σε τίποτα και λιγότερο αν θα χάσουν τη δουλειά τους αυτοί που έμπαιναν από τις πίσω πόρτες, αλλά τότε δεν ξεσηκώνονταν να πουν? που πάμε εμείς; Γιατί εγώ; Αν κάνω λάθος, δείξτε μου έναν παρακαλώ. Όπως και να ?χει όμως, είναι υποχρέωση μιας πολιτείας να εξασφαλίζει ανθρώπινες και αξιοπρεπείς συνθήκες ζωής για όλους, για την καθεμιά και τον καθένα. Για κάθε άνθρωπο, για κάθε πολίτη.
Τα προβλήματα για την κοινωνία μας, μπορεί να μοιάζουν άλυτα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι. Μην υποτιμούμε την πολιτική, επειδή μέχρι σήμερα στην χώρα άσκησαν την εν λόγω τέχνη κάθε λογής άσχετοι, πλην των πραγματικά υπηρετούντων αυτή. Η πολιτική είναι σαν τη γη. Αν την ανακαλύψουμε μπορεί να μας ζήσει. Και να μας οδηγήσει στην ευημερία. Όπως και τη γη λοιπόν, χρειάζεται να την καλλιεργήσεις, να ασχοληθείς μαζί της, να την δουλέψεις. Διώχνεις έναν δημόσιο υπάλληλο που σου κοστίζει 1.500 ευρώ. Μοίρασε τα χρήματα αυτά στα τρία και δώσε από 500 ευρώ το μήνα σε αυτόν και σε ανθρώπους που δεν έχουν να φάνε, σε μικροεμπόρους που είναι διαλυμένοι, σε οικογένειες που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας. Ας υποθέσουμε πως θα έρθουν καλύτερες ημέρες για την Ελλάδα. Μέχρι να έρθουν, τι θα κάνουμε δηλαδή; Θ? αφήσουμε αυτούς που έχουν ανάγκη να πεθαίνουν, ν? αυτοκτονούν, να ψάχνουν φαγητό στα σκουπίδια, να μην έχουν πρόσβαση στο εθνικό σύστημα υγείας; Η πολιτική γίνεται πρωτίστως για τους αδύναμους, γι? αυτούς που έχουν ανάγκες. Αυτούς προστατεύεις. Βγάλε ένα νόμο αύριο το πρωί που να λέει πως η πολιτεία παίρνει λεφτά από αυτούς που έχουν ή βγάζουν από ένα όριο και πάνω και τα μοιράζει σ? εκείνους που έχουν ανάγκη. Κάν? το. Υλοποίησε το. Ιδού? η πολιτική.
Θέλω να είμαι ξεκάθαρος. Πρώτα μ? ενδιαφέρει η νέα γενιά, η γενιά μου δηλαδή και μετά όλοι οι άλλοι. «Οι νόμοι για νικηφόρο πόλεμο μιας γενιάς, θα εξασφαλίσουν την ήττα στην επόμενη» είχε πει ο πρόεδρος των Η.Π.Α. και στρατηγός Οδυσσέας Γκραντ. Επειδή λοιπόν οι άνθρωποι της γενιάς μου βιώνουν μια τέτοια ήττα και εμείς θα την βιώνουμε, θέλω να πω ξεκάθαρα σε αυτά τα παιδιά που δεν βλέπουν φως στον ορίζοντα πως, μπορούμε να τα καταφέρουμε. Θα τα καταφέρουμε βάζοντας πρώτα τη γενιά μας. Θα τα καταφέρουμε θέτοντας το γενικό καλό πάνω από τα προσωπικά μας μικροσυμφέροντα. Θα τα καταφέρουμε ψάχνοντας πέρα από αυτό που φαίνεται. Και θα τα καταφέρουμε μόνο αν πάρουμε τις τύχες στα χέρια μας. Προσωπικά είμαι εδώ για να προασπίσω και να διεκδικήσω τα δικαιώματα της νέας γενιάς. Πρωτίστως μ? ενδιαφέρουν οι άνθρωποι της γενιάς μου, μιας καθαρής γενιάς. Γι? αυτό αξίζει να έχει παρόν και μέλλον. Ας το διεκδικήσουμε λοιπόν.
* Ο Νίκος Διαμαντόπουλος είναι ιδρυτής της Κίνησης Ανεξάρτητων Νέων (Κ.Α.ΝΕ), ενώ έχει διατελέσει Πρόεδρος τόσο του Δημοτικού Συμβουλίου Νέων Αμαλιάδας όσο και του Συλλόγου Αμαλιαδιτών Φοιτητών.
