Στον πεζόδρομο της οδού Γκοτσινα χθες δόθηκε το τελικό χτύπημα από αυτοκίνητο σε ένα από τα τρία δέντρα που έχουν απομείνει. Ίσως από απροσεξία του οδηγού.
Στον δρόμο αυτό γεννήθηκα και γνωρίζω καλά την μικρή του ιστορία. Μοιαζει κάπως με την ιστορία της μικρής μου πόλης. Μια πρόχειρη ανάπτυξη που καταλήγει σε μια άσχημη εικόνα με σπασμένα σκαλοπάτια στις εισόδους από τα αυτοκίνητα παρά το απαγορευτικό σήμα.
Ελα μωρέ…….
Μια πρόχειρη ανάπτυξη στον πλουτισμό ένδοξων τροπαιοφορων σε μια άφωνη πόλη. Ένα δρομάκι που αν μπορούσε να μιλήσει θα μας έλεγε πως μείναμε στο τέλος.
Ένα δέντρο πληγωμένο…….
Μια πόλη χωρίς όρια με το ατομικό συμφέρον να καλύπτει το κοινό καλό.
Μια πεζοδρόμηση που δεν υπολόγισε την στάθμευση των αυτοκινήτων.
Μια πεζοδρόμηση που δεν σεβάστηκε την λογική.
Μια πόλη χωρίς όρια………
Οποιος θέλει ας έρθει να τον ξεναγήσω στον πεζόδρομο της οδού Γκοτσινα για να γνωρίσει την πόλη και τους κατοίκους της.
Μετα θα προχωρήσουμε προς την Κεντρική πλατεία να του μιλήσω για το Ιστορικό κέντρο και την παραμόρφωση της πόλης .
Αν μας βρει η νύχτα θα σας δείξω και τους αρουραίους που κυκλοφορούν στα ερείπια της λογικής μιας έρημης πόλης.
Τους αρουραίους καλε.
Τους γνωστούς αρουραίους που ροκανίζουν την μικρή μου πόλη.
Ακου που σου λέω…….
Καλημερα
