Τελικά πλήρως Αναποτελεσματικοί είναι Βουλευτές του Νομού Ηλείας.
Έκαναν λένε επαφές και παρεμβάσεις για να μην κλείσει το κατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στην Γαστούνη.
Τελικό αποτέλεσμα ΜΗΔΕΝ.
Ο Νομός Ηλείας πάει από ήττα σε ήττα…
Το κατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στην Γαστούνη έκλεισε ανήμερα του Πολυτεχνείου. Φαίνεται τελικά ο αγώνας εκείνων των ανθρώπων , να μην σκύψουν το κεφάλι , να αγωνιστούν κόντρα στο κατεστημένο , να μην υπολογίσουν το όποιο κόστος , 50 χρόνια μετά δεν μας δίδαξε τίποτα !!!
Τελικά οι Βουλευτές του Νομού είναι μόνο για επαφές, για παρεμβάσεις, για φωτογραφήσεις, χαιρετούρες, τραπεζώματα και μεγάλα λόγια χωρίς έργα, χωρίς αποτελεσματικότητα.
Μαθαίνουν 3-4 ημέρες πριν ότι θα δοθούν κάποιες χρηματοδοτήσεις που έχει εξαγγείλει η Κυβέρνηση και το παρουσιάζουν σαν τεράστιο έργο τους. (επίδομα θέρμανσης, αποζημιώσεις αγροτών κλπ)
Για τα τεράστια προβλήματα του Νομού πότε θα βρούνε λύσεις οι εκλεγμένοι από τον Ηλειακό λαό Βουλευτές;
Πότε θα ασχοληθούν ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ:
Για το κλείσιμο του καταστήματος της Εθνικής Τράπεζας στην Γαστούνη, της Τράπεζας της Ελλάδας στον Πύργο, άλλων Τραπεζικών καταστημάτων σε όλο το Νομό…
Tην κατάργηση ΟΛΩΝ των Πανεπιστημιακών Σχολών στην Ηλεία,
Tην προβληματική λειτουργία των Σχολών ΟΑΕΔ στην μέση της χρονιάς (για να μην γράψουμε το κλείσιμο των Σχολών ΟΑΕΔ), χωρίς να αναζητηθούν ευθύνες γι αυτό
Για το τραίνο που σταματά στην Αχαΐα και ΠΟΤΕ δεν θα φτάσει στην Ηλεία,
Για Αεροδρόμιο στην Ηλεία,
Για τα σταματημένα πάνω από τρία χρόνια έργα στο Κατάκολο…
Για το πότε θα τελειώσει ο αυτοκινητόδρομος Πάτρα – Πύργος. Το 2024, το 2025. το 2026 ή το 2030 (έχουμε δηλώσεις ΟΛΩΝ των κομμάτων και Βουλευτών τις οποίες θα τις υπενθυμίσουμε αναδημοσιεύοντάς αυτές)
Και τελειωμό δεν έχουν οι ήττες του Νομού… κατόπιν ΜΗ ενεργειών των Βουλευτών του Νομού
Διαβάστε τι έγραψε ο Φοροτέχνης-Λογιστής Δημοσθένης Χριστόπουλος στο FB
Όσο και αν προσπάθησα , δεν κατάφερα τελικά να κρατηθώ και να μην σχολιάσω τη χθεσινή ημέρα 17/11/2023 .
Μια ημέρα νευρική , περίεργη , με μια έντονα καταθλιπτική ατμόσφαιρα που έδενε αρμονικά με τον καιρό .
Όσοι περπατήσαμε στο κέντρο της πόλης , βλέποντας τη μεταφορά του αρχείου και των τελευταίων γραφείων και λοιπών επίπλων από την Εθνική Τράπεζα, νιώσαμε νοσταλγία, πόνο, λύπη, θυμό .
Μα πάνω από όλα απογοήτευση ….
Όχι γιατί χάθηκε ένα τραπεζικό ίδρυμα από την πόλη μας , από το δήμο μας , αλλά από τον τρόπο που χάθηκε . Αυτό ήταν που (μας) πείραξε περισσότερο .
Που αποδεχθήκαμε μοιρολατρικά μια απόφαση , που δεν ενεργήσαμε γρηγορότερα , που δεν παλέψαμε , που δεν αγωνιστήκαμε , που αποδειχθήκαμε ( ο καθένας στο βαθμό που του αναλογεί ) κατώτεροι των περιστάσεων .
Όλοι μας : πολίτες , επαγγελματίες , αιρετοί !!!
Και όλα αυτά , με κοντράστ , τις φωτογραφίες , τα ρεπορτάζ και τις συζητήσεις για ένα άλλο γεγονός που έγινε την ίδια ημερομηνία : την επέτειο του Πολυτεχνείου .
Από ότι φαίνεται τελικά ο αγώνας εκείνος των ανθρώπων , να μην σκύψουν το κεφάλι , να αγωνιστούν κόντρα στο κατεστημένο , να μην υπολογίσουν το όποιο κόστος , 50 χρόνια μετά δεν μας δίδαξε τίποτα !!!
Στο μάθημα που διδασκόταν ότι ο μόνος χαμένος αγώνας είναι αυτός που δεν δόθηκε ποτέ , ήμασταν πανηγυρικά απόντες …
Τουναντίον , βολεμένοι στους καναπέδες μας , απολαμβάνοντας τα οφέλη που μας παρέδωσε (και) εκείνη η γενιά , αναλωνόμαστε στο να πίνουμε τις φραπεδιές μας βγάζοντας selfie με τα κινητά μας !!!
Για να μην πω (ως τελευταία φράση) ότι είμαστε άξιοι της μοίρας μας , ελπίζω και εύχομαι να ήταν αυτή η τελευταία ήττα μας …
