Γράφει η Μαρία Μιχαλοπούλου
Οικονομολόγος
Ακόμα και την ώρα αυτή κατά την οποία η Χώρα δοκιμάζεται εξακολουθεί να υπάρχει τρόπος να σωθεί από την χρεοκοπία. Αλλά αυτό απαιτεί όχι μόνο να παρθούν σκληρές αποφάσεις, αλλά και να εφαρμοστούν. Σε διαφορετική περίπτωση η έξοδος της χώρας από το Ευρώ φαίνεται αναπόφευκτη. Παράλληλα όμως φαίνεται ότι από πολλούς η επιστροφή στη δραχμή δεν έχει υπολογιστεί σωστά, όσον αφορά τις επιπτώσεις της.
Βρισκόμαστε σε ένα χρονικό σημείο, όπου η ελληνική οικονομία κινδυνεύει με κατάρρευση. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι έχουν χάσει τη δουλειά τους και πολλοί ακόμα κινδυνεύουν να την χάσουν. Εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις έχουν κλείσει και χιλιάδες άλλες αναμένεται να κλείσουν. Η ανεργία έχει εκτιναχθεί στα ύψη. Το δημόσιο χρέος αυξάνεται αντί να μειώνεται. Το κλίμα για την χώρα μας στο εξωτερικό είναι δυσμενές και η εμπιστοσύνη των ξένων πιστωτών εξανεμίζεται. Οι δόσεις των δανείων δεν είναι καθόλου σίγουρες και η πληρωμή των μισθών και συντάξεων γίνεται ολοένα και πιο αβέβαιη. Πολλοί είναι εκείνοι που θεωρούν αναπόφευκτη τη χρεοκοπία, πράγμα το οποίο θα έχει ως συνέπεια την έξοδο της χώρας από το ευρώ και την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα.
Η αναστροφή της κατάστασης αυτής προϋποθέτει τη λήψη και την εφαρμογή σκληρών μέτρων. Κάτι τέτοιο και φαίνεται δύσκολο και είναι. Όμως το κόστος αυτών των μέτρων φαίνεται ότι δεν είναι τίποτα μπροστά στο κόστος που θα έχει η χώρα αν αναγκαστεί να φύγει από το ευρώ και να επιστρέψει στη δραχμή. Πολλοί πιστεύουν ότι η επιστροφή στην δραχμή είναι αναπόφευκτη και άλλοι αφελώς θεωρούν ότι είναι μια ανακουφιστική λύση. Όμως προφανώς δεν πρόκειται ούτε για αναπόφευκτη, ούτε για ανακουφιστική λύση.
Σε μια τέτοια περίπτωση οι επιπτώσεις θα ήταν πολλές και οδυνηρές. Ενδεικτικά αναφέρονται οι εξής :
- Όλες οι καταθέσεις και όλα τα δάνεια στις τράπεζες που είναι εγκατεστημένες στη χώρα μετατρέπονται αυτόματα σε δραχμές.
- Όλες οι συναλλαγές στο εσωτερικό της χώρας γίνονται με το νέο νόμισμα και όλοι οι μισθοί και συντάξεις πληρώνονται με το νόμισμα αυτό.
- Αν δεχτούμε ότι την ημέρα της μετατροπής η ισοτιμία θα είναι 1 ευρώ προς 345 δραχμές, σημαίνει ότι ένας μισθός 1.000 ευρώ μετατρέπεται σε 345.000 χιλιάδες δραχμές. Την ίδια όμως ημέρα η δραχμή θα υποτιμηθεί έναντι του ευρώ κατά 30% ή 40% ή 50% και μάλλον θα κινηθεί προς την μεγαλύτερη υποτίμηση. Αυτό σημαίνει ότι ο μισθός των 345.000 χιλιάδων δραχμών θα έχει αγοραστική δύναμη 500 ευρώ. Επομένως ο μισθωτός χάνει αμέσως την μισή του αγοραστική δύναμη. Το ίδιο θα συμβεί στην αξία των καταθέσεων και στην αξία των δανείων.
- Η διαφορά μεταξύ πλουσίων και φτωχών θα μεγαλώσει σε πρωτοφανή επίπεδα. Όσοι διαθέτουν καταθέσεις σε μετρητά στο εξωτερικό θα διατηρήσουν τις καταθέσεις τους σε ευρώ και θα μπορούν να αγοράσουν οτιδήποτε σε δραχμές σε εξαιρετικά χαμηλές τιμές.
- Το κόστος ζωής θα εκτιναχθεί σε εξαιρετικά υψηλά επίπεδα. Για παράδειγμα ένα λίτρο βενζίνης που θα κοστίζει τις πρώρες ώρες της μετατροπής 690 δραχμές θα ανέβει λόγω της υποτίμησης στις 1.035 δραχμές.
- Ανάλογη αύξηση θα υπάρξει σε όλα τα εισαγόμενα προϊόντα. Αλλά και οι τιμές των ελληνικών βιομηχανικών προϊόντων θα αυξηθούν σε μεγάλο βαθμό, αφού οι πρώτες ύλες παραγωγής τους εισάγονται και επιπλέον θα τις επηρεάσει το κόστος του πετρελαίου.
- Από την πρώτη στιγμή θα υπάρξει υψηλός πληθωρισμός που θα εξανεμίζει τους μισθούς και τις συντάξεις.
- Το όφελος θα είναι ότι και τα χρέη θα μετατραπούν σε δραχμές. Όμως αυτός που εισπράττει 345.000 χιλιάδες δραχμές και χρωστάει για παράδειγμα 5.000 € ή 1.725.000 χιλιάδες δραχμές, δεν θα έχει όφελος από την υποτίμηση, επειδή θα συνεχίσει να έχει μισθό 345.000 χιλιάδες δραχμές και να χρωστάει 1.725.000 χιλιάδες δραχμές, αλλά λόγω της ραγδαίας αύξησης του κόστους ζωής δεν θα του περισσεύει ούτε μια δραχμή για να ξεπληρώσει το δάνειό του. Αντίθετα, κάποιος που έχει 1.000.000 ευρώ και χρωστάει οποιοδήποτε ποσό θα έχει όφελος, αφού θα μπορεί με τα μισά ευρώ από αυτά που οφείλει να ξεπληρώσει το δάνειό του σε δραχμές.
- Η αύξηση των τιμών όλων των προϊόντων θα εκτοξεύσει στα ύψη ακόμη και το στοιχειώδες κόστος ζωής.
Είναι προφανές ότι η επιστροφή στη δραχμή θα είναι καταστροφική για όλους, εκτός των πολύ πλουσίων και των πλουσίων μεγαλοοφειλετών, που θα βρεθούν να έχουν ευρώ στο εξωτερικό και να χρωστάνε δραχμές στην Ελλάδα.
Το μεγαλύτερο κόστος θα το πληρώσουν οι μισθωτοί, οι ελεύθεροι επαγγελματίες, όσοι θέλουν να στείλουν τα παιδιά τους για σπουδές στο εξωτερικό, να ταξιδέψουν ή να καταναλώσουν εισαγόμενα προϊόντα.
Αυτή θα είναι η ζοφερή πραγματικότητα που θα ζήσουμε αν δεν καταφέρουμε να παραμείνουμε στο ευρώ με οποιοδήποτε κόστος.
