Προς τη θετική κατεύθυνση φαίνεται ότι κινείται ο νέος αναπτυξιακός νόμος, ο οποίος ψηφίστηκε ήδη από τη Βουλή, βρίσκεται στο στάδιο της δημοσίευσης και αναμένεται να τεθεί σε εφαρμογή στα μέσα Μαρτίου.
Όμως, είναι πολύ σημαντικό ότι δεν θα πρέπει να χαθεί άλλος πολύτιμος χρόνος ως προς την υλοποίηση του. Άλλωστε, οτιδήποτε συμβάλει στην ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας μόνο θετικά αποτελέσματα μπορεί να αποφέρει σε μία αρνητική, συγκυρία όπως αυτή που διανύουμε.
Σίγουρα η αποτελεσματικότητα του νέου νόμου θα κριθεί στην πράξη.
Ωστόσο, κάποιες πρώτες επισημάνσεις μπορούν να γίνουν :
* Ενώ οι φοροαπαλλαγές αποτελούν προτεραιότητα στο νέο επενδυτικό νόμο, εντούτοις οι πλειονότητα των ΜμΕ, οι οποίες λόγω έλλειψης ρευστότητας και ανυπαρξίας κερδών κινούνται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, δεν μπορούν να ωφεληθούν από αυτές. Ο νέος νόμος, θέτοντας ως κύριο μέσο ενίσχυσης τις φοροαπαλλαγές, πριμοδοτεί κατ’ εξοχήν τα δυναμικά επενδυτικά σχέδια που έχουν σαφείς προοπτικές κερδοφορίας. Ο ίδιος ο υπουργός Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας Μιχάλης Χρυσοχοΐδης παραδέχτηκε ότι η συμβολή του επενδυτικού νόμου στις θέσεις εργασίας και στην επιχειρηματικότητα θα διαφανούν σε ένα με δύο χρόνια. Μέχρι τότε όμως οι επιχειρήσεις πρέπει να επιβιώσουν για αυτό απαιτείται μείωση των φορολογικών βαρών και παρεμβάσεις για την ενίσχυση της κεφαλαιακής επάρκειας των επιχειρήσεων. Η περίοδος που διανύουμε επιτάσσει γρήγορες λύσεις και κινήσεις.
* Μια άλλη παρατήρηση είναι ότι με το σχέδιο νόμου δεν αντιμετωπίζονται άμεσα οι μεγάλες αδυναμίες που είχαν οι προηγούμενοι αναπτυξιακοί νόμοι. Διατηρούνται γραφειοκρατικές δομές και ευρεία εμπλοκή πολλών υπηρεσιών. Και παρά το γεγονός της ανάγκης να υπάρξουν ευέλικτα σχήματα και διαδικασίες, οι κατηγορίες επενδύσεων που καθιερώνονται είναι σίγουρα ασαφείς. Κάτι που θα δημιουργήσει σύγχυση στους επενδυτές και αδιαφάνεια. Η κατηγοριοποίηση των ενισχύσεων επενδύσεων σε Γενικής επιχειρηματικότητας, Τεχνολογικής ανάπτυξης και Περιφερειακής συνοχής αποτελούν χαρακτηριστικά παραδείγματα αοριστολογίας.
* Επίσης, ο επιχειρηματικός κόσμος της χώρας περίμενε να επιλυθούν μέσω του νέου νόμου βασικά προβλήματα, τα οποία ήταν προβλήματα όλων των προηγούμενων αναπτυξιακών νόμων, όπως οι καθυστερήσεις στις διαδικασίες ελέγχου και πληρωμών. Οι διαδικασίες αξιολόγησης και ελέγχου, οι διαδικασίες πληρωμών, καθώς και το γενικότερο σύστημα διαχείρισης, ενώ θα έπρεπε να είναι ζητήματα τα οποία λογικά έπρεπε να περιέχονται στον κορμό του νέου νόμου, εντούτοις διαπιστώνουμε τη μετάθεση της επίλυσής τους, μέσω της υπογραφής και της έκδοσης σχετικών Υπουργικών Αποφάσεων.
* Και μια αναφορά στον περιφερειακό χαρακτήρα του αναπτυξιακού νόμου. Παρότι προβλέπεται ειδική κατηγορία επενδύσεων περιφερειακής συνοχής, η διάσταση αυτή είναι ασθενής. Απουσιάζει οποιαδήποτε δράση για μετεγκατάσταση επιχειρήσεων από τα αστικά κέντρα προς την περιφέρεια, όπως επίσης είναι αδύναμες οι προβλέψεις για τις επιχειρήσεις που βρίσκονται στις παραμεθόριες περιοχές, όπου καταγράφεται η πιο ισχυρή τάση φυγής των επιχειρήσεων. Και μην ξεχνάμε ότι, η Ελλάδα κατρακύλησε 15 θέσεις μέσα σε έναν μόλις χρόνο στον δείκτη οικονομικής ελευθερίας και κατέχει πια την τελευταία θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
* Το γεγονός ότι περισσότερες από 1500 επιχειρήσεις εγκατέλειψαν την Ελλάδα από το τέλος του περασμένου έτους δεν οφείλεται μάλλον στην ύπαρξη ή όχι αναπτυξιακού νόμου. Οφείλεται σε μια σειρά από αγκυλώσεις και εμπόδια που κάνουν τη ζωή δύσκολη σε όλους και υπονομεύουν κάθε παραγωγική δραστηριότητα. Και οι οποίες αγγίζουν και συμπεριφορές και νοοτροπίες όλων, αλλά απαιτείται να καταπολεμηθούν!
