Η πορεία του πληθωρισμού και οι τιμές που δεν …πέφτουν με τίποτα, αλλά μόνο ανεβαίνουν, είναι δυστυχώς μια πολύ μεγάλη απόδειξη αποτυχίας της πολιτικής του μνημονίου που εφαρμόζεται στη χώρα μας!
Υποτίθεται ότι με το οικονομικό πρόγραμμα του μνημονίου, θα φτάναμε σε χρόνο – ρεκόρ στο λεγόμενο αποπληθωρισμό, εξασφαλίζοντας έτσι την ενίσχυση της διεθνούς ανταγωνιστικότητας της οικονομίας μας…
Με βάση τις προγνώσεις του μνημονίου, ο ετήσιος πληθωρισμός έπρεπε να είναι 1,8% – 1,9% για το 2010. Σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία, ο πληθωρισμός «έτρεχε» τον περασμένο Δεκέμβριο με 5,2% (έναντι 2,2% στην Ευρωζώνη), ενώ η εφαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής, επίσης δυστυχώς, εγγυάται …νέα ενίσχυση των πληθωριστικών πιέσεων.
Η πολιτική που εφαρμόζεται δηλαδή, οδηγεί σε εντελώς διαφορετικά αποτελέσματα από αυτά που έχουν προγραμματιστεί.
Απαράδεκτες οι επιλογές φόρων
Η ενίσχυση των πληθωριστικών πιέσεων οφείλεται κατά κύριο λόγο στις αλλεπάλληλες αυξήσεις του ειδικού φόρου κατανάλωσης για τα καύσιμα, των συντελεστών του ΦΠΑ και άλλων πολλών καταναλωτικών φόρων.
Η τρόικα και η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, δε φαίνεται να πετυχαίνουν τίποτα για τη διεθνή ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας. Αλλά μένει μόνο η συνεχής προσπάθεια να αυξήσουν …θεαματικά τα φορολογικά έσοδα.
Και τελικά έχουμε την ενίσχυση της ύφεσης και την υποχώρηση της διεθνούς ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας. Η δε αύξηση των φορολογικών εσόδων, που δεν είναι και τόσο μεγάλη τελικά, επιτεύχθηκε αφού πρώτα «γδάρθηκαν» οι …μη έχοντες και κατέχοντες!
Ενώ θα μπορούσε να επιτευχθεί με άλλους τρόπους.
Το …εκπληκτικό είναι ότι η τρόικα και το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης δεν διδάσκονται από τα λάθη τους αυτά! Κι έκαναν νέα ενίσχυση των πληθωριστικών πιέσεων, με την αύξηση του μεσαίου συντελεστή του ΦΠΑ από το 11% στο 13%, με το πέρασμα πολλών ειδών και υπηρεσιών από το μεσαίο στον υψηλό συντελεστή ΦΠΑ 23%, με νέα αύξηση της φορολογίας των καυσίμων στη διάρκεια του 2011, και άλλα σχετικά.
Δεν είναι δύσκολο μετά να προβλέψουν οι περισσότεροι, πιο ειδικοί στα θέματα αυτά, ότι τα συγκεκριμένα μέτρα θα διατηρήσουν τον ελληνικό πληθωρισμό σε απαράδεκτα υψηλά επίπεδα, θα ενισχύσουν τα φαινόμενα ύφεσης και θα κάνουν πιο δύσκολη την προγραμματισμένη αύξηση των φορολογικών εσόδων…
Και την ίδια ώρα, η αύξηση του επιτοκίου σε συνδυασμό με την αύξηση του δημόσιου χρέους οδηγεί σε ολοένα περισσότερους τόκους που καταβάλλουμε, σε ετήσια βάση, για την εξυπηρέτηση του χρέους του ελληνικού Δημοσίου. Το 2010 δώσαμε για τόκους 13,26 δισεκατομμύρια ευρώ, και τα πράγματα προβλέπονται χειρότερα για το 2011, οπότε θα επιβαρυνθούμε με τόκους που θα αγγίξουν τα 16 δισ. ευρώ!
Ενώ ανάλογα …δυναμική προβλέπεται η αύξηση του σχετικού κονδυλίου και για τα επόμενα χρόνια.
Γι’ αυτό σχεδόν όλοι πλέον προβλέπουν αναγκαστική αναδιάρθρωση του χρέους του ελληνικού κράτους!
Και θα παίξει ρόλο με ποιόν ακριβώς τρόπο! Που όμως στην …καλύτερη περίπτωση σίγουρα θα υποθηκεύσει το οικονομικό και κοινωνικό μέλλον (και το δικό μας, και των επόμενων γενεών) και στη …χειρότερη θα μετατρέψει δυστυχώς την Ελλάδα σε …Νοτιοαμερικανική ή «τριτοκοσμική» χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης!
