Είναι πολλοί οι θρύλοι περί ύπαρξης κρυμμένων θησαυρών στην Ελλάδα. Βεβαίως κανείς δεν μπορεί να αποδείξει ότι υπάρχουν, αλλά και μόνο η φήμη που τους συνοδεύει, είναι αρκετή ώστε να τους αναζητούν επίδοξοι χρυσοθήρες.
Ο θησαυρός του Λύκου στην Πελοπόννησο
Στην Πελοπόννησο ο πιο φημισμένος θησαυρός σχετίζεται με τον λήσταρχο Λύκο ή Λύγγο, από την εποχή της Τουρκοκρατίας.
Σύμφωνα με παλιό δημοσίευμα του arkadia press ο λήσταρχος Λύγγος τον 19ο αιώνα έκρυβε ανεκτίμητα χρηματικά ποσά (σε χρυσό) σε υπόγειες στοές του Μαίναλου. Ο Λύκος συγκέντρωνε (όπως και άλλοι λήσταρχοι) υπέρογκα χρηματικά ποσά από τους κατοίκους, προϊόντα βάναυσων, φυσικά, ληστειών και κλοπών, με ιδιαίτερη αδυναμία στο χρυσάφι. Το Μαίναλο φέρεται ως η πιθανή ¨κρυψώνα¨ όλων αυτών, και αυτό γιατί, εκεί, υπήρχε ένα πολύπλοκο ¨σύστημα¨, αν επιλέξουμε να το λέμε έτσι, υπόγειων στοών. Οι στοές, όπως έχει γίνει κατανοητό και από την Ιστορία, πολλές φορές ¨εξυπηρετούσαν¨ τα άτομα είτε στο κομμάτι του να κρύψουν κάποιο αντικείμενο είτε στο να φυγαδεύσουν κάποιον/κάποιους, κυρίως, σε περιόδους διωγμών.
Από την άλλη, ο καπετάν Πέρδικας του ΕΛΑΣ φέρεται να έκρυψε εκεί χρυσές λίρες από τα κατοχικά στρατεύματα.
Το καλοκαίρι του 2000 πάντως, δύο Ελληνοαμερικανοί επιχειρηματίες με καταγωγή από Αρκαδία και Λακωνία αντίστοιχα είχαν φέρει ένα ειδικό και πανάκριβο ηλεκτρομαγνητικό μηχάνημα από τις ΗΠΑ με υπερσύγχρονο Scanner. Έψαξαν στο Μαίναλο, αλλά δεν βρήκαν απολύτως τίποτα.
