Γράφει ο Μαρίνος Λάμπρος
Η παραλία του Αγίου Αντρέα στο Κατάκολο του Πύργου Ηλείας, μια από τις ωραιότερες παραλίες του τόπου, απάνεμη και με απίθανη θέα και ηλιοβασίλεμα, δεν είναι πια προσβάσιμη για τους Πυργιώτες για τους Ηλείους για τον κάθε άνθρωπο που θέλει την επισκεφτεί, να κολυμπήσει, να την χαρεί, επειδή κάποιοι «τσιφλικάδες» της παραλίας την έφραξαν αυθαιρέτως και πολλαπλώς και ερμητικά με συρματοπλέγματα ..
Το δώρο της φύσης, η παραλία που είναι κοινόχρηστη και υποχρεωτικά (εκ του Συντάγματος) ελευθέρως, ανεμποδίστως και ανέτως προσβάσιμη και αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε πολίτη αναιρέθηκε και καταστραγήθηκε επειδή κάποιοι είναι υπεράνω του κοινωνικά ηθικού, του νόμιμου, του λογικού και του ανθρώπινου.
Την παραλία του Αγίου Αντρέα, την κλείσαν συρματοπλέγματα ψηλά για να μην περάσουν οι οχτροί, οι πολίτες
Στην παραλία του Αγίου Αντρέα αυθαιρετούν επειδή ο Δήμος Πύργου τα ανέχεται (και άρα καθίσταται συνένοχος), οι ελεγκτικές αρχές και η Κτηματική Υπηρεσία αδρανούν προκλητικά (ίσως επειδή δεν ακούν & δεν διαβάζουν) η Δικαιοσύνη δεν παρεμβαίνει (ίσως επειδή δεν βλέπει) και τα μέσα ενημέρωσης πλατσουρίζουν αλλού( και για να μην στεναχωρήσουν πελάτες..)
Μέχρι τώρα η απαράδεκτη κατάσταση των ελαχίστων διόδων προ της παραλία, που οι δίοδοι αυτοί με την πάροδο των χρόνων γίνονταν λιγότεροι και στενότεροι, μετατράπηκαν σε αναγκαστική διέλευση μέσω ξενοδοχείων και καταστημάτων ( και πολλοί πιά τα απέφευγαν, επειδή ντρέπονταν λόγω χαρακτήρα ή ατελειών του σώματος να κάνουν πασαρέλα μέσα από παγωτά, μεζέδες κλπ. ή προσβάλλονταν από αυτή την συνθήκη ή επειδή δεν είχαν την οικονομική άνεση να προσφέρουν τα των καταστημάτων.. ) και κατέληξε σε μόνο μια στενή πρόσβαση στην Θάλασσα στο τέλος του δρόμου … και σε οσονούπω από πουθενά ..
Αποκλείστηκε όλη παραλία και υπάρχει μόνο μια στενή πρόσβαση στην Θάλασσα στο τέλος του δρόμου ( στου Λυρή) που όμως καταλήγει σε παραλία μικρή και αποκομμένη από την υπόλοιπη ( πρώην «Κάστρο»…) επειδή οι «τσιφλικάδες» της παραλίας …
Δεν μπορούν να προσεγγίσουν την παραλία που είναι κοινόχρηστη, που υπάρχει ναυαγοσώστης (έρμος και μόνο πιά χωρίς λουόμενους) … κωμωδία …
Δεν μπορούν να προσεγγίσουν την παραλία για κάνουν μπάνιο (πολλοί κάνουν ακόμη) και δεν μπορούν (και δεν θα )να την προσεγγίσουν οι πάνω από 30 χειμερινοί κολυμβητές που έχουν την παραλία του Αγίου Αντρέα, χώρο τους, χαρά τους και υγεία τους…
Η ελεύθερη, άνετη και για όλους πρόσβαση στην παραλία του Αγίου Αντρέα και σε όλες τις παραλίες της Ηλείας είναι συνθήκη που πρέπει ο Δήμοι ( και στην προκείμενη περίπτωση ο Δήμος Πύργου, -που έχει μεγάλες ευθύνες) , Περιφέρεια και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί υποχρεωτικά να παρέχουν στους πολίτες ώστε να καλύψουν την αυτονόητη ανάγκη για αναψυχή, με συνθήκες ασφάλειας, αξιοπρέπειας.
Η παραλία του Αγίου Αντρέα ανήκει σε όλους του πολίτες και ο Δήμος του Πύργου πρέπει αφενός να αποκαταστήσει την πρόσβαση, να δημιουργήσει ασφαλείς, ανθρώπινες και πολιτισμένες διόδους προ την Θάλασσα, να προχωρήσει στην οριοθέτηση των ζωνών Αιγιαλού και Παραλίας (διότι άλλως επιτείνει την αυθαιρεσία και την παρανομία), να πολεοδομήσει την περιοχή για να μην καταστεί άβατο για τους πολίτες, για τους Πυργιώτες και τους Ηλείους και μετατραπεί σε χώρο που μόνο η «υψηλή κοινωνία» και όσοι έχουν υψηλή οικονομική άνεση θα μπορούν να απολαμβάνουν ..
Σύμφωνα με το Σύνταγμα, οι αιγιαλοί και οι παραλίες είναι δημόσια και κοινόχρηστα. Κύριος προορισμός τους, ως κοινόχρηστα, είναι
«η ελεύθερη και ακώλυτη πρόσβαση του κοινού σε αυτά, καθώς και η επικοινωνία της ξηράς με τη θάλασσα, λιμνοθάλασσα, λίμνη ή ποταμό»
Αυτό στην Ηλεία ( και όχι μόνο) καταστρατηγείται εκτεταμένα και κατ’ εξακολούθηση και μια εκτεταμένη αυθαιρεσία και παρανομία συντελείται με ευθύνη των κρατικών και ελεγκτικών αρχών, των αρχών τήρησης των νόμων και των Δήμων.
Οι φωτογραφίες είναι μιας φίλης και οι τρεις πρώτες της Voula Lianou που έγραψε σχετικά «…. Πήγα λοιπόν, όπως κάνω τουλάχιστον 30 χρόνια, να κολυμπήσω στην αγαπημένη μου παραλία στον Αγ. Ανδρέα. Σκεφτείτε το σοκ μου όταν είδα παντού συρματοπλέγματα και καμία δυνατότητα προσέγγισης της παραλίας.
Σ αυτήν την παραλία, που είναι μια από τις ωραιότερες της περιοχής, προσωπικά πηγαίνω από το 1987 που ήρθα στον Πύργο.
…. Πάντα κατεβαίναμε στην παραλία από τον δρόμο που οδηγεί στην είσοδο του σπιτιού και μετά από την δίοδο ανάμεσα στο σπίτι και το ξενοδοχείο ή από την αυλή του μαγαζιού. Ποτέ κανείς δεν είχε αποπειραθεί να εμποδίσει την δίοδο των ανθρώπων στη θάλασσα. Πριν λίγα χρόνια όταν το ξενοδοχείο έκανε ανακαίνιση έκλεισε τη δίοδο. Τότε εμείς στην παραλία το συζητούσαμε έντονα αλλά επειδή κατεβαίναμε πολλοί από το μαγαζί δεν δώσαμε συνέχεια.
Όταν άλλαξε ιδιοκτησία το μαγαζί πάνω απ’ την παραλία άρχισαν και τα προβλήματα. Από το πρώτο φθινόπωρο μπήκαν αλυσίδες και κλειδαριές αλλά επειδή υπήρξαν έντονες διαμαρτυρίες άφηνε ανοιχτή την καγκελόπορτα του ξενοδοχείου και υπήρχε από κει η πρόσβαση στη θάλασσα.
Φέτος με δικαιολογία ότι κάνει έργα στον αύλειο χώρο του ξενοδοχείου έκλεισε εντελώς την πρόσβαση στην παραλία.
Προσωπικά δεν με αφορά τι έργα κάνει ο κάθε επιχειρηματίας στην επιχείρηση του. Δεν επιτρέπω όμως σε κανέναν με οποιοδήποτε δικαιολογία να καταπατά τα συνταγματικά δικαιώματα δικά μου ή των συμπολιτών μου.
Απαιτώ από τον Δήμου Πύργου και τις κρατικές υπηρεσίες να αποκαταστήσουν άμεσα την απρόσκοπτη πρόσβαση των πολιτών στην παραλία.»
ΠΗΓΗ: https://www.facebook.com/marinos.lampros.1
