Το μεγάλο πρόβλημα της περιοχής μας δεν είναι αν από τα κρουαζιερόπλοια κατέβουν 1000 ή 6000 τουρίστες.Αυτό είναι το ένα κομμάτι του τουρισμού στην περιοχή μας.Σε αυτό που υπολειπόμαστε σε μεγάλο βαθμό είναι στις ξενοδοχειακές μονάδες και στις κλίνες.
Για συγκεκριμένους λόγους που δεν είναι σημερινοί αλλά έρχονται από δεκαετίες πριν.
Γεγονός πρώτο,η ακτογραμμή από την Σπιάντζα μέχρι το Κατάκολο.Ότι έγινε,έγινε.Δεν μπορεί να δημιουργηθεί σε όλο αυτό το μέτωπο καμία τουριστική υποδομή.Γεγονός δεύτερο.ΖΟΕ (Ζώνες Οικιστικού Ελέγχου).Μια ταφόπλακα για ολόκληρο το νομό κα όχι μόνο στα όρια του δήμου Πύργου.Αναμονή για το ΣΧΟΑΑΠ ώστε να υπάρξει πιθανόν μια λύση στο χωροταξικό.
Στο δια ταύτα και στην πραγματικότητα.Το Κατάκολο δεν θα ερήμωνε μετά τον απόπλου των κρουαζιεροπλοίων αν είχε τις ξενοδοχειακές μονάδες που θα φιλοξενούσαν πάνω από 3-4.000 κόσμο.Αυτό συμβαίνει σε όλη την υπόλοιπη Ελλάδα.Γι’αυτό και κάθε παραλιακό μέρος που επισκεπτόμαστε το βλέπουμε γεμάτο κόσμο ολη μέρα και σχεδόν όλη νύχτα.Είναι τόσο απλά τα πράγματα.Η κρουαζιέρα από μόνη της δεν μπορεί να είναι πανάκεια.
Πως θα βρούμε λύση σε αυτό το διαχρονικό πρόβλημα;
Kαι να σκεφτούμε ότι υπάρχει και μια δραστηριότητα τα τελευταία χρόνια με την κατασκευή και λειτουργία πολύ αξιόλογων νέων μονάδων που όμως δεν μπορούν να καλύψουν την μεγάλη έλλειψη κλινών.
Εδώ χρειάζεται πολλή σκέψη και προσπάθεια.Να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε.Να αντιμετωπίσουμε με ρεαλισμό τα μεγάλα θέματα του δήμου.Για να μην γινόμαστε εικόνα απο μια παλιά ταινία με το δίδυμο Φράνκο και Τσίτσιο όπου είναι πάνω στο πλοίο που σαλπάρει και λέει ο ένας στον άλλον “Τσίτσιοοο,το λιμάνι φεύγει”…..
