Με τέσσερις φορές ισόβια και επιπλέον κάθειρξη 49 ετών για τέσσερις ανθρωποκτονίες, επτά απόπειρες ανθρωποκτονίας και δύο ληστείες, καταδίκασε το Μικτό Ορκωτό Εφετείο τον Κώστα Πάσσαρη για τα εγκλήματα που του αποδίδονται μετά την αιματηρή απόδραση του από το Γενικό Κρατικό τον Φεβρουάριο 2001.
Το δικαστήριο αρνούμενο να δεχθεί οποιαδήποτε ελαφρυντική περίσταση στον διαβόητο κακοποιό που κρατείται σε φυλακές της Ρουμανίας, έκανε δεκτή την πρόταση της Εισαγγελέως Έδρας η οποία ζήτησε ενοχή για τις πράξεις του Πάσσαρη από την στιγμή που σκότωσε εν ψυχρώ τους αστυνομικούς Δημήτρη Αλεβιζόπουλο και Αθανάσιο Δρακόπουλο, “εκτελώντας σχέδιο απόδρασης από το νοσοκομείο «Γεννηματάς» τον Φεβρουάριο του 2001, ενώ τραυμάτισε σοβαρά τον σωφρονιστικό υπάλληλο Ανδρέα Φυσέκη”.
Οι δύο δολοφονίες των αστυνομικών του Μεταγωγών ήταν αυτές που άνοιξαν ένα νέο κύκλο αίματος για τον μέχρι τότε κρατούμενο στον Κορυδαλλό Κώστα Πάσσαρη ο οποίος έκλεισε για τον δραπέτη στην Ρουμανία, πατρίδα της μητέρα του, όταν συνελήφθη στο Βουκουρέστι στα τέλη του 2001 για ληστεία.
Ο Πάσσαρης καταδικάστηκε σε ισόβια για τις δολοφονίες, πλην των δύο αστυνομικών, της 22χρονης ιερόδουλης Blaga Slavcheva στις 10 Μαΐου 2001 στο Τροκαντερό, αμέσως μετά την συνεύρεση τους σε ξενοδοχείο ημιδιαμονής στην περιοχή και της γιατρού Μαρίας Σαφού στην Κυψέλη στις 28 Αυγούστου 2001, όταν εισέβαλε στο φαρμακείο της αδελφής της, που είχε τραυματιστεί πολύ σοβαρά, όπου βρισκόταν και το θύμα. Ο Πάσσαρης είχε πυροβολήσει τις δύο γυναίκες για άγνωστο λόγο καθώς δεν είχε πάρει ούτε χρήματα, ούτε φάρμακα.
Για την δικογραφία αυτή σε πρώτο βαθμό είχε καταδικαστεί σε τέσσερις φορές ισόβια και επιπλέον 71 έτη κάθειρξης. Πριν λίγο καιρό ο 43χρονος βαρυποινίτης καταδικάστηκε από το ΜΟΕ σε κάθειρξη 45 ετών για τέσσερις απόπειρες ανθρωποκτονιών και πέντε ληστείες που είχε διαπράξει το 2000.
Στο δικαστήριο κατέθεσε αυτόπτης μάρτυρας της δολοφονίας των δύο αστυνομικών στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο “Γεννηματάς”.
“Την ώρα που ήμουν στο νοσοκομείο, δύο αστυνομικοί έφεραν έναν κρατούμενο. Αντίκρισα έναν άνθρωπο θηρίο, έβριζε, έφτυνε, ήταν αγρίμι. Έκανε κινήσεις με το σώμα του για να διαφύγει. Οι αστυνομικοί με ρώτησαν ‘πού είναι ο αξονικός τομογράφος’. Αφού τους απάντησα, έφυγαν. Μετά από 3 λεπτά ένιωσα τον αέρα της σφαίρας. Οι πυροβολισμοί έπεφταν βροχή. Έπεσα κάτω. Μόλις καταλάγιασαν οι σφαίρες, είδα δύο άνδρες ξαπλωμένους με αίματα. Ήμουν σοκαρισμένη….”
Μάρτυρας που είδε τον Κώστα Πάσσαρη να φεύγει από το νοσοκομείο, κατέθεσε ότι κρατούσε όπλο και δεν φορούσε χειροπέδες.
“Ήταν ήρεμος, πέρασε από δίπλα μου. Ακούγαμε ουρλιαχτά μετά τους πυροβολισμούς. Κάποιοι φώναζαν “σταματήστε τον”. Κρατούσε όπλο. Το όπλισε μπροστά μου, το έβαλε στο μπουφάν του και προχώρησε γρήγορα για να πάει στην πίσω πλευρά του νοσοκομείου που συνορεύει με το “Σωτηρία”. Σίγουρα, δε φορούσε χειροπέδες”.
Η αιματηρή απόδραση του Κώστα Πάσσαρη από το Κρατικό Νίκαιας
Στις 22 Φεβρουαρίου του 2000, ο Κώστας Πάσσαρης πέφτει στα χέρια της αστυνομίας. Οδηγείται στις δικαστικές φυλακές Κορυδαλλού και περιμένει να δικαστεί για απόπειρα ανθρωποκτονίας κατ’ εξακολούθηση, ληστείες – κλοπές, απειλή και παράβαση του νόμου περί όπλων. Σχεδόν έναν χρόνο αργότερα οι συνεργοί του και ο ίδιος έχουν καταστρώσει σχέδιο απόδρασης. Στις 7 Φεβρουαρίου 2001, το αρμόδιο δικαστικό συμβούλιο εγκρίνει τη μεταγωγή του στο νοσοκομείο «Γ. Γεννηματάς». Προτού αναχωρήσει για τις εξετάσεις, ο Πάσσαρης είχε κάνει ανάληψη 100.000 δραχμές από τον ατομικό του λογαριασμό στο λογιστήριο της φυλακής. Αυτό για έναν περίεργο λόγο δεν παραξένευσε κανέναν. Ο Πάσσαρης με την βοήθεια των συνεργών του αποδρά με κινηματογραφικό και αιματηρό τρόπο από το Γενικό Κρατικό. Δολοφονεί εν ψυχρώ δυο αστυνομικούς, τον Αθανάσιο Δρακόπουλο και τον Διονύσιο Αλεβιζόπουλο και τραυματίζει σοβαρά έναν σωφρονιστικό υπάλληλο.
