ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΠΥΡΓΟΥ
24 ΙΟΥΝΙΟΥ ΤΟ ΓΕΝΕΘΛΙΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΝΔΟΞΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΚΑΙ ΒΑΠΤΙΣΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ
(ΕΟΡΤΑΖΕΙ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΜΑΣ ΙΕΡΟ ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙΟ).
1) ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ
Αγαπητοί μας Χριστιανοί, στις 24 Ιουνίου εκάστου έτους, η Αγία του Χριστού Εκκλησία τιμά και εορτάζει το Γενέθλιο του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, που υπήρξε το άνθος της ερήμου και ο μάρτυρας της αληθείας, ο οποίος αξιώθηκε της μεγαλύτερης τιμής από κάθε άλλο άνθρωπο, είχε δηλαδή την τιμή να Βαπτίσει τον ίδιο τον Δεσπότη Ιησού Χριστόν!
Αυτόν διάλεξε αγαπητοί ο Κύριός μας, από όλους τους γηγενείς για τελετουργό του μεγάλου Μυστηρίου της Βαπτίσεώς Του. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Αγία μας Ορθόδοξη Εκκλησία τρία μόνον Γενέθλια τιμά καί εορτάζει: 1ον) Του Δεσπότου και Κυρίου ημών Ιησού Χριστού στις 25 Δεκεμβρίου, 2ον) Της Παναχράντου Αυτού Μητρός Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας στις 8 Σεπτεμβρίου και 3ον) Του ενδόξου Προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου στις 24 Ιουνίου. Τα δύο τελευταία γενέθλια εορτάζονται βέβαια αγαπητοί μας, διότι τόσον η Θεοτόκος, όσο και ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος συνετέλεσαν στον ερχομό του Ιησού, για να λυτρώσει το ανθρώπινο γένος.
Είναι πράγματι ο Τίμιος Πρόδρομος η μεγαλύτερη μορφή της Εκκλησίας μας, κατά την αψευδή μαρτυρία του Κυρίου μας, που είπε: «Δεν υπάρχει ανάμεσα στους ανθρώπους που γεννήθηκαν από γυναίκα (δηλαδή κατά τους όρους της φύσεως, αφού ο ίδιος ο Χριστός γεννήθηκε εκ Πνεύματος Αγίου και εκ της Παρθένου Μαρίας υπέρ φύσιν), μεγαλύτερος από τον Άγιον Ιωάννην τον Πρόδρομον».
Ενός λοιπόν τέτοιου Θεομαρτύρητου άνδρα το Γενέθλιον τιμούμε και δοξάζομε στις 24 Ιουνίου κάθε χρόνο. Και είναι φυσικό το γεγονός, ότι προηγήθηκαν πολλά παράδοξα και καινοφανή γεγονότα πριν από την Γέννησή του, τα οποία μας τα διηγείται ο Ευαγγελιστής Λουκάς στο πρώτο κεφάλαιο του Ευαγγελίου του, με κάθε λεπτομέρεια.
Λέγει λοιπόν ότι στις ημέρες του Βασιλιά Ηρώδη ζούσε στην Ιουδαία κάποιος Ιερέας που λεγόταν Ζαχαρίας. Είχε σύζυγό του την Ελισάβετ, η οποία ήταν απόγονος του Ααρών του προφήτου. Ο Ζαχαρίας και η Ελισάβετ ήσαν άνθρωποι στολισμένοι με πολλές αρετές, με φόβο Θεού, με δικαιοσύνη, με ευλάβεια και σωφροσύνη και τηρούσαν επιμελώς τις εντολές του Θεού. Παρόλο όμως που αγαπούσαν τον Θεόν, ο Κύριος δοκίμαζε την υπομονή τους και την πίστη τους. Και για πολλά χρόνια δεν άκουγε την δέησή τους, που τον παρακαλούσαν να τους χαρίσει ένα παιδί. Είχαν πια γεράσει πολύ και ο Ζαχαρίας και η στείρα σύζυγός του Ελισάβετ δεν είχαν πλέον ελπίδα να τεκνοποιήσουν, αφού οι όροι της φύσεως είχαν παρέλθει λόγω του γήρατος.
Ούτε όμως περίμεναν πλέον την απάντηση στις προσευχές τους, που πολλές φορές είχαν κάνει στον Θεό, αλλ’ υποτάσσονταν αδίστακτα εις το θέλημα του Θεού και δέχονταν, χωρίς δυσαρέσκεια τη δοκιμασία και το όνειδος της ατεκνίας τους. Ενώ λοιπόν, ο Ιερέας Ζαχαρίας βρισκόταν στο Ναό και θυμίαζε στο Ιερό Βήμα, φανερώθηκε σ’ αυτόν Άγγελος Κυρίου για να προμυνήσει τη γέννηση του επιγείου και ενσάρκου Αγγέλου, του Βαπτιστού Ιωάννου. Βλεποντάς τον ο Ζαχαρίας ταράχθηκε και φοβήθηκε τόσο πολύ, ώστε έμεινε εκστατικός. Τότε ο Άγγελος άρχισε να του λέγει τα εξής: « Μη φοβάσαι Ζαχαρία. Γιατί ο Θεός δέχθηκε την προσευχή σου και η γυναίκα σου η Ελισάβετ θα γεννήσει υιόν. Και θα τον ονομάσεις Ι ω ά ν ν η ν. Και θα δοκιμάσεις μεγάλη χαρά και αγαλλίασι ».
Πολλοί θα χαρούν για την γέννησή του γιατί θα είναι μεγάλος και περιφανής ενώπιον του Θεού. Θα λάβει όλο το πλήρωμα της Θείας Χάριτος και θα γεμίσει από τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, όταν ακόμη θα κυοφορείται στην κοιλιά της μητέρας του Ελισάβετ. Και θα επιστρέψει (με το κήρυγμά του), πολλούς Ισραηλίτες στην γνώση του αληθινού Θεού, του Κυρίου αυτών».
Ακούγοντας έκπληκτος ο Ζαχαρίας όλο αυτό τό ξενήκουστο γι’ αυτόν μήνυμα του Αγγέλου, κατεπλάγη και τον ρώτησε γεμάτος απορία: «Πως είναι δυνατό να γίνη αυτό; και με ποίο τρόπο θα το γνωρίσω και θα το πιστεύσω; Πως μπορώ να βεβαιωθώ, την στιγμή που είμαι τόσο γέρων στην ηλικία και η γυναίκα μου ομοίως υπέργηρη και στείρα;».
Τότε ο Άγγελος του είπε: «Εγώ που σου μιλώ είμαι ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, που στέκομαι μπροστά στον Θρόνο του Θεού και με έστειλε ο Θεός να σου αναγγείλω όλα αυτά τα χαρμόσυνα μηνύματα. Όμως επειδή δεν τα πίστεψες, θα μείνεις άλαλος μέχρι την ημέρα που θα εκπληρωθούν όσα σου προανήγγειλα, δηλαδή μέχρι να γεννηθεί ο Ιωάννης».
Πράγματι από εκείνη την ημέρα έμεινε ο Ζαχαρίας βουβός και άλαλος, έως ότου η Ελισάβετ γέννησε με χαρά τον Πρόδρομον. Ντρεπόταν όμως να διακυρήξει την γέννησή του, για το τόσο πολύ προχωρημένο γήρας της Ελισάβετ!
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΑΣ ΠΑΝΗΓΥΡΕΩΣ
ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΣΑΒΒΑΤΟ 23 ΙΟΥΝΙΟΥ ΚΑΙ ΩΡΑ 7:30 Μ.Μ. ΘΑ ΤΕΛΕΣΘΕΙ Ο ΜΕΓΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟΣ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΜΕΤ’ ΑΡΤΟΚΛΑΣΙΩΝ
ΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΙΟΥΝΙΟΥ
ΩΡΑ 7:00 Π.Μ. ΘΑ ΤΕΛΕΣΘΕΙ Ο ΟΡΘΡΟΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΗ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΕΝΩ ΤΟΝ ΘΕΙΟΝ ΛΟΓΟΝ ΘΑ ΚΗΡΥΞΕΙ Ο Κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΗΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ.
2) ΤΡΙΑ ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ!
Τρία θαυμαστά γεγονότα αγαπητοί μας Χριστιανοί, συνοδεύουν το Γενέθλιον του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, το οποίο και τιμάει όπως προαναφέρθηκε στις 24 Ιουνίου η Ορθόδοξη Εκκλησία μας:
Το πρώτο θαυμαστό γεγονός, το οποίος είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το Γενέθλιο του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου είναι ότι ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος είναι ο μοναδικός Άγιος που πρώτα τον γνώρισε ο κόσμος ως Άγιο και έπειτα ως βρέφος. Πρώτα τον γνώρισε ως Προφήτη και έπειτα τον είδε ως άνθρωπον!
Και αυτό γιατί πριν ακόμα βγει από την κοιλιά της μητέρας του, έδειξε την Χάρη που έλαβε από τον Θεόν και προεφήτευσε προσκυνώντας τον Δεσπότη των απάντων. Σκίρτησε στην κοιλιά της Ελισάβετ όταν η Παναγία την ασπάστηκε. Το σκίρτημα αυτό ήταν ένα προσκύνημα που γέμισε την καρδιά της Ελισάβετ με πνευματική χαρά και ανεφώνησε: ἰδοὺ γὰρ ὡς ἐγένετο ἡ φωνὴ τοῦ ἀσπασμοῦ σου εἰς τὰ ὦτά μου, ἐσκίρτησεν ἐν ἀγαλλιάσει τὸ βρέφος ἐν τῇ κοιλίᾳ μου. (Λκ 1,44)
Αμέσως δηλαδή μεταδόθηκε η χάρη που έλαβε ο Ιωάννης στην Ελισάβετ, η οποία άρχισε να κηρύττει εκείνα που ο Ιωάννης ως αγέννητος δεν μπορούσε να πει: καὶ ἐπλήσθη Πνεύματος Ἁγίου ἡ Ἐλισάβετ καὶ ἀνεφώνησε φωνῇ μεγάλῃ καὶ εἶπεν• εὐλογημένη σὺ ἐν γυναιξὶ καὶ εὐλογημένος ὁ καρπὸς τῆς κοιλίας σου. Καὶ πόθεν μοι τοῦτο ἵνα ἔλθῃ ἡ μήτηρ τοῦ Κυρίου μου πρός με; Ἰδοὺ γὰρ ὡς ἐγένετο ἡ φωνὴ τοῦ ἀσπασμοῦ σου εἰς τὰ ὦτά μου, ἐσκίρτησε τὸ βρέφος ἐν ἀγαλλιάσει ἐν τῇ κοιλίᾳ μου. (Λκ 1,41-42).
Μητέρα του Θεού, ονομάζει την Παρθένο, σαν να ήξερε ποιον κυοφορούσε μέσα στην κοιλιά της. Γίνεται Προφήτης, λοιπόν, η Ελισάβετ και αυτό βεβαίως είναι δόξα του υιού της, του Ιωάννη.
Είναι πράγματι ασύλληπτη η χάρη που δόθηκε στον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι: Οι Μάρτυρες, πρώτα βαπτίζονται στο αίμα του Μαρτυρίου τους, οι ασκητές πρώτα πλένονται στον ιδρώτα της άσκησης, οι Απόστολοι πρώτα ευωδίασαν τον εαυτό τους με την οσμή του κηρύγματος, όλοι οι Άγιοι βάφτηκαν πρώτα με τους αγώνες τους και έπειτα έλαβαν την Χάρη του Αγίου Πνεύματος. Ο κόσμος γενικά, γνώρισε τον κάθε άνθρωπο που αγίασε, από τα κατορθώματα των αρετών του. Όλοι οι Προφήτες, από την πολλή τους αρετή έγιναν σκεύη δεικτικά των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος και έτσι έλαβαν και το χάρισμα να προφητεύουν. Τότε ο κόσμος κατάλαβε πως ήταν Προφήτες. Όμως, τον Άγιο Ιωάννη, τον κατάλαβε ο κόσμος, πριν να γεννηθεί στον κόσμο. Όταν ήταν βρέφος αγέννητο!
Ένα δεύτερο θαυμαστό γεγονός, είναι το γεγονός πως για να καταλάβουν οι άνθρωποι ότι ο Άγιος Ιωάννης είναι Πρόδρομος του Μονογενούς Υιου του Θεού, ο Θεός θέλησε η γέννησή του Προδρόμου, να έχει παρόμοια προτερήματα με εκείνα του Ιησού: Στην γέννηση του Ιησού Χριστού ο Γαβριήλ ευαγγελίζει στην Παρθένο το Χαίρε. Στην γέννηση του Ιωάννη ο Άγγελος, λέει στον πατέρα του τον Ζαχαρία «Και έσται χαρά σοι και αγαλλίασις». (Λκ 1,14). Ο Άγγελος λέει στην Παρθένο: Εκείνος που θα γεννήσεις, είναι ο Υιός του Υψίστου. (Λκ. 1,32) Ο Άγγελος προλέγει στον Ζαχαρία, ότι ο υιός σου θα είναι Μεγας ενώπιον του Κυρίου. (Λκ 1,15). Στην γέννηση του Χριστού έχουμε παρθενία και τόκο. Στην γέννηση του Ιωάννη έχουμε στείρωση και γηρατειά. Εκεί Άγγελοι δοξαζουν, εδώ άνθρωποι θαυμάζουν. Εκεί ανοίγουν οι ουρανοί και κατεβάζουν τον αστέρα, εδώ λυνεται η γλώσσα του πατέρα και εκφωνει τις προφητείες.Γεννήθηκε ο Ιησούς και έπαψε του διαβόλου η εξουσία. Γεννήθηκε ο Ιωάννης και άρχισε το κήρυγμα της Σωτηρίας.
Μια τρίτη μικρή αλλά πολύ σημαντική λεπτομέρεια αγαπητοί μας:: Ο Ζαχαρίας δεν προσευχόταν να του χαρίσει ο Θεός έναν υιό. Αν ζητούσε κάτι τέτοιο, τότε σίγουρα δεν θα απιστούσε τόσο, όταν ο Άγγελος του είπε ότι θα γεννήσει υιό η Ελισάβετ. Αυτός, όταν προσέφερε στον Θεό θυμίαμα παρακαλούσε για την Σωτηρία του λαού και κατά την ώρα που έκανε δέηση για την Σωτηρία του κόσμου, τον επισκέφτηκε ο Άγγελος και του είπε, ότι ακούστηκε η δέησή σου και η γυναίκα σου η Ελισάβετ θα γεννήσει τον υιόν σου. Σαν να του έλεγε ότι η Σωτηρία του κόσμου, θα αρχίσει από την γέννηση του υιού σου. Σαν να του έλεγε ότι ήταν η γέννηση του Ιωάννη η Σωτηρία όλου του κόσμου.
Λέει ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης πως καθένας από τους υπόλοιπους αγίους εγκωμιάσθηκε από κάποιον άλλον, ο υψηλός στην αρετή από κάποιον επίσης υψηλό, και ο μετριώτερος από κάποιον μέτριο. Γι’ αυτόν, όμως, που τώρα ευφημείται κατ’ εξοχήν, το εγκώμιο προέρχεται από τον ίδιο τον Χριστό τον Θεό, που είναι η αλήθεια. Γιατί αναφέρει: «Κανείς μεταξύ των ανθρώπων δεν έχει αναφανεί ανώτερος από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή».
3) Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΓΕΝΕΘΛΙΟΥ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ
Στην Ιερή εικόνα του Γεννεσίου του Προδρόμου βλέπομε αγαπητοί μας, την Ελισάβετ να βρίσκεται πάνω σε μεγαλόπρεπο και υψηλό κρεβάτι. Τα ενδύματά της, την περιβάλλουν με σεμνότητα όλο το γηρασμένο σώμα της. Είναι λεχώνα, δηλαδή μόλις γέννησε το παιδί της, τον Πρόδρομο Ιωάννη. Μολονότι τον απέκτησε στο βαθύ γήρας της, στο πρόσωπό της διακρίνουμε πιο έντονα τα χαρακτηριστικά της συστολής και της σεμνής σωφροσύνης, παρά τα χαρακτηριστικά της έξαλλης χαράς που ήταν φυσικό να συνέβαινε σε μία άλλη συνηθισμένη γυναίκα. Η Ελισάβετ δόξαζε τον Θεό και στον καιρό της ατεκνίας της και τώρα πού παρ’ ελπίδα έγινε Μητέρα!
Πίσω της διακρίνουμε ένα καταστόλιστο μαξιλάρι, για την ανάπαυση του σώματός της, μετά τις ωδίνες του τοκετού και ακόμη πιο πίσω την οικία της σεμνή και επιβλητική. Η οροφή της οικίας είναι σκεπασμένη με κόκκινο ένδυμα που συμβολίζει τό κάλυμα του νόμου. Πλάϊ της στέκονται οι θεραπαινίδες, που ετοιμάζουν την τράπεζα του φαγητού και της προσφέρουν από τα παρατιθέμενα εδέσματα, για την ενδυνάμωση του σώματός της. Στο κάτω μέρος της εικόνας άλλη θεραπαινής γνέθει νήμα και με την άκρη του ποδιού της κινεί τον λίκνο, (δηλαδή την κούνια) του νεογέννητου Ιωάννη. Η κούνια σκεπασμένη με λευκό ύφασμα, φυλάει τον θησαυρό, δηλαδή το βρέφος που θα δώσει τέλος στη σκιά του νόμου και θα οδοποιήσει τήν ημέρα του φωτός και της χάριτος. Ο Ιωάννης είναι τυλιγμένος με τα σπάργανα όπως τα συνηθισμένα βρέφη, αλλά φορεί και φωτοστέφανο. Το πρόσωπό του λάμπει από χάρη, γιατί έχει ήδη γεμίσει από το Άγιο Πνεύμα, όπως προανήγγειλε ο Άγγελος Κυρίου.
Δίπλα του, από τα δεξιά βλέπουμε τον πατέρα του τον Ζαχαρία, να κάθεται σε κάθισμα ωραίο, με ταπεινό αλλά και λαμπρό υποπόδιο και να γράφει σε πινακίδα, με τον κάλαμό του, την λέξη Ι ω ά ν ν η ς. Είναι το όνομα που θα δοθεί στο βρέφος. Γιατί οι συγγενείς και όλοι οι γνωστοί και γείτονες που είχαν συναθροισθεί στην οικία του Ζαχαρία, περίμεναν να δοθεί στο βρέφος όπως ήθελε η παράδοση το όνομα του πατέρα του δηλαδή «Ζαχαρίας». Αλλά η Ελισάβετ έλεγε ότι θα ονομασθεί Ιωάννης. Όλοι απορημένοι ζήτησαν και την γνώμη του Ζαχαρία και εκείνος σαν βουβός και άλαλος που ήταν, έγραψε σε πινακίδα το όνομα Ιωάννης, προξενώντας θαυμασμό σε όλους τους παρευρισκόμενους.
Τότε με θαυμαστό τρόπο λύθηκε ο δεσμός της γλώσσας του και είπε την θαυμάσια ωδή, που διαβάζομε στό Α΄ κεφάλαιο του κατά Λουκάν Αγίου Ευαγγέλιου (Λουκ. Α΄, 68-79): «Ας είναι ευλογημένος ο Κύριος, ο Θεός του Ισραήλ, γιατί ήρθε και λύτρωσε το λαό του». Για χάρη δική μας έστειλε ένα δυνατό σωτήρα από τη γενιά του Δαβίδ, του δούλου του, όπως ακριβώς είχε πει αιώνες πριν με το στόμα των αγίων προφητών του. Μ’ αυτόν μας έσωσε από τους εχθρούς μας και από την εξουσία όλων όσοι μας μισούσαν. Έδειξε την ευσπλαχνία του στους πατέρες μας κι εκπλήρωσε την Αγία Διαθήκη του˙
τήρησε τον όρκο που έδωσε στον πατέρα μας τον Αβραάμ, να μας αξιώσει, αφού γλιτώσουμε απ’ τα χέρια των εχθρών, να τον λατρεύουμε σαν άνθρωποι που του ανήκουμε και να κάνουμε το σωστό ενώπιόν τους σ’ όλη μας τη ζωή.
Κι εσύ, παιδί μου θα ονομαστείς Προφήτης του ύψιστου Θεού, γιατί θα προπορευτείς πριν από τον Κύριο για να ετοιμάσεις το δρόμο του, να κάνεις γνωστή στο λαό του τη σωτηρία με τη συχώρεση των αμαρτιών τους. Επειδή ο Θεός μας είναι γεμάτος ευσπλαχνία, θα κάνει ν’ ανατείλει για μας ένα φως από ψηλά, για να φωτίσει αυτούς που ζουν στο σκοτάδι και κάτω από τη σκιά του θανάτου, και να οδηγήσει τα βήματά μας στο δρόμο της ειρήνης. Όντως τα λόγια του Ζαχαρία θαυμάσια και χαροποιά. Κανενός ανθρώπου η γέννηση δεν συνδυάσθηκε με τέτοια γεγονότα και μηνύματα, όπως του Αγίου Ιωάννου. Γι’ αυτό και είναι για όλους ο λύχνος που φωτίζει, η αυγή πού μαρτυρεί τον Ήλιο Χριστό, ο τελευταίος Προφήτης που είδε με τα μάτια του τον Μεσσία και τον κήρυξε και τον βάπτισε στον Ιορδάνη ποταμό.
Αυτός που προσκύνησε τον Χριστό από την μήτρα της μητέρας του Ελισάβετ, όταν την επισκέφθηκε η Θεοτόκος φέροντας στην κοιλιά της τον Δεσπότη Χριστό. «Ένδοθεν γαρ ο δούλος αινούσε τον Δεσπότην», όπως σημειώνει ο Ιερός υμνωδός. Αυτός ο Ιωάννης είδε το Άγιον Πνεύμα, εν είδει περιστεράς να κατεβαίνει προς τον Κύριον, και να επισφραγίζει την φωνή του Θεού Πατρός, που ακούστηκε εξ’ Ουρανού: «Ούτος εστίν ο Υιός μου ο αγαπητός εν ω ηυδόκησα Αυτού ακούετε».
4) ΤΟ ΕΤΗΣΙΟ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ
Η Σύλληψις (23 Σεπτεμβρίου).
Το Γενέθλιον (24 Ιουνίου).
Η Σύναξις (7 Ιανουαρίου).
Η Αποτομή της Τιμίας Κεφαλής (29 Αυγούστου).
Η Α’ και Β’ Εύρεσις της Τιμίας Κεφαλής (24 Φεβρουαρίου).
Η Γ’ Εύρεσις της Τιμίας Κεφαλής (25 Μαΐου).
ΕΤΗ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΠΑΡΑ ΚΥΡΙΟΥ Ο ΤΙΜΙΟΣ ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΚΑΙ ΒΑΠΤΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΝΑ ΠΡΕΣΒΕΥΕΙ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΟΛΩΝ ΜΑΣ. ΑΜΗΝ!
ΕΚ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ