To έργο στο πρώην εργοστάσιο Ξυστρή ξεκίνησε επί δημαρχίας Μάκη Παρασκευόπουλου και συνεχίζεται μέχρι σήμερα.

Είναι ένα έργο άνω των 3.500.000 ευρώ.

Φορέας υλοποίησης του έργου είναι ο Δήμος Πύργου και χρηματοδοτείται μέσω της Διαχειριστικής της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας.

Πολλές φορές από πολλούς αμφισβητήθηκε η αξία του έργου.

Τελικά είναι ένα έργο που γεννά πολλά ερωτηματικά που θέλουν ΑΜΕΣΑ απάντηση από τους υπευθύνους.

ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

1. Η όλη άδεια του έργου είναι σύμφωνη με τις χρήσεις γής που υπάρχουν στην περιοχή;

2. Υπάρχει μελέτη πυρασφάλειας του όλου έργου;

3. Το γιάλινο μπλέ κτίριο στην νοτιανατολική πλευρά του οικοπέδου, σε τι θα χρησιμοποιηθεί με βάση την μελέτη;

4. Στο συγκεκριμένο κτίριο έχει υπολογισθεί το κόστος ψύξης – θέρμανσης;

5. Γιατί σε όλο τον περιβάλοντα χώρο τοποθετούνται πλάκες από γρανίτη με εκτόξευση του κόστους του έργου;

6. Τελικά ο Δήμαρχος Πύργου και το Δημοτικό Συμβούλιο εγκρίνουν την κατασκευή του όλου έργου ή το κάνουν αναγκαστικά  για να μην χάσει ο Δήμος Πύργου την διαχειριστική του επάρκεια;

7. Πόσο έχει στοιχίσει το όλο έργο μέχρι σήμερα;

8. Υπάρχει κίνδυνος πτώσης της καμινάδας που έχει να συντηρηθεί τουλάχιστον 40 χρόνια; Εγγυάται γραπτώς ο/η ε[πιβλεπων του έργου;

Ο νέος Αντιδήμαρχος Πύργου κ. Διον. Μπέλτσος, ο  οποίος παρέλαβε την καυτή πατάτα και ουδεμία ευθύνη για τα μέχρι σήμερα γενόμενα έχει, θα πρέπει να πάρει τον φάκελο του όλου έργου και μαζί με τους επιβλέποντας μηχανικούς και την διευθύντρια της Διαχειριστικής ΠΔΕ, να εξετάσει το όλο έργο και τις από εδώ και ύστερα εργασίες.

Διαβάστε τι δήλωνε τον Μάιο του 2015 ο δήμαρχος Πύργου Γαβρίλης λιατσής για το έργο:

Είναι μια αντιοικονομική εκμετάλλευση του δήμου.

“Αυτά που παρέλαβα έχω υποχρέωση, 1ον να πω από ποιο σημείο τα παρέλαβα, να πω σε ποιο βαθμό θα τα εξυπηρετήσω για να μπορέσω να τα τελειώσω και να δω και συνεγαζόμενος με συμπολίτες μας που έχουν ιδέες, είτε είναι φορείς είτε φυσικά πρόσωπα, να δούμε πως αυτά τα πράγματα που γίνονται εκεί -καλώς ή κακώς- θα έχουν καλυτερη δυνατότητα για την πόλη. Δεν περιμένουμε, βέβαια, αυτή η εκμετάλλευση εκεί να δώσει όφελος έστι ώστε να εξυπηρετηθεί η δανειακή σχέση που έχει για να γίνει. Αυτο το ξεγράφουμε. Εντελώς ψυχρά είναι μια αντιοικονομική εκμετάλλευση του δήμου.

Αν τελειώσει, τότε μπαίνουμε σε ένα μεγάλο δίλημμα. Και εκεί σταματάει η κριτική μου. Δεν μεμψιμοιρώ για όσα έγιναν στο παρελθόν όπως έγιναν.

Όταν θα τελειώσει δεν θα μπορούμε να το δώσουμε σε λειτουργία. Υπάρχουν αντικειμενικοί λόγοι. το έργο δεν γίνει χρηστικό έχει πρόβλημα μέσα από τη χρηματοδότηση, οπότε κάνω μια έκκληση σήμερα και λέω να στείλουν από την Περιφέρεια τους μηχανικούς και να δουν τα ίδια πράγματα που είδα εγώ ως μη μηχανικός σήμερα, υποβοηθούμενος βέβαια και από τους μηχανικούς και κάντε εκείνο που πρέπει για να βρούνε τα λεφτα του έργου αυτού τόπο.

Το πάρκο δεν μπορεί να λειτουργήσει για τον εξής λόγο: Για να πάμε στους κύριους χώρους που είναι υποτίθεται των στεγάστρων της λαϊκής και ο χώρος του εκθετηρίου που βλέπετε μπροστά και το οποίο θα κλειστεί με υαλοπίνακες, θα πρέπει να περάσουμε από κάπου. Και από εκεί που θα περνάς είναι εξαιρετικά επικίνδυνα. Αν πάρουμε σαν δεδομένο ότι το μυαλό των ανθρώπων δεν έχει κοινό παρονομαστή την απόλυτη λογική, μπορούν να γίνουν μεγάλα ατυχήματα. Αν π.χ κάποιος περάσει δίπλα από το φουγάρο, το οποίο είναι κουρέλια κυριολεκτικά από πλευράς αντοχής υλικών. Έχει σπάσει.
Την ανακαίνιση του παλιού εργοστασίου δεν την καλύπτει η παρούσα χρηματοδότηση και μελέτη και πρέπει να γίνει κάτι συμπληρωματικό.

Κανονικά έπρεπε να είχε κατεδαφιστεί ολόκληρο σαν επίπεδο και μετά να αρχίσουν να βάζουν ότι ήθελαν να βάλουν. Έφτιαξαν πράγματα τα οποία θα πρέπει να λειτουργήσουν μετά από λίγο (έως το τέλος του 2015). Ο δήμαρχος θα κατηγορηθεί ενδεχομένως μεταγενέστερα γιατί δεν τα λειτουργεί.

Το τραγικό είναι ότι δεν γκρεμιστεί το παλιό εργοστάσιο δεν θα μπορούν να λειτουργήσουν αυτά που φτιάξαμε.
Αλλά δεν μπορώ να κατηγορηθώ εγώ για ένα έργο που δεν το λειτουργώ επειδή το έκανε ο προκάτοχος μου. Οι εισηγήσεις που έχω μέχρι τώρα δεν είναι για αξιοποίηση, αλλά για κατεδάφιση. “

Διαβάστε τι έγραφε ο Γιάννης Μπούρης τον Μάρτιο του 2013  για το έργο:

[[{“type”:”media”,”view_mode”:”media_original”,”fid”:”149336″,”attributes”:{“alt”:””,”class”:”media-image”,”height”:”742″,”typeof”:”foaf:Image”,”width”:”700″}}]]

Γιάννης Μπούρης: Το εργοστάσιο Ξυστρή ως παρόν και ως μέλλον

Πάει καιρός που έχω δηλώσει ότι δεν αναμειγνύομαι στα δημόσια της πόλης μας και το έχω τηρήσει απαρέγκλιτα. Η είδηση όμως της δημοπράτησης των έργων στο εργοστάσιο Ξυστρή με αναγκάζει να μιλήσω, όχι ως σήμα επανόδου μου αλλά ως καταγραφή της άποψής μου για την ιστορία.

Το εργοστάσιο Ξυστρή είναι ένας χώρος όπου συμπλέκεται το παρελθόν ως μνήμη, το παρόν ως πράξη και το μέλλον ως προοπτική της πόλης μας. Ως εκ τούτου κάθε παρέμβαση εκεί αποκτά ύψιστη σπουδαιότητα.

Με λύπη μου διαπιστώνω ότι οι παρεμβάσεις που εξαγγέλθηκαν ελάχιστη σχέση έχουν με τη φιλοσοφία της πρότασης της καθηγήτριας Αμαλίας Κωτσάκη και καμία σχέση με την αισθητική της. Δημιουργούν στο χώρο του εργοστασίου έναν Κούβελο, μια Πλατεία Ανδριάρα και ένα Ινστιτούτο ΑΣΟ μαζί, με την έννοια ενός τριπτύχου μη λειτουργικότητας, αντιαισθητικής και αχρηστίας που οδηγεί στην εύκολη λεηλασία. Όσοι έχουν επισκεφθεί και βλέπουν τους προαναφερόμενους χώρους καταλαβαίνουν τι εννοώ.

Προσπάθησα 2-3 χρόνια τώρα να επιστήσω την προσοχή των πολιτικά αρμοδίων στη σοβαρότητα του εγχειρήματος και την προσαρμογή του στις νέες συνθήκες, γιατί το 2013 δεν είναι 2009. Διαπιστώνω ότι οι λόγοι μου έπεσαν στο κενό, αμφιβάλλω δε αν οι δημοτικοί σύμβουλοι που ενέκριναν το σχέδιο γνωρίζοντάς το σε βάθος μπορούν να μετρηθούν στα δάκτυλα του ενός χεριού.

Η μελέτη έπρεπε να έχει παρουσιαστεί στους δημοτικούς συμβούλους και στους πολίτες πριν προωθηθεί με χρονικά εκβιαστικό τρόπο για έγκριση. Άλλωστε στο παρελθόν ανάλογες πρακτικές οδήγησαν σε καταστροφικά αποτελέσματα και ο νοών νοείτω?

Για τελευταία φορά λέω ότι, αν δεν μπορεί να αναθεωρηθεί η μελέτη στο σύνολό της, τουλάχιστον ας μην καταστραφεί το ύφος και η αισθητική του συνόλου του εργοστασίου με την κατεδάφιση του ημιστεγασμένου χώρου από βιομηχανική σιδηροκατασκευή, η διατήρηση άλλωστε του οποίου προβλεπόταν όχι τυχαία από τη μελέτη Κωτσάκη, και την αντικατάστασή του από κτήριο-κουτί  1000 τμ. Αν θεωρείται αναγκαία η κατασκευή νέου κτηρίου ας τοποθετηθεί σε άλλο σημείο του χώρου, πίσω από τα υπάρχοντα κτήρια.

Δεν πρόκειται να απαντήσω σε ερωτήσεις ούτε σε εύκολες και πρόχειρες «ανασκευές» όσων υπαινίσσομαι. Υπάρχουν επιστήμονες και φορείς αρμοδιότεροι από μένα να ζητήσουν παρουσίαση της μελέτης και να ερευνήσουν άμεσα το θέμα δίνοντας απαντήσεις.

Περιορίζομαι κλείνοντας να πω ότι για μένα υπάρχει η άνεση του χρόνου για να κρίνει τις απόψεις και τις προβλέψεις μου η εξέλιξη των πραγμάτων και η ιστορία, για τους υπεύθυνους όμως τέτοια άνεση χρόνου δεν υπάρχει. Ας ενεργήσουν τώρα.