“Δυο λόγια” για την πρώην ΟΜΑΔΑ… “Γιατί έπαψες αγάπη να θυμίζεις”…
Από που να αρχίσεις και που να τελειώσεις; Το γενικότερο και άκρως κακό βέβαια είναι ότι:
Τα … “καταφέρανε” και με πρώτη ευθύνη της ίδιας της Ομοσπονδίας, έχει πλέον χαλάσει η ίδια η έννοια ΟΜΑΔΑ. Έχει χαλάσει κι έχει χαθεί εκείνη η σωστή, αγωνιστική και άκρως μαχητική νοοτροπία που την έκανε να γυρίζει τα ματς, που την έκανε σεβαστή σε όλο τον μπασκετικό πλανήτη, που έκανε τους παίκτες της να δίνουν το κάτι παραπάνω και τους φιλάθλους να τη λατρεύουν στις… χαρές και στις λύπες.
Δεν υπάρχουν πλέον ρόλοι, ούτε ιεραρχία, ούτε καν …στεγανά αλλά ούτε και… ένστικτο αυτοσυντήρησης.
Και οδεύει προς την απαξίωση μια ΠΟΛΥ μεγάλη – στο όνομα – ομάδα, που επί 30 (τουλάχιστον) χρόνια, με σκαμπανεβάσματα προφανώς, μας έχει χαρίσει στιγμές που ούτε καν ονειρευόμασταν (εξού και το …too much προσωνύμιο “επίσημη αγαπημένη”).
* Από τα ΜΕΓΑΛΑ προβλήματα της Εθνικής, το ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ είναι το αγωνιστικό (κομμάτι)!
Μέσα στο οποίο, αυτό που πρέπει οπωσδήποτε να επισημανθεί, είναι η απόσταση που ολοένα και μεγαλώνει από τις περισσότερες εκ των άλλων ομάδων στον τομέα του σουτ! Λείπουν – απελπιστικά – οι σουτέρ και το …σουτ!
Θέμα που απαιτεί δουλειά εκ βάθρων και εκ ….βάθους για να διορθωθεί!
* Στα υπόλοιπα; Ότι θες έχει ο …μπαξές!
Δεν πρόκειται για ένα – δυο σκηνικά, ούτε είναι μεμονωμένες περιπτώσεις. Το μέτρο έχει χαθεί σε όλα!
Επεισόδια, βρισίδια και μπουνιές δημόσια μεταξύ των παικτών, “μούτρα” σχεδόν από όλους, μίρλα στον πάγκο, γκρίνια στο παρκέ, και μια ανεκδιήγητη επιλογή της ΕΟΚ να μην πάρει προπονητή τόσο καιρό τώρα και λίγο πριν την έναρξη να “ξεθάψει” τον (φιλότιμο αλλά και γνώστη, κατά τ’ άλλα), Μίσσα…
Που επειδή σχεδόν όλοι τα βάζουν με τον Μίσσα, πρέπει να πούμε όμως κι ότι δεν φταίει αυτός που είναι απόμαχος της προπονητικής, ούτε που δεν τον ακούνε και δεν τον σέβονται οι παίκτες του (από την πρώτη κιόλας μέρα…). Γιατί βέβαια η ΕΟΚ “έφτιαξε” αυτή την απαξίωση και με τον πιο απαράδεκτο τρόπο!
Είπαμε: Απο που να αρχίσεις και που να τελειώσεις;
– Αυτή η εικόνα στα περισσότερα time out, που έχει επισημανθεί από τα πρώτα κιόλας φιλικά, δεν υπάρχει ούτε σε …Γ’ Τοπικό!
– Και είναι ασόβαρο, εκτός από κάκιστης νοοτροπίας, το να κοιτάς αλλού όταν σου μιλάει ο προπονητής σου!
– Οι 3 τεχνικές ποινές σε 8 αγωνιστικά λεπτά ενός ματς είναι φαινόμενο διάλυσης (ότι και να σφυρίζουν οι διαιτητές)!
– Είναι απαράδεκτο και “αλλού γι’ άλλού” να δίνεις σε ένα ματς 6 καλάθια και φάουλ ήδη σε ΕΝΑ ημίχρονο!!!
– Ο Νίκος Παππάς και ο Κώστας Παπανικολάου καταντάνε τραγικοί, όλη την ώρα στην “τσίτα” και στα νεύρα! Ο δεύτερος μάλιστα, όλο και χειροτερεύει (έκανε …μούρλιες ήδη από τα φιλικά) και πρέπει να αλλάξει “τσιπάκι” στη ρότα που παίρνει!
– Ο Αγραβάνης που αμέσως μετά τη λήξη του ματς με τη Γαλλία έκανε ανάρτηση στο instagram για το πόσο του λείπουν οι εποχές που έχει χρόνο συμμετοχής με τον Ολυμπιακό, επίσης “βρίσκει και τα κάνει”…
– Βέβαια, σε ότι αφορά τα πειθαρχικά θέματα, ΠΡΩΤΑ από όλα και ΠΑΝΩ από όλα: Ο Μπουρούσης και Παππάς έπρεπε να ΦΥΓΟΥΝ από την αποστολή την ίδια κιόλας μέρα που δημόσια μέσα στο ξενοδοχείο Caravel μπροστά σε πολύ κόσμο, αρχικά βρίστηκαν, μετά πέταγαν ο ένας στον άλλον κάτι …τοστ που έτρωγαν και μετά πλακώθηκαν και στις μπουνιές!!!
Πέραν δηλαδή των υπολοίπων που είχαν προηγηθεί και πιο πριν από την πρώτη μέρα συγκέντρωσης της αποστολής…
Για τον αυτοκαταστροφικό και “δύστροπο” Παππά να συμπληρωθεί κι ότι, πρέπει να μάθει πως όταν εκπροσωπεί την Εθνική, να μην κάνει μεγάλες αθλητικές ασέβειες! Όπως όταν επιδεικτικά δεν έδωσε το χέρι του στον (Έλληνα) προπονητή της Γεωργίας Ζούρο (που αυτός του το έδωσε πρώτος), δήθεν παραπονούμενος που πριν καν εννιάρι χρόνια με τον παίκτη να είναι τότε 17,5 χρονών δεν τον έβαζε ο προπονητής στον Πανελλήνιο! Επίσης ασόβαρα πράγματα, αλλά ας τα κάνει αν θέλει με άλλη ιδιότητα, κι όχι εκπροσωπώντας την Εθνική!
– Κι επίσης χρονικά πριν, ο Γιάννης Αντετοκούμπο δεν έπρεπε καν να κληθεί εξαρχής φέτος αν δεν είχε εξασφαλιστεί ότι θα τον άφηναν οι Μπακς αλλά κυρίως αν ήθελε οπωσδήποτε να πάει στην Κίνα για προσωπικό του εμπορικό λόγο εν μέσω της προετοιμασίας…
Η Εθνική δεν έχει πλέον μεγάλους παίκτες. Ούτε όπως τους Γκάλη, Γιαννάκη, Φάνη, κ.τ.λ., ούτε όπως Σπανούλη, Διαμαντίδη, Παπαλουκά, Ζήση, κ.τ.λ.,
Δεν έχει ούτε κάποιους παίκτες ισάξιους με κάποιους άλλων ομάδων ομάδων, που εμείς μπορεί να νομίζουμε ότι είναι ισάξιοι ή και καλύτεροι (οι δικοί μας). Π.χ., δεν είναι μόνο αν δεν έχουμε Μπογκντάνοβιτς ή Σβεντ ή Γκασόλ ή Ντε Κολό, κ.τ.λ., αλλά δεν έχουμε ούτε Φουρνιέ, ούτε καν Μαρκάνεν, ούτε καν Λοβέρν, ούτε καν Ντόντσιτς, και πολλούς άλλους παρόμοιους!
Δεν είναι απαραίτητα κακό αυτό (που δεν έχουμε και τέτοιους παίκτες), ούτε είναι κακό να παραδεχτούμε ότι δεν έχουμε «ηγέτη» μετά την αποχώρηση του Γιάννη “Αντε”.
Αλλά είναι πλέον θέμα της ΚΑΚΙΣΤΗΣ νοοτροπίας γύρω από αυτή την ομάδα, με όποιους πλέον και να μετέχουν.
Όλα αυτά στην Εθνική του 2017 εμφανίζονται ΤΡΑΓΙΚΑ και πρωτόγνωρα (σε τέτοια έκταση). Και αυτό πρέπει να αλλάξει με ΔΟΥΛΕΙΑ αλλά και διορθωτικές κινήσεις σε όλα τα θέματα, αμέσως μετά το Ευρωμπάσκετ!
ΥΓ. Ακόμα κι αν κέρδιζε (σήμερα Κυριακή 3/9) τη Σλοβενία, στον τρίτο ως τώρα αγώνα της στη διοργάνωση – που το κείμενο ολοκληρώθηκε μετά κι από αυτό το ματς – δεν αλλάζει κάτι από μόνο του σε ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ!
