Γράφει η Κατερίνα Αναγνωστοπούλου-Σωτηροπούλου
Για ποια νηστεία μιλάμε; Εκείνη που φαινομενικά και σύμφωνα με τους τύπους τηρούμε ή την ουσία της νηστείας;
Μιλάμε για τη νηστεία που αντί για κρέας, ψάρι, αυγά και γαλακτοκομικά, τρώμε καλαμάρια, σουπιές, αστακομακαρονάδες, κιμά από σόγια γαριδοπίλαφα, μυδοπίλαφα και… και …και… και ο γκουρμέ κατάλογος δεν έχει τέλος;
Για τη νηστεία που τα ψυγεία μας έχουν τυριά τα οποία δεν είναι τυριά ή για την ατελείωτη λίστα των νηστήσιμων γλυκών;
Για τη νηστεία που τα ψυγεία μας έχουν τυριά τα οποία δεν είναι τυριά ή για την ατελείωτη λίστα των νηστήσιμων γλυκών;
Είναι τόσο ακόρεστος ο κατάλογος των νηστήσιμων όσο και η λαίμαργη φαντασία μας!
Αλλά αυτό κάθε άλλο παρά νηστεία είναι! Να νηστεύεις χωρίς να σου λείπει τίποτα; Να νηστεύεις και να τρως στην καθισιά του τρία πιάτα “νηστήσιμο” φαγητό;
Μπορείς να την πεις διατροφική αλλαγή λόγω ημερών… Νηστεία όμως όχι!
Τελικά ποιά είναι η πραγματική της έννοια; Νηστεία σημαίνει στέρηση, εγκράτεια. Άλλωστε η λέξη «νηστεία» προέρχεται από το στερητικό «νη» και το ρήμα «εσθίω» πού σημαίνει τρώω. Άρα, η έννοια της νηστείας είναι αποχή από το φαγητό και όχι αντικατάσταση της τροφής με άλλες που δεν έχουν τα «απαγορευμένα» υλικά…
Η νηστεία είναι άσκηση της ψυχής για να περιορίσεις τις ανάγκες σου, να δοκιμάσεις την αντοχή σου στην τέρψη της τροφής αλλά και κατ’ επέκταση στον πειρασμό του άδικου και της παρανομίας!
Πόσο υποκριτικό είναι να νηστεύεις διάφορες τροφές, αλλά να έχεις στο μυαλό σου “πονηρές” ή “σκοτεινές” μύχιες σκέψεις;
Πόσο υποκριτικό είναι να νηστεύεις διάφορες τροφές, αλλά να έχεις στο μυαλό σου “πονηρές” ή “σκοτεινές” μύχιες σκέψεις;
Να κάνεις του κόσμου τις αμαρτίες αλλά να φοβάσαι μην πέσει γάλα στον καφέ και πας στην κόλαση; Λες και ο Θεός κρατάει τεφτέρι για το τι τρώει ο καθένας!
Δεν υπάρχουν αμαρτωλά τρόφιμα, αμαρτωλοί καταναλωτές υπάρχουν!
Δεν υπάρχουν αμαρτωλά τρόφιμα, αμαρτωλοί καταναλωτές υπάρχουν!
Καλός άνθρωπος μπορεί να είναι και αυτός που δε νήστεψε ποτέ στη ζωή του και δεν πήγε εκκλησία, αλλά βγάζει καλοσύνη από μέσα του και σέβεται το συνάνθρωπό του, χωρίς να πρέπει να απολογηθεί σε κανέναν για το πόσες καλές πράξεις έκανε …
Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να είμαστε εγκρατείς όλο το χρόνο και όχι μόνο τώρα, στο φθόνο, την κακία, την αδικία, τις μικρότητες…
