Κάθε χρόνο χιλιάδες φορολογούμενοι πέφτουν στην παγίδα του συγκεκριμένου τεκμηρίου και καλούνται να πληρώσουν μεγαλύτερο φόρο από αυτό που αντιστοιχεί στο εισόδημα που δηλώνουν.
Ένα από τα πιο βασικά τεκμήρια είναι εκείνο της ιδιοκατοίκησης, που προκύπτει από το εμβαδόν και την αξία του ακινήτου στο οποίο διαμένει ο φορολογούμενος. Και τούτο είτε πρόκειται για ιδιόκτητη, μισθωμένη, παραχωρηθείσα, κύρια ή δευτερεύουσα κατοικία.
Το τεκμήριο διαβίωσης ή η «αντικειμενική δαπάνη διαβίωσης» για κύρια κατοικία υπολογίζεται κλιμακωτά με βάση την επιφάνειά της, ως ακολούθως:
– μέχρι και 80 τ.μ. κύριοι χώροι, 40 ευρώ ανά τ.μ.
– από 81 τ.μ. μέχρι και 120 τ.μ. κύριοι χώροι, 65 ευρώ ανά τ.μ.
– από 121 τ.μ. μέχρι και 200 τ.μ. κύριοι χώροι, 110 ευρώ ανά τ.μ.
– από 201 τ.μ. μέχρι και 300 τ.μ. κύριοι χώροι, 200 ευρώ ανά τ.μ.
– από 301 τ.μ. και άνω κύριοι χώροι, 400 ευρώ ανά τ.μ.
Για τους βοηθητικούς χώρους της κύριας κατοικίας, ισχύει «αντικειμενική δαπάνη διαβίωσης» 40 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο, ανεξάρτητα από το μέγεθος της επιφάνειας του ακινήτου.
Όλα τα παραπάνω ποσά προσαυξάνονται κατά 40% για κατοικίες που βρίσκονται σε περιοχές με αντικειμενικές τιμές από 2.800 έως 4.999 ευρώ το τ.μ. και κατά 70% για κατοικίες που βρίσκονται σε περιοχές με αντικειμενικές τιμές από 5.000 ευρώ ανά τ.μ. και άνω.
Για τις μονοκατοικίες, τα παραπάνω ποσά λαμβάνονται υπόψη αυξημένα κατά 20%. Επίσης για τις δευτερεύουσες κατοικίες τα παραπάνω ποσά «αντικειμενικών δαπανών διαβίωσης» λαμβάνονται υπόψη μειωμένα κατά 50%.
Τα ποσά που προκύπτουν από το τεκμήριο της ιδιοκατοίκησης αθροίζονται με εκείνα για τα υπόλοιπα τεκμήρια (αυτοκίνητα, σκάφη κ.λπ.) και προκύπτει το συνολικό τεκμαρτό εισόδημα.
Του Θανάση Παπαδή
