Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, το 1992, ανακήρυξε την 3η Δεκεμβρίου ως Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία. Κάθε χρόνο η μέρα αυτή δίνει ακόμα μια ευκαιρία στην κοινωνία να εστιάσει την προσοχή της στα δικαιώματα και τις δυνατότητες των ατόμων με αναπηρία, βελτιώνοντας έτσι την ποιότητα ζωής τους και υλοποιώντας μεταρρυθμίσεις που θα αναπτύξουν νέες προοπτικές για την κοινωνική τους ενσωμάτωση.
Ο όρος αναπηρία αναφέρεται στον περιορισμό λόγου, έργου ή άμεσης αντίληψης (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας). Πρόκειται για πολυπαραγοντικό αποτέλεσμα και οφείλεται σε οργανικά ή περιβαλλοντολογικά αίτια, που δημιουργούν στο άτομο ένα σύνολο εμποδίων σε σημαντικές πτυχές της ζωής, όπως η αυτοεξυπηρέτηση, η απασχόληση, η εκπαίδευση, η ψυχαγωγία και η γενικότερη κοινωνική συμμετοχή. Τα άτομα με αναπηρία, αντιμετωπίζουν εμπόδια στην καθημερινή ζωή, εφόσον η κοινωνία πολλές φορές δε λαμβάνει υπόψη τα χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης ομάδας πληθυσμού, τις δυνατότητες και τις ειδικές τους ανάγκες.
Στο σχολείο μας το Ε.Ε.Ε.Εκ. Πύργου φοιτούν μαθητές με διάφορες ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, όπως νοητική υστέρηση, αυτισμό, σύνδρομο Down, κινητικές και άλλες αναπηρίες. Βασικός στόχος πέρα από το γνωστικό κομμάτι είναι η ουσιαστική ένταξη των παιδιών αυτών στην κοινωνία. Προσπαθούμε να δημιουργήσουμε μια γέφυρα επικοινωνίας μεταξύ των παιδιών αυτών και της κοινωνίας με σκοπό να ακουστούν οι φωνές τους, να προβληθούν οι δυνατότητές τους και οι ανάγκες τους. Είναι σημαντική η εξοικείωση της κοινωνίας με την εικόνα και την ιδέα της αναπηρίας, καθώς και η ευαισθητοποίησή της, ώστε να αποφευχθούν φαινόμενα «κοινωνικού αποκλεισμού», περιθωριοποίησης και στέρησης της συμμετοχής των παιδιών αυτών στα κοινωνικά, δημόσια αγαθά και υπηρεσίες, που πρέπει να είναι κοινά σε όλους τους πολίτες ενός κράτους. Στόχος πρέπει να είναι όχι η τυπική, αλλά η πραγματική ισότητα, η οποία σημαίνει ίσες ευκαιρίες στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή. Αυτό που επιδιώκεται είναι ο σεβασμός της ατομικής και ομαδικής ιδιαιτερότητας.
Παρόλο που τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει σημαντικά βήματα προόδου στο χώρο της ειδικής αγωγής στην Ελλάδα, δυστυχώς υπάρχει ακόμα πολύς δρόμος μέχρι να πούμε ότι η κοινωνία, αποδέχεται ως ισότιμα μέλη τα παιδιά με αναπηρίες και ότι η ελληνική πολιτεία έχει αναπτύξει πολιτικές ικανές που θα οδηγήσουν τα Άτομα με Αναπηρία να απολαμβάνουν ότι και οι υπόλοιποι πολίτες. Ένα σημαντικό θέμα που αντιμετωπίζουν οι μαθητές των Ε.Ε.Ε.Εκ. και οι οικογένειές τους είναι το θέμα της μετέπειτα πορείας των παιδιών αυτών. Συγκεκριμένα, ολοκληρώνοντας τη φοίτησή τους στα Ε.Ε.Ε.Εκ. δεν υπάρχει κάποιο πλαίσιο που θα μπορούσε να φιλοξενήσει αυτά τα παιδιά. Θα πρέπει να δημιουργηθεί κάποιο πλαίσιο εξασφάλισης, ανάπτυξης και αυτονόμησης των παιδιών με αναπηρίες. Ο δρόμος είναι μακρύς αλλά η φωνή των παιδιών είναι δυνατή, διεκδικώντας το αυτονόητο: «τίποτα δεν μπορεί να γίνει για αυτά χωρίς αυτά».
Ένα μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την αδιαφορία στις ευπαθείς ομάδες φέρει το κράτος. Η Πολιτεία, αρχικά, θα πρέπει να γίνει πιο ενεργή, με έργα απέναντι στους ανθρώπους με αναπηρίες (περίθαλψη, χώροι με προσβασιμότητα σε ΑμεΑ κ.α.) αλλά και με ένα εκπαιδευτικό σύστημα που θα προετοιμάζει τα παιδιά από την προσχολική τους ηλικία να δεχτούν στον κοινωνικό τους κύκλο άτομα με αναπηρίες, μέσα από κοινές δράσεις, παραστάσεις, επισκέψεις, ενώ θα εκπαιδεύει και τους γονείς τους να έχουν μια θετικότερη στάση. Το μεγαλύτερο, όμως, μερίδιο ευθύνης το φέρει ο καθένας ξεχωριστά. Εμείς αποτελούμε την κοινωνία, από εμάς πρέπει να ξεκινήσουμε! Το σεβασμό για το συνάνθρωπο, τις αξίες, την αλληλεγγύη, δεν μπορεί να μας την διδάξει το κράτος, παρά μόνο η οικογένειά μας!
Τα άτομα με αναπηρία ΠΡΕΠΕΙ και ΜΠΟΡΟΥΜΕ να τα βοηθήσουμε όλοι, ο καθένας με τον τρόπο του. Πρέπει να νιώθουν, αλλά και ταυτόχρονα να απολαμβάνουν τα ίδια με όλους τους συνανθρώπους τους. Η φράση που λέει: «η προσπάθεια μετράει», είναι για τα παιδιά μας μια αλήθεια, γιατί μπορεί κάποιες φορές να μην πετυχαίνουν σπουδαία και μεγάλα πράγματα όμως… η προσπάθεια μετράει. Είμαστε πολύ υπερήφανοι για τα παιδιά μας, και μαζί τους κάνουμε όνειρα, βάζουμε στόχους και πιστεύουμε ότι κάποια στιγμή θα καταφέρουμε να κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε για να είναι χαρούμενα, ασφαλή και δημιουργικά.
