«ΠΕΙΘΕΣΘΑΙ ΤΟΙΣ ΗΓΟΥΜΕΝΟΙΣ ΥΜΩΝ ΚΑΙ ΥΠΕΙΚΗΤΕ». .
«Γιατί οι εκκλησίες να μένουν ανοικτές όταν οι καρδιές μας είναι ερμητικά κλειστές; όταν σε μια ενορία πολυπληθυσμική
μονάχα τα γερόντια φαντάζουν μόνον με σπουδή;».
Αγαπητοί μου φίλοι και Χριστιανοί μου ευρισκόμαστε ήδη στη τελευταία εβδομάδα της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Η ευσέβεια του λαού μας την ονόμασε «Βουβή» ή «Κουφή» όχι βεβαίως γιατί δεν τελούνται καθόλου ιερές ακολουθίες, αλλά διότι δεν ψάλλονται αυτή την εβδομάδα οι Χαιρετισμοί της Θεοτόκου!
Όμως επίσης είναι και ένας άλλος λόγος ακόμη, ο οποίος υπάρχει αυτή η εβδομάδα μέσα στην Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Το προσωνύμιο αυτό «Βουβή» ή «Κουφή», δεν είναι καθόλου τυχαίο… Αποτελεί μάλιστα την προετοιμασία μας για να ακολουθήσουμε τον Κύριο στο Πάθος του. Ένα πάθος το οποίο ο Κύριος το βάδισε τηρώντας σιγή. Επί τρία χρόνια μιλούσε. Δίδασκε. Θεράπευε. Τώρα σιωπά! Στις κατηγορίες που του καταλογίζουν απαντά με την σιωπή Του. Πορεύεται την οδό του μαρτυρίου Του Βουβός. Μηδέν αποκρινόμενος. Μηδένα κατακρίνων.
Τώρα λοιπόν βρισκόμαστε σε μια παρόμοια θέση. Σε μια οδό μαρτυρίου. Σε ένα δικό μας Γολγοθά! Καλούμαστε λοιπόν και εμείς για πρώτη φορά δυστυχώς φέτος να εορτάσουμε με σιωπή αυτά τα μεγάλα, ένδοξα και κοσμοϊστορικά γεγονότα καθοριστικά άλλωστε για την σωτηρία του ανθρωπίνου γένους, υπό τον φόβο των σύγχρονων «Ιουδαίων και Φαρισαίων…». Μεγάλη Εβδομάδα! Ανάσταση! και Πάσχα! σε συνθήκες πρωτόγνωρες. Κλεισμένοι στα σπίτια μας Κλήρος και Λαός σε ένα κλίμα φόβου, τρόμου και απαισιοδοξίας. Σε πλήρη απομόνωση!
Όλοι όμως πρέπει να ανεβούμε αυτόν τον Γολγοθά χωρίς μάλιστα γογγυσμούς και να είμαστε βέβαιοι ότι θα έρθει η ώρα της Ανάστασης και της λύτρωσης. Μετά την μπόρα την δαιμονική θα ‘ρθει η λιακάδα η Θεϊκή … (Άγιος Παΐσιος). Τότε η χαρά μας θα είναι ακόμα μεγαλύτερη, αν θα έχουμε συμβάλει, όμως με την απαιτούμενη υγειονομική προσοχή, την υπομονή μας αλλά και την υπακοή στη Πολιτεία την Εκκλησία της Ελλάδος, αλλά πάνω απ’ όλα στον δικό μας Επίσκοπο και Πνευματικό Πατέρα, διότι η υπακοή δίνει ζωή ενώ η παρακοή θάνατο… έτσι ώστε να σωθούν οι συνάνθρωποί μας, να μειωθεί ο πόνος, να προφυλαχθούν οι αδελφοί μας, προσευχόμενοι τούτο το ζοφερό καιρό αδιαλείπτως Κλήρος και Λαός πλέον από τα σπίτια μας την «κατ’ οίκον Εκκλησία!».
Εξ άλλου γιατί οι Εκκλησίες να μένουν ανοικτές, όταν οι καρδιές μας είναι ερμητικά κλειστές; όταν μάλιστα σε μια ενορία πολυπληθυσμική μονάχα τα γερόντια φαντάζουν με σπουδή; Τα Θεία μεγαλεία εύκολα τ’ αποκτάμαι μα όμως γίνονται συνήθεια και δεν τα λαχταράμε. Μοιάζουμε μ’ όλους τους άλλους, στον τύπο Χριστιανοί, που ζούμε με την θρησκεία, μα μέσα μας σκληροί…
Απο τις πρώτες ημέρες άλλωστε του κορωνοϊού,πριν καν χαρακτηρισθεί ως πανδημία εμείς οι Ιερείς στις ενορίες μας είδαμε με λύπη και απογοήτευση πως οι φιλακόλουθοι μέχρι τότε Χριστιανοί μας εκτός ελαχίστων φυσικά εξαιρέσεων περιφρόνησαν την Εκκλησία αμφισβήτησαν τα Ιερά Μυστήρια κυρίως αυτό της Θείας Ευχαριστίας λοιδόρησαν κάποιοι τους Ιερείς μας και τους χαρακτήρισαν ως επικίνδυνους που σπέρνουν τον κορωνοϊό, εγκαλώντας μάλιστα και τον εισαγγελέα… όπως συνέβη προσωπικά σε εμένα.
Για ποιον λόγω λοιπόν να λειτουργήσουν αυτές τις άγιες ημέρες; μάλιστα το Άγιον Πάσχα που είναι εορτή εορτών και πανήγυρη πανηγύρεων! με αυστηρή και διαρκώς ελεγχόμενη απαγόρευση της συναθροίσεως του λαού του Θεού, στον χώρο όπου τα προηγούμενα χρόνια καλούμαστε να μετάσχουμε στο συμπόσιο της Πίστεως και του πλούτου της χρηστότητος. Πως να ψάλλεις τον παιάνα της Ορθοδοξίας, το «Χριστός Ανέστη!» σε άδεια Εκκλησία; Τελικά λέτε ότι είναι ωραίο άλλα και θεάρεστο να κάνουμε Μεγάλη Εβδομάδα και Πάσχα στις Εκκλησιές μας, με τον φόβο, τον Αστυνόμο, αλλά και τα κανάλια των τηλεοράσεων που δεν χάνουν ευκαιρία… να διακωμωδούν αυτές τις άγιες και ιερές στιγμές, χάνοντας έτσι την αξία και το νόημα τους!
Είδαμε μάλιστα τον αρμόδιο Υπουργό κ. Χαρδαλιά να απαγορεύει και την διανομή από τους Δήμους του Αγίου Φωτός! Τυχαίο και αυτό άλλωστε μετά το ότι δεν πάμε Πάσχα στην Εκκλησία από τον ίδιον αλλά και τον κ. Πέτσα, όπως επίσης για τα μεγάφωνα από την Υπουργό Παιδείας όλα τυχαία και συμπτωματικά δεν είναι νομίζω… Άλλωστε το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας αυτές τις ημέρες είναι κάλεσμα σε πνευματικό τραπέζι. Θα ετοιμάσουμε το τραπέζι χωρίς καλεσμένους; Το Μυστήριο του Ιερού Ευχελαίου γίνεται για την ίαση ψυχών και σωμάτων των πιστών. Για ποιους πιστούς θα γίνει φέτος; Για τον ψάλτη, τον νεωκόρο και εμάς τους Κληρικούς; Επίσης αναρωτηθήκαμε άραγε πως θα προσέλθουμε στο Μυστήριο της Μετανοίας την Ιερά Εξομολόγηση; ή θα κάνουμε και πάλι Πάσχα ανεξομολόγητοι όπως άλλωστε δυστυχώς συμβαίνει….
Αυτή όντως η ζοφερή συγκυρία είναι για όλους μας νομίζω μια καλή ευκαιρία… αυτές τις άγιες ημέρες και ώρες προκειμένου να αναλογισθούμε όλοι μας τι Θείο θησαυρό πολύτιμο και αδαπάνητο! είχαμε και όμως τον παραμερίσαμε όλα αυτά τα χρόνια για άλλα πράγματα ανούσια, εφήμερα καθώς επίσης ανώφελα στην ζωή μας και στην καθημερινότητά μας. Γι αυτό λοιπόν αγαπητοί μου, ξεπερνώντας πρώτα ο Θεός αυτή την δοκιμασία της πανδημίας του κορωνοϊού, μένοντας στα σπίτια για το καλό μας ας κάνουμε μία νέα αρχή στην προσωπική μας ζωή, στην σχέση με τους συνανθρώπους μας αλλά πολύ περισσότερο πρέπει να αναθεωρήσουμε επιτέλους την αληθινή και ουσιαστική πνευματική μας σχέση με τον Τριαδικό και μόνον αληθινό Θεόν, καθώς επίσης και την Αγία Εκκλησία Του, που είναι το τέλειο ψυχοθεραπευτήριο, αλλά επίσης είναι: «Λιμάνι της ψυχής και το Σούπερ Μάρκετ του Ουρανού!».
Ας αφήσουμε λοιπόν τα σχόλια, τις εντυπώσεις, επικρίσεις και τους αφορισμούς… ιδιαίτερα δε όσον αφορά την τοπική μας Εκκλησία. Άλλωστε: «ΠΕΙΘΕΣΘΑΙ ΤΟΙΣ ΗΓΟΥΜΕΝΟΙΣ ΥΜΩΝ ΚΑΙ ΥΠΕΙΚΗΤΕ». Όλοι Κληρικοί και Λαϊκοί οφειλετικά αλλά και νηφάλια πρέπει επιτέλους να υπακούσουμε και να πειθαρχήσουμε στην συγκεκριμένη απόφαση του Σεπτού μας Ποιμενάρχου, που αναλώνεται «νυχθημερόν» πάρα το βάρος της ηλικίας του αλλά και των ασθενειών του, για την δική μας σωτηρία ψυχική και σωματική. Πρέπει επίσης να είμαστε σίγουρα βέβαιοι, ότι δεν την πήρε άλλωστε έτσι επιπόλαια και με κεκτημένη ταχύτητα για να βγάλει την είδηση και να πάρει την πρωτιά… αλλά με πολύ προσευχή, αγωνία και πόνο ψυχής, ενώ μπορεί να αποδειχθεί στο τέλος για όλους μας: «ουδέν κακόν αμιγές καλού!» δηλ. σε κάθε πράγμα όσο και αν φαίνεται αρνητικό βρίσκεται πάντοτε κάτι το θετικό.
Γιατί τέτοιες άγιες μέρες άλλωστε να κάνουμε το χατίρι του διαβόλου και να προσθέτουμε ένα ακόμη βάρος στην ψυχή μας κατακρίνοντας μάλιστα πρόσωπα κυρίως της εκκλησίας μας; Ας ανεβούμε το Γολγοθά που βρίσκεται μπροστά μας. Ας υποφέρουμε στον δικό μας «Σταυρό» και με αφορμή αυτή την δοκιμασία του κορωνοϊού, ας αναθέσουμε επιτέλους τον εαυτό μας, τα παιδιά μας, την οικογένειά μας, την ζωή μας ολόκληρη στον Χριστό και την Αγία Εκκλησία Του! Ο οποίος σαν Θεός που είναι μπορεί να μας περάσει μέσα από κάθε πανδημία και τρικυμία της ζωής, χωρίς να πάθουμε το παραμικρό.
Ας μείνουμε λοιπόν στα σπίτια μας γιατί αγαπάμε τον Θεό αλλά και τους συνανθρώπους μας και όταν πάλι ανοίξουν οι Ιεροί Ναοί μας και σημάνουν οι καμπάνες της «λευτεριάς» από την πανδημία του κορωνοϊού, τότε Κλήρος και Λαός ενωμένοι θα κάνουμε μία νέα αρχή ώστε να γεμίσουν και να μην αδειάσουν ποτέ άλλοτε οι Εκκλησίες μας διότι αγαπητοί μου τελικά: «εκτός Εκκλησίας δεν υπάρχει Σωτηρία!».
Καλό Πάσχα! Καλή Ανάσταση!!!!
Πρεσβ. Νικόλαος Κατσηδήμας.
Εφημέριος Ι. Ν. Αγ Σπυρίδωνος Πύργου.
