Η 10ετής οικονομική κρίση «χτύπησε» όλη την Ελλάδα.
Την κατάσταση επιδείνωσε στην συνέχεια η πανδημία.
Κάποιες πόλεις, όπως η Καλαμάτα, τα Τρίκαλα, τα Ιωάννινα, τα Χανιά, πολλά νησιά, κλπ, είχαν δημιουργήσει ένα αναπτυξιακό υπόβαθρο και άντεξαν στην κρίση και την πανδημία, τώρα ανακάμπτουν δυναμικά.
Στον Πύργο η οικονομική κατάσταση συνεχώς επιδεινώνεται.
Η πόλη ζει τον οικονομικό της μαρασμό σε μεγαλύτερο βαθμό από την ίδρυσή της.
Κλείνουν τα πάντα.
Έφυγαν οι Πανεπιστημιακές Σχολές.
Δεκάδες τα κλειστά εμπορικά καταστήματα ακόμα και στους πιο εμπορικούς δρόμους της πόλης. Εμπορικοί δρόμοι που άλλοτε έσφυζαν από καταναλωτές, όπως η Ερμού, η Γερμανού, το Σταυροπάζαρο, κλπ μετρούν δεκάδες κλειστά καταστήματα.
Ακόμα και τα περίπτερα μειώθηκαν κατά 80% στον κεντρικό ιστό της πόλης όπως στην κεντρική πλατεία, την πλατεία ηρώων, πλατεία Αυγερινού, πλατεία Κύπρου, πλατεία ΟΤΕ, πλατεία Ιατρίδη κλπ
Με πολλά υποκαταστήματα Τραπεζών να κλείνουν όπως Εθνικής Τράπεζας, Τράπεζας Πειραιώς, Alpha Bank, Eurobank ακόμα και το κατάστημα της Τράπεζας της Ελλάδας.
Με υπεύθυνους κατώτερους των περιστάσεων, που ασχολούνται με όλα τα άλλα εκτός από το να βάλουν σε εφαρμογή ένα σχέδιο εξόδου από την κρίση και οικονομικής ανάπτυξης της πόλης.
Στον Δήμο, δημοτική αρχή και όλη η αντιπολίτευση, ασχολούνται περιστασιακά με κάποια θέματα και όχι με το πώς από κοινού θα βρούνε τρόπους να βγει η πόλη από αυτό τον οικονομικό μαρασμό. Όλοι να «σώσουν» την πόλη, αλλά κανείς δεν λέει πως θα την βγάλει από τον οικονομικό μαρασμό.
Και η Δημοτική Αρχή ασχολείται με τα μικρά και ασήμαντα σπαταλώντας τον περισσότερο χρόνο σε αναρτήσεις στο Facebook!!!
Το Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη στην κεντρική πλατεία Πύργου, φυλακισμένο με λαμαρίνες για πάνω από τρία χρόνια
Θλίψη προξενεί η κατάντια του ένδοξου “ΜΑΝΟΛΩΠΟΥΛΕΙΟΥ” Νοσοκομείου, των υπνωτηρίων του ΟΣΕ (ιδιοκτησίας του Δήμου) στην Τάκη Πετροπούλου, τον χώρο της πρώην ΑΓΡΟΤΕΚ, κλπ.
Τα πυροτεχνήματα, τα πανηγύρια και οι φανφάρες αντί για Αναπτυξιακά έργα στον Πύργο.
Στο Επιμελητήριο δεν βλέπουμε κάποιο σχέδιο που θα σταματήσει τα λουκέτα στις επιχειρήσεις μέλη του και την έξοδο των επιχειρήσεων από την οικονομική κρίση. Τα Εμπορικά μαγαζιά κλείνουν το ένα μετά το άλλο, η βιοτεχνία και η οικοτεχνία είναι ανύπαρκτες και η βιομηχανία άγνωστη λέξη. Θυμίζουμε ότι ο Πύργος είχε στο παρελθόν πολλές βιομηχανίες, βιοτεχνίες και οικοτεχνίες. Όλες έκλεισαν. Ακούμε συνεχώς για μεγαλόπνοα σχέδια χωρίς υλοποίηση και δαπανηρά ταξίδια χωρίς κανένα αποτέλεσμα.
Σε αναμονή ο νέος σύγχρονος αυτοκινητόδρομος Πάτρα-Πύργος για τα τέλη του 2025.
Ο Πύργος είναι η πιο μακρινή πόλη από την Αθήνα. Από την Αθήνα στην Καλαμάτα φθάνεις σε δύο ώρες, στην Σπάρτη σε 2,5 στα Ιωάννινα σε 4 ώρες, στην Ρόδο σε 1 ώρα, στην Αλεξανδρούπολη σε 1 ώρα.
Για να φθάσεις από Αθήνα στον Πύργο θέλεις 4 ώρες και με κίνδυνο της ζωής σου στην Πατρών – Πύργου.
Ποιος τουρίστας θα βάλει σε κίνδυνο την ζωή του για να επισκεφθεί τον Πύργο, μέσω του δρόμου καρμανιόλα Πάτρα – Πύργος, του δρόμου με τα κολωνάκια;
Η πόλη μαραζώνει και με αυτή την νοοτροπία θα συνεχίσει να μαραζώνει.
Χρειάζεται επανασχεδιασμός δράσεων με σχέδιο-μοντέλο ανάπτυξης.
Η πόλη δεν θέλει ατέρμονες φιλοσοφίες άνευ αποτελέσματος.
Οι Δημότες δεν χρειάζονται μαγκιές και ψευτοεπαναστάτες χωρίς ουσία πράξεων.
Δεν χρειάζεται παλιομοδίτικες τακτικές ρουσφετιού και μικροεξυπηρετήσεων για άγρα ψήφων.
Όποιοι δεν μπορούν να πάνε σπίτια τους…
Η πόλη θέλει φρεσκάδα, με άλλη νοοτροπία και άλλα μυαλά.
Διαφορετικά η κατηφόρα δεν θα έχει τέλος…
ΗΛΕΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
