Στην αίθουσα του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, στο Στρασβούργο, πρόκειται την ερχόμενη Πέμπτη να… ξαναζωντανέψουν οι σκηνές «Άγριας Δύσης», που εκτυλίχθηκαν στις 18 Απριλίου 2013 στη Μανωλάδα της Ηλείας, όταν οπλισμένοι με καραμπίνες επιστάτες φραουλοπαραγωγών άρχισαν να πυροβολούν αδιακρίτως κατά αλλοδαπών εργατών γης που διεκδικούσαν τα πενιχρά δεδουλευμένα τους.
Στόχος, τότε, των οπλισμένων «σερίφηδων» των παραγωγών φράουλας αποτέλεσαν περίπου 200 μετανάστες από το Μπανγκλαντές και το Πακιστάν, οι περισσότεροι από τους οποίους βρίσκονταν νομίμως στη χώρα μας και ζήτησαν από τους επιστάτες τα δεδουλευμένα έξι μηνών που τους όφειλε η επιχείρηση.
Τότε, η είδηση -όπως ήταν αναμενόμενο- έκανε τον γύρο του κόσμου, με τα μεγαλύτερα ειδησεογραφικά πρακτορεία να αφιερώνουν εκτενή ρεπορτάζ στην επίθεση και στον τραυματισμό των αλλοδαπών. Το Associated Press, το CNN, το BBC, το Al Jazeera και όλα σχεδόν τα διεθνή Μέσα περιέγραψαν με τα πλέον μελανά χρώματα τους αγρότες της περιοχής και την απάνθρωπη εκμετάλλευση την οποία υφίστανται οι αλλοδαποί που εργάζονται στις καλλιέργειες της περιοχής στην Ηλεία, που θεωρείται το κέντρο παραγωγής φράουλας στην Ελλάδα.
Ανάλογο «γύρο» αναμένεται να κάνει και η απόφαση του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Στρασβούργου την ερχόμενη Πέμπτη, μετά την εξέταση της προσφυγής 42 υπηκόων του Μπανγκλαντές (υπόθεση Chowdury και άλλοι κατά Ελλάδας – αρ. 21884/15), που κατέφυγαν στο Δικαστήριο, ζητώντας δικαίωση για το γεγονός ότι έπεσαν θύματα καταναγκαστικής εργασίας χωρίς χρήματα και παραβιάστηκαν τα ανθρώπινα δικαιώματά τους.
Στην προσφυγή τους οι μετανάστες από τον Μπανγκλαντές, υποστηρίζουν ότι προσελήφθησαν το διάστημα Οκτωβρίου 2012-Φεβρουαρίου 2013 από παραγωγούς φράουλας στη Μανωλάδα, για τη συλλογή φράουλας, έναντι μισθού 22 ευρώ για τις πρώτες επτά ώρες εργασίας και επιπλέον τρία ευρώ για κάθε ώρα υπερωρίας.
Υποστηρίζουν ακόμη ότι, παρά τις υποσχέσεις και ενώ δούλευαν 12ωρο σε καθημερινή βάση, υποχρεούμενοι να διαμένουν σε πρόχειρες παράγκες, χωρίς τουαλέτες και τρεχούμενο νερό, μέχρι τον Απρίλιο του 2013 δεν είχαν πάρει ούτε ένα… ευρώ από τα δεδουλευμένα τους.
Στην προσφυγή τους αναφέρονται στα βίαια επεισόδια που έγιναν στις 17 Απριλίου 2013, όπου ένοπλοι φρουροί άνοιξαν πυρ εναντίον τους, όταν συγκεντρώθηκαν διαμαρτυρόμενοι, αλλά αποκαλύπτουν και τη δικαστική εξέλιξη που είχε αυτή η υπόθεση στην Ελλάδα, όπου οι αλλοδαποί εργάτες γης εξάντλησαν όλα τα ένδικα μέσα για να βρουν το δίκιο τους!
Κατ’ αρχάς, αναφέρουν, οι δύο εργοδότες τους και οι φρουροί που είχαν ανοίξει πυρ εναντίον τους δικάστηκαν για απόπειρα φόνου και στη συνέχεια η κατηγορία άλλαξε σε «πρόκληση σωματικών βλαβών» και «παράνομη εμπορία ανθρώπων».
Από τους φερόμενους ως υπευθύνους για τα άγρια επεισόδια στη Μανωλάδα καταδικάστηκαν μόνον ένας από τους εργοδότες κι ένας από τους φρουρούς για βαριά σωματική βλάβη, παράνομη χρήση πυροβόλων όπλων και για εμπορία ανθρώπων.
Με απόφαση του Κακουργιοδικείου, στις 30 Ιουλίου 2014, οι κατηγορούμενοι απαλλάχθηκαν από τηνκατηγορία για εμπορία ανθρώπων, οι ποινές φυλάκισής τους μετατράπηκαν σε χρηματικές ποινές και υποχρεώθηκαν να δώσουν ως αποζημίωση στα 35 θύματα αυτής της ένοπλης βίας από… 43 ευρώ στον καθένα!
Οι δύο καταδικασθέντες άσκησαν έφεση κατά της αποφάσεως αυτής, η οποία και σέρνεται ακόμη στα ελληνικά δικαστήρια, ενώ έχει και ανασταλτικό χαρακτήρα.
Στις 21 Οκτωβρίου 2014, οι εκπρόσωποι των εργαζομένων ζήτησαν από τον εισαγγελέα στο Ακυρωτικό Δικαστήριο να ασκήσει έφεση στην απόφαση του Κακουργιοδικείου, υποστηρίζοντας ότι δεν είχε εξετασθεί σωστά και αντικειμενικά το βάσιμο της κατηγορίας για «εμπορία ανθρώπων».
Το αίτημα απορρίφθηκε και οι 42 υπήκοοι Μπανγκλαντές, έχοντας εξαντλήσει όλα τα ένδικα μέσα στην Ελλάδα, για να βρουν το δίκιο τους χωρίς αποτέλεσμα, κατέφυγαν στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που την ερχόμενη Πέμπτη θα εξετάσει το κατά πόσον στην περίπτωσή τους η Ελλάδα θεωρείται υπεύθυνη για το καθεστώς καταναγκαστικής εργασίας που υπέστησαν καθώς και το κατά πόσο η εκμετάλλευσή τους εμπίπτει σε άρθρα της Σύμβασης Προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που απαγορεύουν την εμπορία ανθρώπων για εργασιακή εκμετάλλευση.
