Το πολύ “καθαρό” διακοσμητικό ύφος που διακρίνεται από το φως, το χρώμα και τα φυσικά υλικά και στοιχεία του Μεσογειακού τοπίου.
Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά στυλ αρχιτεκτονικής και διακόσμησης εμπνευσμένο από το φυσικό τοπίο της Μεσογείου, ιδιαίτερα δημοφιλές σε Ιταλία, Ισπανία, Ελλάδα και τις παράκτιες περιοχές των χωρών της Β.Αφρικής, με τις εκάστοτε τοπικές διαφοροποιήσεις.
Παρά το ότι ασφαλώς είναι πιο ταιριαστό στο φυσικό περιβάλλον των χωρών αυτών πολύ συχνά χρησιμοποιείται παγκοσμίως και με αρκετές παραλλαγές, ακόμη και για την διαμόρφωση – διακόσμηση σπιτιών σε μη παραθαλάσσιες τοποθεσίες.
Ένα στυλ που συχνά συγχέεται με το αυθεντικό Νησιώτικο, το οποίο όμως αποτελεί την Ελληνική εκδοχή του Μεσογειακού ύφους και το οποίο διακοσμητικά μπορεί να υπάρξει ακόμη και χωρίς την χρήση του μπλε.
Τα όσο πιο λίγα έπιπλα – αντικείμενα, οι χτιστές κατασκευές, η χρήση επίπλων – αντικειμένων από φυσικά υλικά όπως ξύλο, ψάθα και οι ανοιχτοί χώροι πολλών χρήσεων (κουζίνα-τραπεζαρία-καθιστικό) στο πρότυπο των παλιών σπιτιών στις Μεσογειακές χώρες, είναι τα βασικά χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου ύφους που όταν βεβαίως υποστηρίζεται και από τα αντίστοιχα αρχιτεκτονικά του γνωρίσματα όπως πχ τις καμάρες, τα μεγάλα παράθυρα και τα ξύλινα-πέτρινα δάπεδα και οροφές, το αισθητικό του αποτέλεσμα είναι πραγματικά απαράμιλλο.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
