Η Αρχαία Ολυμπία αποτελεί σημείο αναφοράς για την ειρήνη, την ευγενή άμιλλα, τον πολιτισμό και τον αθλητισμό. Είναι παγκόσμιο αποθετήριο πνεύματος, αξιών, αρχών και ιδεωδών, αναλλοίωτων στον χρόνο. Αυτό το δεδομένο, οφείλουν πρώτα και κύρια να το σέβονται και να το αποδέχονται με ειλικρίνεια, οι θεσμοί και οι φορείς (εγχώριοι και μη) που σχετίζονται με τον ιερό αυτόν τόπο και τα όσα πρεσβεύει.
Επομένως, οι δράσεις, ενέργειες και δραστηριότητες που αναφέρονται άμεσα ή και έμμεσα στον Ολυμπισμό, απαιτείται να διαπνέονται από τον προσήκοντα σεβασμό. Στη βάση αυτή, δυστυχώς, προκύπτει ότι η Αρχαία Ολυμπία δεν έχει τον απαιτούμενο σεβασμό, που εύλογα δικαιούται. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο τόπος εκλογής για την ανάδειξη νέου Προέδρου της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής. Είναι αδιανόητο να μην είναι η Ολυμπιακή Γή, που γέννησε τους Αγώνες και τους διεξήγαγε για εκατοντάδες χρόνια. Η Αρχαία Ολυμπία, λοιπόν, πρέπει να γίνει ο μόνιμος τόπος διεξαγωγής εγχώριων και διεθνών γεγονότων σαν και αυτό, με τρόπο που αρμόζει.
Και σίγουρα όχι όπως συνέβη στην έναρξη της Συνόδου της ΔΟΕ. Δεν συνάδουν με το πνεύμα, τον συμβολισμό και την ιερότητα του χώρου του Μουσείου, οι εικόνες που είδαμε, με τον Ερμή του Πραξιτέλη να γίνεται συμπλήρωμα και φόντο σε… τραπεζάκια και καρέκλες, μέσα στην αίθουσα που τον φιλοξενεί. Προφανώς, η κυβέρνηση και το αρμόδιο Υπουργείο Πολιτισμού οφείλουν να
εξηγήσουν γιατί και με ποιο σκεπτικό έλαβε χώρα ένα τέτοιο προσβλητικό γεγονός. Όπως, επίσης, πρέπει να εξηγήσουν γιατί η αίθουσα των Αετωμάτων του Μουσείου μετατράπηκε σε αίθουσα…
εκδήλωσης.
Όλα αυτά είναι πολύ σοβαρά και λεπτά ζητήματα, καθότι ο μοναδικός και οικουμενικός χώρος της Αρχαίας Ολυμπίας δεν μπορεί να είναι αντικείμενο εκμετάλλευσης και μάλιστα, με αυτόν τον
απαράδεκτο και υποτιμητικό τρόπο. Η παγκόσμια αξία και ακτινοβολία της Αρχαίας Ολυμπίας είναι
αναγκαίο να αναδειχτεί, έχοντας, όμως, πάντα στον νου το ειδικό βάρος που φέρει για την Ηλεία, την Ελλάδα και την ανθρωπότητα. Η ασύγκριτη και ανεκτίμητη κληρονομιά της δεν αποτελείται
από διακοσμητικά εκθέματα και άψυχα εδάφη, αντίθετα, εμπνέει διαχρονικά, ακτινοβολώντας φως και ζωντανή ιστορία. Για αυτό και απαιτεί σεβασμό.
