Μέσα στις πρωτοφανείς συνθήκες που δημιούργησε η πανδημία, κάποιοι επηρεάστηκαν λιγότερο και κάποιοι περισσότερο – και με διαφορετικούς τρόπους. Καθοριστική φαίνεται όμως η επίδραση των περιορισμών στους εφήβους και ιδιαίτερα στα κορίτσια.
Σύμφωνα με νεότερη μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο The Lancet Child & Adolescent Health, παρατηρήθηκε δραματική αύξηση των διατροφικών διαταραχών τη διετία από το 2020 έως το 2022.
Συγκεκριμένα, οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Μάντσετσερ, το Πανεπιστήμιο Keele, το Πανεπιστήμιο του Έξετερ και το φιλανθρωπικό ίδρυμα The McPin Foundation εντόπισαν 42% αύξηση των διαγνώσεων αυτών μεταξύ των εφήβων ηλικίας 13 έως 16 ετών κατά τη διάρκεια της υγειονομικής κρίσης. Παρόμοια αύξηση διαπιστώθηκε και στα περιστατικά αυτοτραυματισμού, με μια αύξηση της τάξης του 38% μέσα στην ίδια διετία, ξεπερνώντας τις προβλέψεις των ερευνητών.
Οι διατροφικές διαταραχές, όπως η νευρική ανορεξία, η βουλιμία και η υπερφαγία, θεωρούνται άμεσα απειλητικές και για τη ζωή των εφήβων, καθώς αυξάνουν τον κίνδυνο αυτοκτονιών. Οι καταστάσεις αυτές συχνά πηγάζουν από τη δυσαρέσκεια για το σώμα και την επιθυμία για απώλεια βάρους.
Ειδικότερα, παρατήρησαν 3.862 περιπτώσεις διατροφικών διαταραχών και 9.174 περιπτώσεις αυτοτραυματισμού μεταξύ κοριτσιών ηλικίας 13 έως 16 ετών, σημαντικά υψηλότερα από τους προβλεπόμενους αριθμούς των 2.713 και 6.631 αντίστοιχα.
Αν και τα ακριβή αίτια παραμένουν αβέβαια, ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, δρ. Alex Trafford, διδακτορικός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, τονίζει τη σημασία του έγκαιρου εντοπισμού των διαταραχών της ψυχικής υγείας των νέων και της έγκαιρης πρόσβασης σε θεραπεία, προκειμένου να αποφευχθεί η επιδείνωση των υφιστάμενων καταστάσεων.
Παράγοντες που θα μπορούσαν να ευθύνονται για αυτή την κλιμάκωση αποτελούν η απομόνωση, η έλλειψη δομής και το αυξημένο άγχος. Επιπλέον, η πίεση από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σχετικά με την πρόσληψη βάρους ήταν αυξημένη αυτή την περίοδο, ως και μια από τις ελάχιστες διεξόδους προς τον έξω κόσμο.
Σύμφωνα με τον δρ. Alex Trafford, ο αυτοτραυματισμός και οι διατροφικές διαταραχές συχνά υποδηλώνουν υποκείμενη ψυχολογική δυσφορία και χρησιμεύουν ως μηχανισμοί αντιμετώπισης. Και οι δύο μορφές ψυχοπαθολογίας εκδηλώνονται συνήθως κατά την εφηβεία ή την πρώιμη ενήλικη ζωή και είναι πιο διαδεδομένες στα κορίτσια από ό,τι στα αγόρια.
Κοινός παρονομαστής θεωρείται κάποιο τραυματικό γεγονός ή συγκεκριμένα ψυχολογικά χαρακτηριστικά και μοτίβα.
Ο ειδικός υπογραμμίζει την έξαρση των διατροφικών διαταραχών και του αυτοτραυματισμού μεταξύ των εφήβων κοριτσιών ως μακροπρόθεσμη συνέπεια της πανδημίας που απαιτεί αυξημένη προσοχή.
