Σε ένα γιγάντιο εξωπλανήτη, σε απόσταση 124 ετών φωτός από τη Γη, εντοπίστηκαν τα πιο ισχυρά έως τώρα σημάδια πιθανής βιολογικής δραστηριότητας πέρα από το ηλιακό μας σύστημα, σύμφωνα με παρατηρήσεις του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb.
Οι αστρονόμοι εντόπισαν στον εξωπλανήτη K2-18 b ίχνη δύο χημικών ενώσεων – διμεθυλοσουλφίδιο (DMS) και διμεθυλοδισουλφίδιο (DMDS) – τα οποία, στη Γη, παράγονται αποκλειστικά από μορφές ζωής όπως το θαλάσσιο φυτοπλαγκτόν.
«Αυτή είναι η ισχυρότερη ένδειξη μέχρι σήμερα για πιθανή βιολογική δραστηριότητα πέρα από το ηλιακό μας σύστημα», δήλωσε στον Guardian ο καθηγητής Nikku Madhusudhan, αστροφυσικός του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, που ηγήθηκε της ερευνητικής ομάδας.
«Είμαστε πολύ επιφυλακτικοί. Οφείλουμε να αμφισβητήσουμε τόσο την εγκυρότητα του σήματος όσο και το τι μπορεί να σημαίνει», πρόσθεσε.
Σύμφωνα με τον ίδιο, «ίσως στο μέλλον κοιτάξουμε πίσω σε αυτή τη στιγμή και αναγνωρίσουμε ότι ήταν το σημείο καμπής – εκεί όπου το ερώτημα “είμαστε μόνοι;” μπόρεσε να απαντηθεί».
Παρότι η ανίχνευση των ενώσεων είναι στατιστικά σημαντική (με πιθανότητα μόλις 0,3% να πρόκειται για τυχαίο συμβάν), δεν επαρκεί από μόνη της για να αποδείξει την ύπαρξη ζωής.
Η δρ Nora Hänni, χημικός στο Πανεπιστήμιο της Βέρνης, τόνισε ότι DMS έχει εντοπιστεί και σε κομήτες χωρίς ίχνη ζωής, ενώ άλλοι ερευνητές υπογραμμίζουν ότι οι συνθήκες στον K2-18 b παραμένουν αμφιλεγόμενες: μπορεί να είναι ένας πλανήτης με ωκεανούς, αλλά και ένας αέριος πλανήτης, ή ακόμα και ένας κόσμος από μάγμα.
Ένας πλανήτης με παρελθόν υποσχέσεων
Ο K2-18 b, που βρίσκεται στον αστερισμό του Λέοντα, έχει σχεδόν εννέα φορές της μάζα της Γης και είναι περίπου 2,6 φορές μεγαλύτερος, ενώ περιφέρεται εντός της κατοικήσιμης ζώνης του άστρου του – ενός ερυθρού νάνου με τη μισή μάζα του Ήλιου.
Το σήμα του James Webb: Καθαρό και ισχυρό
Καθώς ο πλανήτης πέρασε μπροστά από το άστρο του, το James Webb ανίχνευσε πτώση σε συγκεκριμένα μήκη κύματος, συμβατά με την απορρόφηση από DMS και DMDS.
Η παρουσία των μορίων μπορεί να εξηγηθεί και από υπερβολικά σπάνιες κοσμικές προσκρούσεις, ηφαιστειακή δραστηριότητα ή χημικές αντιδράσεις σε υδροθερμικούς αεραγωγούς, ωστόσο όλες αυτές οι εναλλακτικές παραμένουν υποθετικές.
Παρά τις διαφωνίες, οι επιστήμονες συμφωνούν ότι πρόκειται για ένα μεγάλο άλμα στην αναζήτηση εξωγήινης ζωής, ακόμη κι αν δεν συνιστά απόδειξη. Αν αυτή η ανακάλυψη αποδειχθεί αξιόπιστη και επιβεβαιωθεί από μελλοντικές παρατηρήσεις, τότε ίσως βρισκόμαστε πιο κοντά από ποτέ στην απάντηση στο αρχέγονο ερώτημα: “Είμαστε μόνοι στο σύμπαν;”
protothema.gr
