Γράφει ο Σάκης Μαντάς
Στις 24 Μαΐου το μεσημέρι στην Φλωρεντία της Ιταλίας δόθηκε η εκκίνηση των 50 ετών αγώνα τρεξίματος υπεραπόστασης 100km del PASSATORE. Ενός αγώνα που γεννήθηκε το 1973 και αποκαλείται «Ολυμπιακοί αγώνες των ανόητων» όπως τον βάφτισε το 1978 ο δημοσιογράφος της Corriere della sera Franco Chiavegatti στο ρεπορτάζ του τότε.
Ο λόγος γιατί 4 «ανόητοι» ιταλοί ( Alteo Dolcini, Paolo Babini, Charles Cova, Pietro Clementi) ένα πρωινό του 1973 στο καφέ Egidio πίνοντας τον ζεστό καφέ τους κι αφού η σκέψη είχεφωλιάσει μέσα τους το τόλμησαν. Έτσι δημιουργήθηκε ο σπουδαιότερος κατά γενική ομολογία πανευρωπαϊκός αγώνας μεγάλων αποστάσεων από πλευρά φήμης.
Ο ίδιος ο Alteo Dolcini χρόνια μετά έγραψε πως αυτοί ήταν και θα είναι στο μέλλον η αιτία να φωνάζει ο κάθε αθλητής που συμμετέχει σ αυτόν τον αγώνα «io cero» (ήμουν κι εγώ εκεί)! Εκεί βρέθηκε και ο μοναδικός Έλληνας στις 24 Μαΐου 2025 ανάμεσα σε 3500 συμμετέχοντες να διανύσει την απόσταση με 910 μ. υψ. και 100 χλμ από την Φλωρεντία στην Φαέντζα τερματίζοντας την άλλη μέρα στις 25, σε ένα κλίμα γιορτής και συναισθημάτων στην Φαένζα της Emilia Romagna. Δεν ήταν άλλος από τον Πυργιώτη αθλητή υπεραποστάσεων Γιώργο Αλέρτα. Τον αθλητή που έχει στο ενεργητικό του όλους τους Olympus Marathon, το Σπάρταθλον 2 φορές και σημαντικούς αγώνες που έχουμε αναφερθεί στο παρελθόν στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Στα βήματα του Γιάννη Κούρου γνωστού σε όλον τον κόσμο που είχε 2 συμμετοχές το 2002 και 2003 και που οι διοργανωτές όταν βλέπουν ελληνική συμμετοχή ακόμα ρωτούν για τον θρύλο. Μέχρι πριν
μια 15ετία περίπου μόνον 6 Έλληνες (μεταξύ αυτών και ο Κούρος) είχαν τερματίσει τον αγώνα ενώ το 2004 είχε γίνει το πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Ο Γιώργος ανήκει στους λιγοστούς Έλληνες που ίσως να μετριούνται στα δάχτυλα των δυο χεριών που έχουν τερματίσει εντός ορίου το αγώνα με 18:12:51 με όριο τις 20 ώρες. Ωστόσο καμία σημασία δεν έχει ο χρόνος αλλά ο τερματισμός μέσα στο όριο διότι για τα 50 πρώτα χλμ τρέχεις με χιλιάδες κόσμο μέχρι που αρχίζουν τα βουνά.
Η ιδέα ήρθε όταν με επισκέφτηκε, καθώς κάποια χρόνια πριν προπονητικά δουλεύαμε μια χρονιά μαζί όταν ήρθε από την Τρίπολη. Έτσι διατηρούμε μια καλή φιλία. Φέτος ήρθε στο μαγαζί μου λέγοντάς μου να βρούμε ένα IRONMAN να τρέξει καθώς το έχει διακαή πόθο! Τον απέτρεψα καθώς ήξερα από το ποδηλατικό σκέλος πως χρειαζόταν δουλειά και επειδή είχε κι ένα χειρουργείο μηνίσκου πρόσφατα.
Ωστόσο και οι δυό είχαμε ξαναπεί για το PASSATORE. Εγώ ήξερα από επαγγελματικές επισκέψεις μου στην Faenza κι ο Γιώργος από την φήμη του. Αυτό ήταν! Δήλωσε στο 100km del Passatore! Μου είπε: «είναι τα 50 του χρόνια ζωής, εγώ φέτος έχω τα 50κοστά γενέθλια μου! ‘Εχουμε τα ίδια χρόνια ζωής, θα το κάνω»! Και το έκανε!
Αυτός είναι ο Γιώργος που όταν τον παρακαλώ να γράψουμε δυο λόγια δεν θέλει, κάμπτεται μόνον όταν του λέω πως πρέπει τα καλά παραδείγματα των ανθρώπων να βγαίνουν μπροστά..!
