Από συντηρητικούς και φιλελεύθερους μέχρι ευαγγελιστές και από Δημοκρατικούς μέχρι και Ρεπουμπλικανούς, όλοι νιώθουν ότι οι ΗΠΑ είναι διαλυμένες. Αυτό αναφέρει σε κεντρικό άρθρο της η Washington Post, μετά τη δολοφονία του Τσάρλι Κερκ, που συντάραξε τις ΗΠΑ, εκτιμώντας πως το ρήγμα βαθαίνει όλο και περισσότερο.
Υπενθυμίζεται ότι στις 10 Σεπτεμβρίου 2025, ο συντηρητικός σχολιαστής Τσάρλι Κερκ πυροβολήθηκε θανάσιμα κατά τη διάρκεια εκδήλωσης στην Πολιτεία της Γιούτα.
Ο δράστης διέφυγε ενώ το FBI έδωσε στη δημοσιότητα βίντεο/εικόνες υπόπτου και ανακτήθηκε το φερόμενο όπλο. Ο ύποπτος για την επίθεση κατά του συντηρητικού σχολιαστή Τσάρλι Κερκ ταυτοποιήθηκε ως ο Τάιλερ Ρόμπινσον. Πρόκειται για έναν 22χρονο από την πολιτεία της Γιούτα που συνελήφθη την Παρασκευή.
Περιστατικά πολιτικής βίας τα τελευταία χρόνια σε Butler, Πενσιλβάνια, τα προάστια της Μινεάπολης, Σαν Φρανσίσκο, Νέα Υόρκη, Γουέστ Παλμ Μπιτς και αλλού αρκούν, σύμφωνα με τη Washington Post για να κάνουν τους Αμερικανούς να αναρωτηθούν: «Υπάρχει δρόμος προς τα εμπρός; Και πώς θα μπορούσε να μοιάζει;»
Ήδη ο Ρεπουμπλικάνος κυβερνήτης της Γιούτα, Σπένσερ Κοξ, δυσκολεύτηκε να βρει τα κατάλληλα λόγια για να περιγράψει το ερώτημα που τόσοι πολλοί έχουν θέσει: Τι συμβαίνει στην Αμερική;
«Το έθνος μας είναι διαλυμένο», είπε τελικά ο Σπένσερ Κοξ, λίγες ώρες μετά τη δημόσια δολοφονία του Κερκ.
«Τίποτα απ’ όσα πω δεν μπορεί να μας ενώσει ως χώρα», είπε ο Κοξ. «Τίποτα δεν μπορώ να πω αυτή τη στιγμή που να διορθώσει αυτό που έχει σπάσει» είπε μιλώντας φορτισμένα για την πίστη στην ελευθερία του λόγου που ανάγεται στα θεμέλια των ΗΠΑ και για το πώς το μίσος μπορεί να οδηγήσει στη βία.
«Αυτό ήταν; Αυτό είναι που μας έφεραν τα 250 χρόνια;» αναρωτήθηκε, «προσεύχομαι να μην είναι έτσι.»
Εξαρτάται ποια Αμερική θέλεις
Το αμερικανικό δημοσίευμα τονίζει πως τα ιδεολογικά χάσματα, ο θυμός και η έλλειψη ευπρέπειας είναι, ίσως, μία από τις λίγες πεποιθήσεις που αυτή τη στιγμή ενώνουν τους Αμερικανούς, διαφορετικών πεποιθήσεων.
Το πρόβλημα είναι γιατί η Αμερική είναι διαλυμένη, ποιος φταίει και πώς διορθώνεται;
Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα στις ΗΠΑ, εξηγεί η Washington Post διότι ό,τι κι αν πιστεύεις σήμερα -τόσο στις αναρίθμητες αντιδράσεις στον βίαιο δημόσιο θάνατο του Kirk όσο και γενικότερα- μπορείς να διαλέξεις την Αμερική που θέλεις. Μπορείς να διαλέξεις την Αμερική που πιστεύεις ότι υπάρχει.
«Μπορείς να δεις έναν πρόεδρο που αφαιρεί συστηματικά τα δικαιώματα των Αμερικανών ή έναν πρόεδρο που υπερασπίζεται μια ξεχασμένη μεσαία τάξη. Μπορείς να δεις σημάδια φασισμού στους αξιωματούχους στις υπηρεσίες μετανάστευσης που σέρνουν ανθρώπους από τους δρόμους ή μια κυβέρνηση που επιτέλους εφαρμόζει τους νόμους περί μετανάστευσης προς όφελος όλων των πολιτών».
«Στον Τσάρλι Κερκ μπορείς να δεις έναν ευγενικό, «το παιδί της διπλανής πόρτας» με συναρπαστικό στιλ αντιπαράθεσης, που αγαπούσε την Αμερική, την εκκλησία, την οικογένειά του και την αναγέννηση του συντηρητισμού στη χώρα, ιδίως μεταξύ των νέων. Ή μπορείς να δεις ένα πολιτικό υβρίδιο της εποχής των social media, έναν ισχυρό πολιτικό οργανωτή που ήταν πρόθυμος να εκμεταλλευτεί το φυλετικό ρήγμα της Αμερικής για να κερδίσει υποστήριξη και που επέμενε, ψευδώς, ότι η νοθεία στις κάλπες κόστισε στον Τραμπ τις εκλογές του 2020».
Περισσότερο διχασμένη η αμερικανική κοινωνία
Η αμερικανική εφημερίδα εκτιμά ότι πιο πιθανό, όμως, είναι ότι η δολοφονία θα βαθύνει ακόμη περισσότερο τα ρήγματα.
«Αρκεί να ακούσει κανείς πώς αντέδρασαν οι άνθρωποι στον θάνατό του. Διάλεξε την εκδοχή που θέλεις να πιστέψεις» σημειώνει η Washington Post.
Στις ώρες αμέσως μετά τους πυροβολισμούς, αξιωματούχοι και από τα δύο κόμματα έδειχναν ανήσυχοι να επιδείξουν αυτοσυγκράτηση και ευπρέπεια, εκφράζοντας τη θλίψη τους, τη στήριξη στην οικογένεια του Kirk και την αποστροφή τους για την πολιτική βία.
«Τα λόγια δεν μπορούν να περιγράψουν το σοκ και τον τρόμο που ένιωσα σήμερα», ανέφερε σε δήλωσή της η πρόεδρος των Ρεπουμπλικανών της Αριζόνα, Τζίνα Σβόμποντα, λέγοντας ότι η Αμερική «ποτέ δεν πρέπει να επιδοκιμάζει ή να δικαιολογεί πράξεις πολιτικής βίας».
Η Δημοκρατική κυβερνήτης του Μέιν, Τζάνετ Μάιλς, που έχει διασταυρώσει τα ξίφη της με τον Τραμπ, είπε πως ήταν «φρικιασμένη με αυτό που συνέβη στον Τσάρλι Κερκ».
«Διαφορετικές απόψεις -ανεξαρτήτως ποιος τις εκφέρει και πόσο μπορεί να τις απεχθάνεστε- δεν πρέπει ποτέ να αντιμετωπίζονται με βία», έγραψε.
Η βουλευτής της Τζόρτζια, Μάρτζορι Τέιλορ Γκριν, είπε ότι προσεύχεται «αυτή η χώρα να ξεσηκωθεί και να βάλει τέλος σε αυτό». Έπειτα άρχισαν να μιλούν κι άλλοι, με πολιτικούς να προειδοποιούν για «αριστερά Τάγματα Εφόδου» και για χριστιανούς που δέχονται επίθεση.
Στην αντίπερα αριστερή όχθη, στα κοινωνικά δίκτυα υπήρχαν και αυτοί που δεν θεωρούν σε καμία περίπτωση τον Κερκ μάρτυρα. «Ο Τσάρλι Κερκ δεν είναι μάρτυρας», έγραψε σχολιαστής στο X με 130.000 ακολούθους, ηχώντας πολλούς ακόμη. «Είναι θύμα της βίας που ο ίδιος υποκίνησε».
Αυτό θύμιζε τους επαίνους για τον Λουίτζι Μαντζιόνε, τον άνδρα που κατηγορήθηκε για τη δολοφονία του διευθύνοντος συμβούλου της UnitedHealthcare στο Μανχάταν πέρυσι, καθώς και την έκρηξη από memes στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που εξυμνούσαν τον θανατηφόρο πυροβολισμό, τον Ιούλιο, ενός προβεβλημένου στελέχους του κλάδου ακινήτων στην ίδια συνοικία.
Ο Τραμπ και οι πρώην πρόεδροι
Ο Trump γρήγορα προσέδωσε καθεστώς μάρτυρα στον Kirk, διατάσσοντας οι σημαίες στα ομοσπονδιακά κτίρια να κυματίζουν μεσίστιες και κατηγορώντας τη ρητορική της αριστεράς για τη δολοφονία του Kirk σε ένα εκτενές βιντεοσκοπημένο μήνυμα που δημοσιεύτηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αργά την Τετάρτη. «Εδώ και χρόνια, οι ριζοσπάστες της αριστεράς έχουν συγκρίνει υπέροχους Αμερικανούς σαν τον Charlie με ναζί και με τους χειρότερους μαζικούς δολοφόνους και εγκληματίες του κόσμου», είπε, μιλώντας από το Οβάλ Γραφείο και αναφερόμενος μόνο σε επιθέσεις κατά Ρεπουμπλικανών.
Η Washington Post αναφέρεται και στις αντιδράσεις πρώην προέδρων. Οι Τζο Μπάιντεν και Μπαράκ Ομπάμα είπαν ότι προσεύχονται για την οικογένεια του Κερκ. Ο Τζορτζ Μπους ζήτησε θεία καθοδήγηση ώστε το έθνος να στραφεί στην ευπρέπεια. Οι δηλώσεις τους ακούγονταν, χωρίς έκπληξη, σαν πολλά από όσα έλεγαν κατά τη διάρκεια της προεδρίας τους.
Φωτεινό βέβαια παράδειγμα είναι οι πολιτικοί που προσπαθούν να ισορροπήσουν και να κρατήσουν τα πνεύματα ήρεμα.
Οι Δημοκρατικοί πολιτικοί, ως επί το πλείστον, έδειχναν πρόθυμοι να αποφύγουν οποιοδήποτε σημάδι ότι δαιμονοποιούν τον Κερκ.
Στο διαδίκτυο, οι πολιτικοί δεν μπορούν να μείνουν ανώνυμοι και συχνά σε τέτοιες στιγμές οι υποστηρικτές και οι ψηφοφόροι τους περιμένουν από αυτούς να δείξουν τον δρόμο.
Ένα τέτοιο μήνυμα έπιασε τόπο σε ορισμένα σημεία. Στο Κονέκτικατ, οι Φοιτητικές Οργανώσεις Ρεπουμπλικανών και Δημοκρατικών εξέδωσαν κοινή ανακοίνωση καταδίκης της βίας.
in.gr
