Σε κλίμα έντονης αβεβαιότητας και ανησυχίας για την επόμενη ημέρα συνεχίζουν να ζουν οι παραγωγοί Κορινθιακής σταφίδας στην Ηλεία, οι οποίοι την ερχόμενη εβδομάδα ξεκινούν τον τρύγο, χωρίς να γνωρίζουν για την τιμή διάθεσης του προϊόντος τους και αν θα καταφέρουν να καλύψουν το υψηλό κόστος παραγωγής.
Μην έχοντας ξεπεράσει ακόμα το σοκ της προηγούμενης χρονιάς, όταν η τιμή της σταφίδας έπεσε στο μηδέν, φτάνοντας το πολύ έως τα 90 λεπτά, οι παραγωγοί μπαίνουν στα αλώνια για να τρυγήσουν, έχοντας εναποθέσει όλες τους τις ελπίδες στην πώληση του προϊόντος τους σε αξιοπρεπή τιμή.
Κινητοποίηση
Σε μια ύστατη προσπάθεια αναστροφής του δυσμενούς κλίματος, οι σταφιδοπαραγωγοί προχώρησαν τη Δευτέρα 8 Αυγούστου σε κινητοποίηση στον Πύργο, ζητώντας την προστασία του προϊόντος που κινδυνεύει και πάλι να μείνει χωρίς τιμή, αφήνοντας, όπως λένε οι ίδιοι, το πεδίο ελεύθερο για παιχνίδια των εμπόρων εις βάρος τους.
Όπως επισημαίνει ο πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Χειμαδιού Σοπίου και σταφιδοπαραγωγός, Νίκος Παναγιωτόπουλος, η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε όριο και αν δεν υπάρξει και φέτος τιμή, τότε δύσκολα θα μπορέσουν να ξανακαλλιεργήσουν.
«Να μην πάρουν και πάλι τσάμπα τη σταφίδα, γιατί αυτό θέλουν», δηλώνει ο κ. Παναγιωτόπουλος και προσθέτει: «Για παράδειγμα, εγώ έδωσα σταφίδα τον Μάρτη για 92 λεπτά και ενώ ήταν η συμφωνία να πληρωθώ έναν μήνα μετά, τελικά τα χρήματα κατατέθηκαν στις αρχές Ιουνίου. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, πώς μας αντιμετωπίζουν. Αν και φέτος δεν υπάρξει τιμή, κάτι που φαίνεται πως θα συμβεί, τότε του χρόνου οι εκτάσεις θα μειωθούν κατά 50%. Από Δευτέρα ξεκινά σταδιακά, ανάλογα με την περιοχή, ο τρύγος. Ήδη, από την περσινή χρονιά οι καλλιεργούμενες εκτάσεις έχουν μειωθεί κατά 15%, αφού πολλοί συνάδελφοί μου έκοψαν στρέμματα για να βάλουν ελιές».
Αν και από άποψη παραγωγής η εικόνα, με κάποιες εξαιρέσεις λόγω των καιρικών φαινομένων και αρρωστιών, είναι καλή, εντούτοις δεν υπάρχουν περιθώρια εφησυχασμού. «Παράγουμε 20.000 τόνους και δεν μπορούμε να τους διαχειριστούμε. Κάνουν παιχνίδια εις βάρος μας. Εάν δεν είχε καλή τιμή το ελαιόλαδο, δεν θα μπορούσαν να καλλιεργήσουν. Και φανταστείτε, καλλιεργήσαμε χωρίς λιπάσματα», σημειώνει.
