Οι κοριοί τρέφονται εξολοκλήρου με αίμα, το οποίο εξασφαλίζουν μέσω δειγμάτων (τσιμπημάτων) στο δέρμα του ανθρώπου ή όποιου άλλου ξενιστή.
Αν και περισσότεροι από 40 μικροοργανισμοί έχουν αναφερθεί ότι μπορεί να μεταδοθούν μέσω των κοριών που προκαλούν ασθένειες όπως ο κίτρινος πυρετός, το τρυπανόσωμα (Chagas Disease), η λεϊσμάνια (νόσος kala azar), ωστόσο δεν υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι κάτι τέτοιο ισχύει και γι’ αυτό δεν έχει κηρυχθεί παγκόσμια απειλή δημόσιας υγείας. Παρόλα αυτά, τα δήγματα έχουν συσχετιστεί με αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία, που περιλαμβάνουν αλλεργικές αντιδράσεις, δευτερογενείς βακτηριακές επιλοιμώξεις και ουλές λόγω του έντονου κνησμού. Οι κίνδυνοι για την υγεία αυξάνονται με την αλόγιστη και ακατάλληλη χρήση εντομοκτόνων, τα οποία μπορούν να οδηγήσουν σε χρόνια νόσο του αναπνευστικού.
Από την άλλη, ίσως ο μεγαλύτερος «κίνδυνος» είναι η ψυχολογική πίεση στους ανθρώπους που έρχονται αντιμέτωποι με τους κοριούς. Τα εν λόγω παράσιτα έχουν οδηγήσει σε σαφή επίπτωση στην ποιότητα ζωής των ανθρώπων που αποικίζουν με διάφορους τρόπους: Συχνότερα φαινόμενα είναι οι διαταραχές στον ύπνο, η κοινωνική αποξένωση, η έλλειψη αυτοεκτίμησης και το κοινωνικό στίγμα, ενώ ταυτόχρονα, οι ασθενείς έχουν να αντιμετωπίσουν και τα οικονομικά κόστη (με το σχετιζόμενο στρες) για την απαραίτητη απεντόμωση.
Το τυπικό μοτίβο των δηγμάτων του κοριού είναι πολλαπλά κνησμώδη κηλιδοβλατιδώδη εξανθήματα διαμέτρου 0.5-2 εκατ. που συνήθως διατάσσονται εν σειρά, δηλαδή 2 ή περισσότερα εξανθήματα σε μια ευθεία.
Προσβάλλονται συχνότερα οι περιοχές του σώματος που εκτίθενται κατά τη διάρκεια του ύπνου και το βασικότερο σύμπτωμα είναι ο έντονος κνησμός στην περιοχή. Συνήθως τα εξανθήματα είναι αυτοπεριοριζόμενα και μπορούν να ιαθούν εντός δύο εβδομάδων χωρίς ιατρική παρέμβαση, επομένως η αντιμετώπιση είναι συμπτωματική. Συνήθη μέτρα είναι η χρήση τοπικών ή από του στόματος αντιισταμινικών ή/και κορτιζόνης, ενώ φαίνεται ότι οι κρύες κομπρέσες μπορεί να προσφέρουν ανακουφιστικά αποτελέσματα. Η αντιβιοτική θεραπεία ενδείκνυται μόνο στις περιπτώσεις βακτηριακής επιλοίμωξης της βλάβης, δηλαδή όταν προκύψει μόλυνση στο ήδη υπάρχον εξάνθημα, συνήθως λόγω του κνησμού», επισημαίνει ο ιατρός.
Η Αμερικανική Ακαδημία Δερματολογίας έχει προτείνει ορισμένους τρόπους πρόληψης κατά των κοριών, οι οποίοι μειώνουν αλλά δυστυχώς δεν εξαλείφουν τον κίνδυνο αποικισμού. Σημάδια που μπορεί να δείχνουν την παρουσία κοριών σε κρεβάτια ή έπιπλα είναι οι κόκκινες κηλίδες αίματος ή υπολείμματα του σκελετού του παρασίτου.
Εάν υπάρχει υποψία ότι ένας χώρος που έχετε επισκεφτεί μπορεί να έχει προσβληθεί από κοριούς, ο βασικότερος τρόπος ώστε να προληφθεί η μετάδοση στο σπίτι είναι να ελέγξετε όλα τα αντικείμενα, όπως ρούχα, παπούτσια, τσάντες και βαλίτσες για κοριούς ή για τα προαναφερθέντα σημάδια. Επιπλέον, ένας απλός τρόπος εξάλειψής τους είναι η πλύση σε υψηλές θερμοκρασίες, ακόμα και των ρούχων ή κλινοσκεπασμάτων που δεν έχουν χρησιμοποιηθεί.
Συμπερασματικά, είναι ασφαλές να πούμε ότι οι κοριοί δεν είναι παρά ένα πρόβλημα που περιορίζεται σε τοπικό δερματολογικό και αισθητικό επίπεδο. Δεν μεταδίδουν νόσους και επομένως δεν αποτελούν διεθνή απειλή για τη δημόσια υγεία. Παρ’ όλα αυτά, είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι τα παράσιτα αυτά προσβάλλουν και «ζουν» μαζί με τους ανθρώπους εδώ και χιλιετίες. Επομένως, είναι απαραίτητη η ενημέρωση και η ευαισθητοποίηση της κοινωνίας ώστε να μειωθεί το στίγμα που επιφέρει αλλά και να αντιμετωπιστεί ο «κοριός του κρεβατιού», ο οποίος από την πλευρά του δεν κάνει διακρίσεις μεταξύ των ανθρώπων που προσβάλλει.
