Γράφει η Κατερίνα Αναγνωστοπούλου Σωτηροπούλου
Μόλις μια ανάσα πριν τα Χριστούγεννα και όλες οι απαραίτητες προετοιμασίες των γιορτών έχουν ήδη αρχίσει να δρομολογούνται…
Στόλισμα του δέντρου. Δώρα. Τραπεζώματα. Μέρες που επιστρέφουμε στα πάτρια. Ή μένουμε εντός, εκτός και επί τα αυτά και συναντιόμαστε με φίλους και συγγενείς…
Μια βόλτα έξω μας βάζει στο κλίμα της πυρετώδους κίνησης στην πόλη. Μαγαζιά στολισμένα με πολύχρωμα λαμπιόνια, μεταλιζέ γιρλάντες, αστραφτερή χρυσόσκονη, χριστουγεννιάτικα δέντρα και Άγιοι Βασίληδες, που χαιρετούν από τις κουνιστές τους πολυθρόνες, προσπαθούν να σε κάνουν να χαμογελάσεις!
Χριστούγεννα λοιπόν, οι πόλεις μικρές και μεγάλες φτιασιδώνονται με φκιασίδια περσινά, προπέρσινα, δεκαετίας, μπορεί και παλιότερα λόγω οικονομικής κρίσης!
Βαριεστημένοι εργάτες κρεμάνε λαμπάκια σε στύλους της ΔΕΗ και προσόψεις καταστημάτων. Χοντροί πλαστικοί Άγιοι των εορτών με κόκκινη περιβολή σκαρφαλώνουν σε μπαλκόνια, ενώ χριστουγεννιάτικα τραγούδια ηχούν, διαλαλώντας γλυκανάλατη ευτυχία, υποχρεωτική αγάπη, αγάπη κονσέρβα…
Δήμαρχοι και κοινοτάρχες, πρωθυπουργοί και βουλευτές βάζουν τα καλά τους για να ανάψουν το δέντρο των γιορτών!
Πολλές ευχές, χαρούμενες και τετριμμένες, στο πνεύμα των ημερών, που όλοι ξέρουν ότι θα μείνουν ανεκπλήρωτες…
Τα Χριστούγεννα μπορούν να χαρακτηριστούν ως οι μέρες των ακραίων συναισθημάτων!
Από την μια μεριά, η γιορτινή ατμόσφαιρα με φώτα, μουσικές και στολίδια και από την άλλη μεριά η μοναξιά και η θλίψη…
Για κάποιους ανθρώπους οι γιορτές των Χριστουγέννων είναι συνυφασμένες με συναισθήματα χαράς και συντροφικότητας…
Για άλλους η περίοδος αυτή φέρνει μελαγχολία, που πολλαπλασιάζεται από την εξωτερική αντίθεση γιορτής και ευτυχίας.
Οι αναμνήσεις κάποιου προσώπου που δεν είναι πια μαζί τους, η μοναξιά που νιώθουν, όχι από επιλογή, αλλά γιατί έτσι το όρισε η ζωή, οι οικονομικές δυσκολίες που δεν επιτρέπουν πολυτέλειες, οι στόχοι της χρονιάς που πέρασε και δεν εκπληρώθηκαν, η πίεση ότι πρέπει να νιώθουν χαρούμενοι, επειδή είναι Χριστούγεννα, γκριζάρουν το πολύχρωμο φόντο των γιορτών!
Δυστυχώς, μέσα στα χρόνια το μήνυμα των Χριστουγέννων αλλοιώθηκε… Προβάλλεται ένα επιτηδευμένα χαρούμενο, εορταστικό και ευτυχισμένο προφίλ. Όλοι τρέχουν να ψωνίσουν τρόφιμα, δώρα, στολίδια, τα οποία, αν αναρωτηθούν, δεν τα έχουν πραγματικά ανάγκη, αλλά τα επιτάσσει η εποχή!
Οφείλουν να είναι κοινωνικοί και χαρούμενοι. Πρέπει να βρεθούν σε οικογενειακά τραπέζια με συγγενείς, που υπό άλλες συνθήκες δε θα τους επέλεγαν.
Εν κατακλείδι το εορταστικό κλίμα δημιουργεί προσδοκίες χαράς και διασκέδασης, που πολλές φορές διαψεύδοντα, γιατί η χαρά και η καλή διάθεση δεν είναι κάτι που μπορούμε να προγραμματίσουμε…
Μελαγχολώ με τη σκέψη ότι θα έρθει κάποια μέρα, που το κουδούνι δεν θα χτυπήσει τη παραμονή των Χριστουγέννων και δεν θα εμφανισθούν τα παιδάκια, για να γλυκάνουν λίγο τη καρδιά μας με το «Χριστός γεννάται σήμερα», που θα το ακούμε σε λίγο, μάλλον, μόνο ψηφιακά…
