Τα κατόπιν ενεργειών, η ευδαιμονία των κυβερνητικών Βουλευτών και η έλλειψη πολιτικής σοβαρότητας…
Παρακολουθώντας τα γραφόμενα στον τύπο αλλά και γενικότερα
στα Μ.Μ.Ε μπορεί κανείς να καταλάβει και μάλιστα σε μέγιστο
βαθμό την ελλειμματική κοινοβουλευτική εκπροσώπηση , να
νοιώσει θιγμένος ως πολίτης ενός πολύπαθου Νομού και να
γεμίσει δυστυχώς την πολιτική φαρέτρα του με θλίψη και θυμό για
το αύριο του τόπου μας .
Μπορεί εύκολα να διαπιστώσει ότι με τις πρακτικές των ΄΄
μαυρογιαλούρων ΄΄ μιας άλλης μακρινής εποχής , ερχόμαστε να
αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα του σήμερα.
Τρανταχτό και φανερό παράδειγμα τα δελτία τύπου των
κυβερνητικών Βουλευτών για εγκρίσεις χρηματοδοτήσεων από
προγράμματα που θεσπίστηκαν πολύ σωστά και με ορθό τρόπο
για την τοπική αυτοδιοίκηση και με στόχο να αποφεύγονται τα
παραπάνω ΄΄ φαινόμενα φωτογράφησης ΄΄ των ΄΄φερόμενων
κατακτητών ΄΄ , για κάτι που πραγματικά δικαιούται ο κάθε Δήμος.
Βλέπουμε λοιπόν διαφορετικές φωτογραφίσεις (ως προς τα
πρόσωπα που υποθετικά ενήργησαν) με βιαστικά δελτία τύπου
των βουλευτών, που το μόνο που κάνουν είναι να προωθήσουν το
δελτίο τύπου του ΥΠ.ΕΣ όταν εγκριθεί η όποια χρηματοδότηση
(αυτά έχουν κάνει για την Ηλεία λοιπόν… Μην αναρωτιόμαστε
πλέον γιατί είμαστε ο τελευταίος Νομός…).
Συγκεκριμένα λοιπόν, στο πρόγραμμα ΦΙΛΟΔΗΜΟΣ , αν ένας
Δήμος έχει και πληροί τους όρους που η πρόσκληση ζητάει και το
οικονομικό πλαφόν των εγκρίσεων που αφορούν τον συγκεκριμένο
Δήμο το επιτρέπει , δεν υπάρχει καμία περίπτωση να μην του
εγκριθεί η χρηματοδότηση.
Επειδή λοιπόν , υπάρχουν και κάποιοι που γνωρίζουν , καλό θα
είναι οι κυβερνητικοί Βουλευτές να ανακτήσουν την πολιτική
σοβαρότητα που επιβάλλεται για την θεσμική θέση τους.
Καλό θα είναι να αντιληφθούν ότι ο Νομός μας παραπαίει στην Παιδεία (κλείσιμο Πανεπιστημιακών τμημάτων… ), στην Υγεία ( στον αυτόματο πιλότο τα Νοσοκομεία και χωρίς γιατρούς …) , στην Οικονομία (τραγική η κατάσταση επιχειρηματιών, εμπόρων ,αγροτών , κτηνοτρόφων κλπ …) και να προσπαθήσουν συνειδητά για την αναγέννησή του , την αναβάθμισή του, την ανάπτυξή του
και να καθορίσουν καινούριες πρακτικές και νέες προοπτικές.
Ας σταματήσει λοιπόν, ο πολιτικός εμπαιγμός , η πολιτική
παπάτζα, η πολιτική υστέρηση και η πολιτική παρακμή.
Ίσως μας έχει μείνει λίγος χρόνος και χώρος για να ελπίζουμε…
Είναι η ώρα να το αντιληφθούμε …
Στο χέρι μας είναι…
Νίκη Κοκκαλιάρη
Πολιτικός Μηχανικός M.Sc
