Σε σαλόνι, στην καλύτερη περίπτωση, και καφενείο, στην χειρότερη, μπορεί να πει κανείς πως μετέτρεψαν οι διοικούντες της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής τον Ιερό χώρο του Μουσείου Ολυμπίας και ειδικότερα τον χώρο που φυλάσσεται το εκπληκτικής ομορφιάς άγαλμα του Ερμή του Πραξιτέλους. Παρών στον χώρο και ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κ. Τασούλας.
Χωρίς ίχνος ντροπής και σκέψης, τοποθέτησαν μπροστά από το άγαλμα του Ερμή καρέκλες-πολυθρόνες, χαλιά, τραπεζάκια και γέμισαν τον χώρο με τις ¨υψηλές¨ τους παρουσίες γεμάτοι με πολύ ύφος χιλίων καρδιναλίων μπροστά στον Ερμή που συμβολίζει το αρχαίο κάλος της πατρίδας μας και συνάμα την ταπεινότητα που είχαν οι άνθρωποι στους θεούς τους, αφού το άγαλμα αυτό το είχαν φτιάξει ως προσφορά στους θεούς.
Οι Αθάνατοι της ΔΟΕ, όπως χαρακτηρίζονται, δεν επέδειξαν καμία σεμνότητα στον ιερό χώρο και τόπο της Ολυμπίας, και με την συμπεριφορά τους αυτή έδειξαν αντιθέτως, το πόσο εγωισμός υπάρχει και πως το χρήμα όλα τα κινεί! Δεν φτάνει που ολόκληρη η σύνοδος της ΔΟΕ θα γίνει στις υπερπολυτελείς εγκαταστάσεις του Costa Navarino στην Μεσσηνία, ήρθαν στον αρχαίο τούτο τόπο να συμπεριφερθούν ως ιδιοκτήτες και να προσβάλλουν την ιστορία μας.
Είναι η δεύτερη απαξίωση που κάνει η ΔΟΕ και η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή μετά την πραγματοποίηση μόνο της έναρξης της συνόδου και όχι ολόκληρης της διαδικασίας. Το θέμα έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις και το πολιτικό προσωπικό της Ηλείας ακόμη μία φορά στέκεται βουβό.
Για το θέμα όμως εξέδωσε ανακοίνωση ο Ανδρέας Μπενέτσης Πρώην Δημοτικός Σύμβουλος Αρχαίας Ολυμπίας αναφέροντας:
Ένα μεγάλο γεγονός συνήθως κρίνεται από την αίσθηση που αφήνει την επόμενη ημέρα. Σήμερα λοιπόν, την επόμενη ημέρα της 144ης τελετής έναρξης της Συνόδου της ΔΟΕ η αίσθηση που μου αφήνει παρακολουθώντας τα χθεσινά συμβάντα στον ιερό τόπο της Ολυμπίας είναι πικρή απογοήτευση και θυμός. Οι “αθάνατοι” όπως αποκαλούνται ένιωσαν πραγματικά Θεοί και σαν τέτοιοι συμπεριφέρθηκαν αφού έκριναν ότι πρέπει η αίθουσα που φιλοξενεί το μοναδικό σε κάλλος και τεχνική άγαλμα του Ερμή, να χρησιμοποιηθεί ως σαλονάκι με μοκέτα και τραπεζάκια…. Η δε κεντρική αίθουσα των αετωμάτων από το ναό του Διός μετατράπηκε σε αίθουσα σινεμά για να το πω όσο πιο ευγενικά μπορώ.
Σε ο, τι αφορά την επιλογή της ΔΟΑ για την πραγματοποίηση της Συνόδου στην Πύλο δεν είχαμε τον τελευταίο λόγο, βασικά δεν είχαμε λόγο καθόλου, σε ο, τι αφορά όμως τη χρήση του αρχαιολογικού μουσείου της Αρχαίας Ολυμπίας από τη ΔΟΕ το Υπουργείο Πολιτισμού είχε και έχει τον πρώτο και τελευταίο. Και ερωτώ :
Κυρία Υπουργέ,
Με ποιο σκεπτικό επιτρέψατε τη βεβήλωση ενός τέτοιου χώρου όπου εκτίθεται η πολιτιστική μας κληρονομιά, παγκοσμίου εμβέλειας, με ποιο αντίτιμο; Θα πρέπει να ήταν μεγάλο το κέρδος φαντάζομαι…
Αυτό εγώ λογίζω ως προσβολή αγαπητοί συμπολίτες κι όχι την επιλογή του Costa Navarino για την πραγματοποίηση της Συνόδου. Αυτή ήταν αναμενόμενη. Αυτό όμως που με ξάφνιασε είναι που δεν μπορέσαμε όχι μόνο να διεκδικήσουμε κάτι καλύτερο για τον τόπο, τους προσφέραμε απλόχερα και την παρθενία μας. Κι όπως λέει κι ο λαός “εκεί που μας χρωστούσαν, μας πήραν και το βόδι…” Αν αύριο κάποιος “σημαντικός” ζητήσει το χώρο για την τέλεση ενός γάμου θα τον παραχωρήσετε; Καλό θα είναι για την Ολυμπία. Κέρδη, κόσμος, προβολή. Αυτό είναι όμως η Ολυμπία; Ή αυτό που πραγματικά είναι αξίζει σεβασμό και προστασία; Περιφρούρηση αξιών και ιδανικών που δεν πωλούνται, δεν παραχωρούνται και δεν αγοράζονται.
Και βέβαια ανοίγει ένας άλλος κύκλος διεκδικήσεων γιατί φαντάζομαι ότι αν ζητήσει την αίθουσα του Ερμή ο Δήμαρχος Αρχαίας Ολυμπίας για μια συνέντευξη θα του παραχωρηθεί. Ή όχι; Κι αν όχι, γιατί ;Με μεγάλο ενδιαφέρον περιμένω την απάντηση του Υπουργείου και τα επιχειρήματα που θα επιστρατεύσει σε περίπτωση αρνητικής απάντησης.
Διότι η Ολυμπία είναι παγκόσμιο σύμβολο ισότητας κι όχι διακρίσεων κι αυτά δε θα πρέπει να λαμβάνουν χώρα εδώ. Σύμβολο ισότητας και αξιών κι όχι ελιτισμού και κερδοσκοπίας.
Το Ολυμπιακό Κίνημα και η Πολιτεία οφείλουν στην Ολυμπία τη χρηματοδότηση για την κατασκευή ενός σύγχρονου συνεδριακού, πολιτιστικού και αθλητικού κέντρου που να καλύπτει τις ανάγκες που γεννά η παγκόσμια εμβέλειά της όπως η συγκεκριμένη Σύνοδος και αντίστοιχες Διεθνείς οργανώσεις ώστε να μην υπάρξει ξανά άλλη επιλογή εκτός της Ολυμπίας που είναι η γενέτειρα του Ολυμπισμού και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε.
